Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Το πήρα απ’ τη… µαµά µου


Αναρωτιέσαι αν οι πρώτες λευκές τρίχες σηµαίνουν ότι θα ασπρίσεις γρήγορα όπως η µαµά σου; Αν ο καλός σου θα πάρει τη φαλάκρα του µπαµπά του; Αν το παιδί σου θα φορέσει σιδεράκια ή γυαλιά όπως εσύ; Μάθε ποιες είναι οι πιθανότητες.


Υπερβολική τριχοφυΐα

O ρόλος της κληρονοµικότητας
Η εµφάνιση της τριχοφυΐας γενικά εξαρτάται από δύο πράγµατα, την ορµονική διέγερση και την κληρονοµικότητα. Όσον αφορά ειδικά στην υπερτρίχωση, που συνήθως εµφανίζεται µε πιο σκούρες και σκληρές τρίχες εκεί που έπρεπε να υπάρχει µαλακό χνούδι, µπορεί να οφείλεται σε κληρονοµική προδιάθεση.



 Σε ένα είδος δηλαδή ευαισθησίας που παρουσιάζει ο θύλακας της τρίχας στα ανδρογόνα, ακόµη κι αν αυτά βρίσκονται σε φυσιολογικά επίπεδα. Εποµένως µια λίγο αυξηµένη τριχοφυΐα δεν κρύβει απαραίτητα κάτι παθολογικό.
Τι πρέπει να ξέρεις
Το πρώτο βήµα για την αντιµετώπιση της αυξηµένης τριχοφυΐας είναι να διαπιστωθεί αν τα αίτιά της είναι ορµονικά (καθώς µπορεί να οφείλεται σε αυξηµένη τεστοστερόνη). Σε περίπτωση που επιβεβαιωθεί ότι υπάρχει ορµονικό πρόβληµα, θα πρέπει να χορηγηθεί θεραπεία. Πολλές γυναίκες ωστόσο µε έντονη τριχοφυΐα βρίσκουν λύση στο αισθητικό πρόβληµα µε τις σύγχρονες µεθόδους αποτρίχωσης χωρίς να έχει προηγηθεί ορµονική διερεύνηση, κάτι που αποτελεί παγίδα µε µακροπρόθεσµες αρνητικές συνέπειες. Κι αυτό γιατί οι παραµεληµένες περιπτώσεις γυναικών µε υψηλές τιµές ανδρογόνων µπορεί να οδηγήσουν σε πρόβληµα γονιµότητας που θα ανταποκρίνεται πιο δύσκολα στις θεραπείες. Ένας ορµονικός έλεγχος λοιπόν θεωρείται απαραίτητος.


Τα καλά νέα
Μεταξύ των τρόπων εξάλειψης της υπερτρίχωσης είναι και η αποτρίχωση µε laser. Για να υπάρχει καλό αποτέλεσµα θα πρέπει να φροντίσετε να απευθυνθείτε σε έµπειρο ειδικό. Από την άλλη, ο έλεγχος της παραγωγής ανδρογόνων (ανδρικές ορµόνες όπως η τεστοστερόνη) που µπορεί να ευθύνονται για την εµφάνιση της τριχοφυΐας µπορεί να γίνει µε αντιανδρογόνα φάρµακα, που συνήθως χρειάζεται να χορηγηθούν τρεις έως έξι µήνες για να εµφανιστούν τα πρώτα αποτελέσµατα.


Φαλάκρα

Ο ρόλος της κληρονοµικότητας
Υπεύθυνες για την ανδρογενή αλωπεκία, τη συχνότερη µορφή φαλάκρας, είναι ορισµένες ποικιλίες του γονιδίου που ελέγχει τηνπαραγωγή των υποδοχέων ανδρογόνων, τα αυξηµένα επίπεδα των οποίων προκαλούν την απώλεια των µαλλιών.
Η κληρονοµικότητα επηρεάζει επίσης την ηλικία κατά την οποία θα ξεκινήσει η αραίωση αλλά και την ταχύτητα της τριχόπτωσης. Αν λοιπόν οι στενοί συγγενείς σας, είτε από τη µεριά του πατέρα είτε από τη µεριά της µητέρας, έχουν χάσει τα µαλλιά τους, έχετε µεγάλη πιθανότητα το ίδιο να συµβεί και σε σας. Σύµφωνα πάντως µε έρευνα που δηµοσιεύτηκε στο American Journal of Human Genetics, το γονίδιο που προκαλεί φαλάκρα στους άντρες εντοπίστηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήµιο της Βόννης στο φυλετικό χρωµόσωµα Χ, το οποίο κληρονοµούν τα αγόρια αποκλειστικά από τη µητέρα τους. Αν λοιπόν κάποιος ανησυχεί για το αν θα παρουσιάσει φαλάκρα, είναι προτιµότερο να ανατρέξει στους συγγενείς από τη µεριά της µητέρας του. Πιο πιθανό είναι πάντως η αλωπεκίαση να οφείλεται σε κληρονοµικούς λόγους στα άτοµα που ξεκινούν να χάνουν τα µαλλιά τους από νωρίς, δηλαδή πριν συµπληρώσουν την τέταρτη δεκαετία της ζωής τους.


Τι πρέπει να ξέρεις
Τα ανδρογόνα γενικά αυξάνουν την τριχοφυΐα του σώµατος, ωστόσο όταν βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα µπορεί να προκαλέσουν και τριχόπτωση στο τριχωτό της κεφαλής, ιδιαίτερα στις γυναίκες. Γι’ αυτό θα πρέπει να γίνεται ορµονικός έλεγχος. Εκτός από την ειδική τοπική λοσιόν (µινοξιδίλη) που χρησιµοποιείται για την αντιµετώπισή της, υπάρχουν και φαρµακευτικά σκευάσµατα (φιναστερίδη). Η τελευταία είναι µια ορµόνη (η ίδια που χρησιµοποιείται και σαν µέρος της θεραπείας στην υπερπλασία του προστάτη) που µπορεί να αναστείλει την ανδρογενή αλωπεκία σε νεαρά άτοµα, όχι όµως και να την αναιρέσει. Ένα ωστόσο από τα µειονεκτήµατά της είναι ότι µειώνει τη λίµπιντο.


Τα καλά νέα
Ο αποτελεσµατικότερος τρόπος αντιµετώπισης του προβλήµατος είναι η αυτο-µεταµόσχευση µαλλιών, δηλαδή η µεταµόσχευση των δικών µας µαλλιών (από περιοχές του τριχωτού της κεφαλής που δεν πέφτουν ποτέ, όπως στο πίσω µέρος του κεφαλιού) στις φαλακρές περιοχές. Απαραίτητη προϋπόθεση όµως είναι η ύπαρξη µαλλιών στις περιοχές µόνιµης τριχοφυΐας.


Άσπρα μαλλιά

Ο ρόλος της κληρονοµικότητας
Το χρώµα των µαλλιών µας καθορίζεται από την παραγωγή µελανίνης στα µελανοκύτταρα, η οποία µε τη σειρά της καθορίζεται από τα γονίδια που έχουµε κληρονοµήσει. Με το πέρασµα του χρόνου λοιπόν αυτή µειώνεται ή και σταµατά εντελώς. Όσο λιγότερη µελανίνη παράγεται τόσο λιγότερη παίρνουν και τα κερατινοκύτταρα, µε αποτέλεσµα το χρώµα των µαλλιών να γίνεται άσπρο. Ο µέσος όρος ηλικίας στην οποία εµφανίζονται οι πρώτες άσπρες τρίχες είναι τα 30-40 χρόνια. Το πότε ακριβώς θα εµφανιστούν όµως διαφέρει από άτοµο σε άτοµο και οφείλεται στα γονίδιά µας. Μπορείτε να υπολογίσετε δηλαδή περίπου πότε θα αρχίσετε να ασπρίζετε ανάλογα µε την ηλικία που άρχισαν να έχουν λευκά µαλλιά οι γονείς, οι γιαγιάδες και οι παππούδες σας.


Τι πρέπει να ξέρεις
Το άσπρισµα των µαλλιών, αν και δεν είναι αναστρέψιµο, είναι µια σταδιακή διαδικασία. ∆εν ασπρίζει δηλαδή όλο το κεφάλι από τη µια στιγµή στην άλλη. Για να ασπρίσει όλο το κεφάλι συνήθως χρειάζονται πάνω από δέκα χρόνια από τότε που κάνουν την εµφάνισή τους οι πρώτες άσπρες τρίχες.


Τα καλά νέα
Είναι µύθος ότι οι συχνές βαφές έχουν αποτέλεσµα να ασπρίζουν πιο γρήγορα τα µαλλιά, αφού το άσπρισµα είναι µια οργανική διαδικασία που εξαρτάται από το ορµονικό µας σύστηµα.


Προβλήματα στα μάτια

Ο ρόλος της κληρονοµικότητας
Οι διαθλαστικές ανωµαλίες, δηλαδή η υπερµετρωπία, η µυωπία και ο αστιγµατισµός, είναι σε µεγάλο ποσοστό κληρονοµικές. Αν και οι δύο γονείς σας είχαν ή έχουν µυωπία, έχετε από 25 µέχρι και 50% πιθανότητες να κληρονοµήσετε το πρόβληµα ή αν έχετε εσείς ή / και ο σύντροφός σας να το κληρονοµήσει το παιδί σας. Κληρονοµικός µπορεί να είναι και ο στραβισµός, αλλά όχι πάντα.


Τι πρέπει να ξέρεις
Τα διαθλαστικά προβλήµατα διορθώνονται επεµβατικά µε laser. Οι βασικές προϋποθέσεις για να προχωρήσει κανείς σε επέµβαση είναι να έχει συµπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του και να έχει σταθερές µετρήσεις (να µην αλλάζουν δηλαδή οι µετρήσεις των γυαλιών) για τουλάχιστον ένα χρόνο. Επίσης είναι απαραίτητο να µην υπάρχουν παθολογικές καταστάσεις στα µάτια (ερπητικές λοιµώξεις, φλεγµονές, προβλήµατα του βυθού κ.λπ.) αλλά και γενικότερα κάποιες ασθένειες, όπως π.χ. σακχαρώδης διαβήτης. Ο στραβισµός, από την άλλη, διορθώνεται πλέον στην παιδική ηλικία είτε µε ιατρικές υποδείξεις είτε χειρουργικά. Σε κάποιες περιπτώσεις η επέµβαση για τη διόρθωσή του µπορεί να γίνει ακόµα και στην ηλικία των δύο.


Τα καλά νέα
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ασθενείς που κάνουν laser για να διορθώσουν κάποιο διαθλαστικό πρόβληµα δεν χρειάζονται µετά καθόλου τα γυαλιά τους. Αν ωστόσο δεν καταφέρουν να απαλλαγούν µε την πρώτη, µπορεί να γίνει συµπληρωµατικό laser ύστερα από 2-3 µήνες.


Ελιές

Ο ρόλος της κληρονοµικότητας
Οι σπίλοι, όπως ονοµάζονται αλλιώς οι ελιές, είναι καλοήθεις αλλοιώσεις του δέρµατος που εµφανίζονται είτε από τη γέννησή µας είτε αργότερα. Με την πάροδο του χρόνου µπορεί να αυξηθούν, κάτι στο οποίο όµως παίζει ρόλο εκτός από την κληρονοµικότητα και η έκθεσή µας στον ήλιο. Πολύ µεγάλη ωστόσο είναι η σηµασία της κληρονοµικότητας στην περίπτωση των δυσπλαστικών σπίλων, δηλαδή στις ελιές που εγείρουν την υπόνοια κακοήθους εξαλλαγής και πιθανής ανάπτυξης µελανώµατος. Στα άτοµα µε δυσπλαστικούς σπίλους που ανήκουν σε οικογένειες στις οποίες τουλάχιστον 2 µέλη έχουν εµφανίσει µελάνωµα, ο κίνδυνος αγγίζει το 100%, ενώ όσα ανήκουν σε οικογένειες χωρίς ιστορικό το ποσοστό πέφτει στο 10%.


Τι πρέπει να ξέρεις
Όσο πιο πολλά µέλη µιας οικογένειας έχουν εκδηλώσει µελάνωµα τόσο µεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για την εµφάνισή του αλλά και µεγαλύτερη η ανάγκη για συχνότερη παρακολούθηση των σπίλων και της έγκαιρης αφαίρεσής τους. Ένας σπίλος µπορεί να έχει δυσπλασία αν έχει ασυµµετρία, ανώµαλα όρια, χρωµατική ανοµοιογένεια, διάµετρο άνω των 6 χιλιοστών, φαγούρα, απολέπιση ή αιµορραγία. Άτοµα µε πολλούς σπίλους θα πρέπει επίσης να παρακολουθούνται τακτικά. Πάντως ο πιο σηµαντικός προδιαθεσικός παράγοντας για την ανάπτυξη µελανώµατος είναι η υπερβολική έκθεση στον ήλιο, γι’ αυτό πρέπει να φροντίζετε την αντηλιακή σας προστασία.


Τα καλά νέα
To µελάνωµα είναι θεραπεύσιµο 100% όταν διαγνωστεί εγκαίρως. Η χαρτογράφηση των σπίλων όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό δυσπλαστικών σπίλων είναι η πιο αξιόπιστη µέθοδος για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του δέρµατος, καθώς διευκολύνει την ακριβή σύγκριση µε τις προγενέστερες εικόνες εξασφαλίζοντας αποτελεσµατική παρακολούθηση. Για τους υπόλοιπους αρκεί µια εξέταση από τον δερµατολόγο, τον οποίο θα πρέπει να επισκεφτούν αµέσως αν κάποια ελιά αλλάξει σχήµα, χρώµα, µέγεθος ή έχει µατώσει.


Ορθοδοντικά προβλήματα

Ο ρόλος της κληρονοµικότητας
Τα περισσότερα ορθοδοντικά προβλήµατα είναι κληρονοµικά. Χαρακτηριστικές κληρονοµικές ανωµαλίες είναι ο συνωστισµός των δοντιών ή τα αραιά διαστήµατα ανάµεσά τους, τα υπεράριθµα δόντια ή δόντια που λείπουν. Επίσης η µεγάλη οριζόντια πρόταξη, δηλαδή τα «πεταχτά» δόντια, η µεγάλη κάτω γνάθος, καθώς και διάφορα άλλα προβλήµατα στην ανάπτυξη των γνάθων αποτελούν συχνά κληρονοµικά χαρακτηριστικά. Εννοείται βέβαια ότι µερικά από αυτά µπορεί να είναι επίκτητα, να αναπτύσσονται δηλαδή µε το πέρασµα του χρόνου λόγω εξωγενών παραγόντων όπως το πιπίλισµα των δακτύλων, η πρόωρη απώλεια νεογιλών ή και µόνιµων δοντιών, η κακή στοµατική υγιεινή ή διατροφή, τα ατυχήµατα, οι οδοντικές ασθένειες κ.λπ. Επιπλέον οι σύγχρονες εξελίξεις στον τοµέα της γενετικής έχουν επιβεβαιώσει την κληρονοµικότητα συγκεκριµένων οδοντικών ανωµαλιών, όπως οι οδοντικές αγενεσίες, δηλαδή η εκ γενετής έλλειψη ενός ή περισσοτέρων µονίµων δοντιών.


Τι πρέπει να ξέρεις
Ανεξάρτητα από την αιτία, η ορθοδοντική σήµερα µπορεί να αντιµετωπίσει στις περισσότερες περιπτώσεις µε επιτυχία τα περισσότερα προβλήµατα όταν εφαρµοστεί στην παιδική ή εφηβική ηλικία. Μπορεί όµως να εφαρµοστεί µε καλά αποτελέσµατα αν και µε µεγαλύτερες δυσκολίες (συνήθως απαιτείται περισσότερος χρόνος) και στους ενήλικες.


Τα καλά νέα
Σύµφωνα µε τις νέες ορθοδοντικές µεθόδους, τα δόντια µπορούν πλέον να ευθυγραµµιστούν µε
αισθητικούς µηχανισµούς χωρίς τη χρήση των κλασικών ακίνητων ορθοδοντικών µηχανισµών (σιδεράκια). Για παράδειγµα, τα σιδεράκια τοποθετούνται στην εσωτερική πλευρά των δοντιών χωρίς να φαίνονται, ενώ σε πιο εύκολες περιπτώσεις υπάρχει η µέθοδος της «αόρατης ευθυγράµµισης». Σε αυτήν ο ασθενής φορά µια σειρά διαφανών πλαστικών ναρθήκων, οι οποίοι αλλάζουν σε τακτά χρονικά διαστήµατα πετυχαίνοντας τη σταδιακή µετακίνηση των δοντιών. Έτσι δίνεται η δυνατότητα αντιµετώπισης µικρών ή/και µεγάλων ορθοδοντικών προβληµάτων σε ενήλικες που αποφεύγουν την ορθοδοντική για αισθητικούς λόγους.

Πηγή:

http://www.myworld.gr