Γράφει ο Μάνος Σαμοθρακής (Τριστάνος)
Διαζύγιο, προσωπική αποτυχία ή αναπόφευκτη εξέλιξη σε μερικές περιπτώσεις;Δύο άνθρωποι ξένοι μεταξύ τους, αποφασίζουν να ενώσουν την μοίρα τους και να την κάνουν κοινή. Να περπατήσουν αντάμα στο δρόμο της ζωής, κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου σφιχτά και “μη χωριζέτο”, που ορκίστηκαν σε μια εκκλησία.
Ο καθένας τους με τις δικές του συνήθειες, τα δικά του λάθη, πάθη και χαρακτήρα. Τι προκαλεί άραγε αυτήν την ένωση; Για ποιους λόγους παντρεύονται;
Είναι ο έρωτας που τους χτύπησε με το βέλος του και τους ώθησε στην συμβίωση; Είναι μία ερωτική εξασφάλιση;
Είναι μία οικονομική συνεργασία; (στην δύσκολη ζωή μας). Μήπως μία βιολογική ανάγκη για να διαιωνίσουν το είδος τους; Ίσως και όλα αυτά μαζί.
Εάν κάνεις ένα γάμο μόνο για τον έρωτα, τότε πιθανόν να βρεθείς προ εκπλήξεως, όταν αυτός περάσει και αρχίσεις να “βλέπεις”. Διότι ως γνωστόν, ο έρωτας σε στραβώνει.
Όμως σίγουρα έχουν γίνει και γάμοι μόνο για τον έρωτα. Και εάν τους “κάτσει” και ταιριάξουν και σε όλα τα άλλα (συνήθειες, χαρακτήρες, τακτικότητα, εργατικότητα, πίστη, πεθερικά, αισθητική, κτλ), τότε είναι οι καλύτεροι γάμοι που έγιναν ποτέ.
Το σημείο ισορροπίας λοιπόν, είναι το κλειδί. Αυτό είναι το βασικότερο σημείο ενός γάμου, μίας σχέσης, μίας συνύπαρξης. Να μπορείς να ισορροπείς και να το κάνουν και οι δύο. Αφού μιλάμε για δύο ξένους ανθρώπους, θα χρειαστεί ο ένας να αποδεχτεί τον άλλον ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ. Διότι είναι δεδομένο ότι οι άνθρωποι στα βασικά τους στοιχεία, ΔΕΝ αλλάζουν.
Αφού τον αποδεχτεί, πρέπει να αποδεχτεί και τις ιδιαιτερότητες του και να τον ακολουθεί και σε πράγματα που ΔΕΝ του αρέσουν. Πρέπει να τα κάνει να του αρέσουν, σε ένα βαθμό ισορροπίας.
Σίγουρα δεν θα πετάει τη σκούφια του, όμως είναι απαραίτητο να προσπαθήσει. Και ένα βασικό σε όλο αυτό, είναι ότι θα πρέπει να γίνει και από τους δύο, διαφορετικά δεν έχει νόημα.
Εκεί λοιπόν αρχίζουν τα προβλήματα. Διότι οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο σύντροφός τους, δεν ανταποκρίνεται όσο θέλουν και ότι αυτοί ανταποκρίνονται πιο πολύ. Έτσι αρχίζουν οι λέξεις “αχάριστη”, “εγωιστή”, “παρτάκια” “υπερβολική” και άλλα παρόμοια δυσάρεστα προσωνυμία.
Τα παράπονα διογκώνονται και σιγά – σιγά κερδίζουν σε συχνότητα τις όμορφες στιγμές και τα γλυκά λόγια. Οι καλές μέρες, σε σχέση με τις κακές, ολοένα και μειώνονται και στο τέλος, η ζυγαριά γέρνει αρνητικά όλο και περισσότερο. Ο εγωισμός συμβάλλει πολύ σε αυτό.
Δυστυχώς μέχρι να καταλάβουν την ανισορροπία, έχει γείρει τόσο η ζυγαριά, που δεν ανατρέπεται συνήθως η πορεία της.
Η αποξένωση επέρχεται και θεωρούν ότι με τα παιδιά θα την σώσουν. Αυτό όμως είναι ουτοπικό, διότι τα παιδιά απομυζούν αγάπη από το ζευγάρι – διότι την χρειάζονται – και σίγουρα διογκώνουν και το ήδη υπάρχον πρόβλημα. Τα παιδιά εν κατακλείδι, δεν λύνουν προβλήματα, διότι φέρνουν προβλήματα. Γι’ αυτό πρέπει οι γονείς να τα έχουν λύσει μόνοι τους.
Ο έρωτας περνάει πλέον σε δεύτερη μοίρα και τρίτη και εκατοστή θα έλεγα, σηκώνει τα χέρια ψηλά, μουτζώνοντας την κατάσταση. Η επικοινωνία σταματάει και η δυσφορία επικρατεί.
Πολλές φορές υπάρχουν και “τρίτοι”, που πυροδοτούν την κατάσταση με λέξεις του τύπου: “δεν σου αξίζει”, “δώστου δρόμο”, “για τέτοια μωρέ σε μεγάλωσα;” κτλ, που ευνοούν το αίσθημα της φυγής.
Και έτσι αναπόφευκτα έρχεται ο χωρισμός.
Και οι δύο φταίνε σε έναν χωρισμό. Σίγουρα δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, όμως σημαδεύονται για όλη τους τη ζωή.
Γι’ αυτό προσέξτε πριν παντρευτείτε. Δείτε να ταιριάζετε πολύ με τον άλλον. Να σας αρέσουν τα ίδια πράγματα.
Λένε ότι τα αντίθετα έλκονται, όμως δυστυχώς δεν έχουν διάρκεια. Και δε λέω να μην συμπληρώνει ο ένας τον άλλον. Συμβαίνει σε πολλά ζευγάρια να έχουν κάποιες αντιθέσεις.
Όχι όμως ο ένας να είναι Ανατολή και ο άλλος Δύση, ο ένας για βόλτα και ο άλλος του καναπέ, ο ένας μίζερος και ο άλλος να γελάει, ο ένας κοινωνικός και ο άλλος απρόσιτος. Ο ένας ευγενικός και ο άλλος αγενής, ο ένας ερωτικός και ο άλλος “ξενέρωτος”. Ο ένας να αγαπάει τα ζώα και ο άλλος να τα σιχαίνεται. Και πολλά άλλα ακόμη, που δεν ξεπερνιούνται με τίποτα.
Πρέπει να μοιάζουν οι χαρακτήρες, να ταιριάζουν τα σώματα, να υπάρχει χημεία. Να υπάρχει πνευματική ταύτιση, να θαυμάζετε ο ένας τον άλλον.
Και πάνω από όλα, να έχετε διάθεση να κάνετε υποχωρήσεις. Αλλιώς αφήστε το, μην το τολμήσετε.
Θα κάνετε πολλούς δυστυχισμένους και πάνω από όλους, εσάς.
Πηγή
http://loveletters.gr
