Πόσες φορές δεν νιώσατε άσχημα όταν το αγγελούδι σας μεταμορφώθηκε σε έναν μικρό τύραννο σε δημόσιο χώρο; Άρχισε να πεισμώνει και να υστεριάζει στο super market με την απλή αιτιολογία ότι βαρέθηκε.
"Ακούς εκεί το τέρας. Βαρέθηκε με την μανούλα η οποία ψωνίζει για να φάμε", ακούγεται η μητέρα η οποία προσπαθεί να δικαιολογηθεί στους περαστικούς για την απαράδεκτη συμπεριφορά του γιου της.
Γενικά τα ανυπάκουα παιδιά κάνουν τους γονείς τους να βγαίνουν από τα ρούχα τους. Μάλιστα δεν είναι λίγα τα παραδείγματα εκείνων που αντί να τα τιθασεύσσουν γίνονται έρμαια των "θέλω" των μικρών τους.
"Θα του δημιουργήσουμε ψυχικά τραύματα, αγάπη μου", καραμέλα στο στόμα πολλών μαμάδων μόλις ο πατέρας αγριέψει για λίγο, τόσο λίγο!
Αντί, λοιπόν, να σας παρκάρουν τα βλαστάρια σας, αναζητήστε τρόπους να θέσετε τους κανόνες συμπεριφοράς. Και επειδή δεν είναι ρομπότ με φωνητική πύλη για να σταματούν τη σκανδαλιά στο άκουσμαά του "μην" ή του "δεν", απλά και μόνο πείτε με μειλίχιο τρόπο και ήρεμη φωνή αυτό που δεν θέλετε να κάνουν...
Εμείς αγαπητοί γονείς κάναμε ένα υποδειγματικό πίνακα με τους χρυσούς κανόνες για να βγάλετε εσείς τη γλώσσα στα μωράκια σας...
Ξεκινούμε από την βρεφική ηλικία. Γιατί ακόμη και ένα μικρό παραστράτημα στα γεύματα μπορεί να μας στοιχίσει αργότερα. Κερδίστε την άνιση μάχη... Άνιση αφού με ένα δάκρυ μπορεί να σας κάνουν πάλι να τρέχετε!
Μόλις γίνουν 8 μηνών και αρχίζουν να καταλαβαίνουν τον κόσμο, δεν χρειάζεται να τον χαλάνε κιόλας σπάζοντας ότι βρίσκουν στο πέρασμά τους μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν αυτό που θέλουν εκείνη τη στιγμή.
Μέχρι την ενηλικίωσή του οι χρυσοί κανόνες με κάποιες παραλλαγές θα κάνουν "χρυσές δουλειές" και εσείς δεν θα νιώθετε την απειθαρχία των παιδιών σας ως το προσωπικό σας Βατερλό.
1-3 ετών
- Ελαχιστοποιούμε τους κινδύνους και τις διαμάχες ελέγχοντας το περιβάλλον. Τοποθετούμε ασφάλειες στις πρίζες, κλειδαριές στα παράθυρα και βάζουμε ψηλά ό,τι δεν θέλουμε να αγγίζουν τα παιδιά.
- Δεν λέμε αμέσως "όχι". Συχνά προκαλεί κρίσεις θυμού στα παιδιά. Αντί να πούμε "ΔΕΝ θα φας μπισκότο", μπορούμε να πούμε "θα φας μπισκότο αργότερα!". Αυτό σίγουρα θα αρέσει πολύ στα παιδιά μας και δεν θα προκαλέσει κρίσεις πανικού.
- Όταν θέλουμε να πούμε "όχι" και να το εννοούμε, αρκεί να το πούμε με δυνατή και σταθερή φωνή, όχι ουρλιάζοντας ή υστεριάζοντας.
- Εξηγούμε την άρνησή μας. Έτσι τα παιδιά δείχνουν συνεργάσιμα, διότι γνωρίζουν το "γιατί".
- Αντιπερισπασμός. Εκτός από την μάχη "πιάνει" και στα παιδιά. Τη στιγμή που θα αρχίσει να προκαλεί με τη συμπεριφορά του αρκεί να του στρέψουμε την προσοχή σε ένα άλλο παιχνίδι.
- Θέτουμε λίγους και βασικούς κανόνες. Ας μην λέμε διαρκώς "όχι" γιατί
χάνει την ουσία του.
- Αποφεύγουμε τις αρνητικές προτάσεις. Λέμε "άσε τα βιβλία στο ράφι", αντί
"ΜΗΝ πειράζεις τα βιβλία.
- Ωθούμε τις ενέργειές του σε θετικές κατευθύνσεις. "Πάρε χαρτί. Οι τοίχοι δεν είναι για γράψιμο".
- Όταν πάμε σε γιατρό ή σε μακρινές διαδρομές προνοούμε να πάρουμε μαζί μας μικρά γεύματα ή ένα παιχνίδι για να απασχολείται το παιδί.
- Υ π ο μ ο ν ή. Τα παιδιά είναι παιδιά και θα πρέπει να επαναλάβουμε πολλές φορές τους κανόνες για να τους μάθουν.
3-6 ετών
- Κάνουμε τα όρια σαφή και σταθερά. Πρώτα - πρώτα εμείς πρέπει να είμαστε σίγουροι για να μας πάρουν σοβαρά τα παιδιά.
- Επιβράβευση και ανταμοιβή. Προσοχή μην το παρακάνουμε γιατί μετά θα πρέπει να υπάρχει αντάλλαγμα σε καθετί.
- Δίνουμε μια μικρή δυνατότητα επιλογής για το φαγητό ή τα ρούχα που θα φορέσουν.
- Τα κάνουμε κοινωνούς μικρών προβλημάτων, όπως "Θέλεις το κόκκινο μπλουζάκι, αλλά είναι άπλυτο. Τι να κάνουμε;"
Πηγή
zougla.gr
