Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Θ. ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ, MD, PhD., καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής Β' Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής Π.Γ.Ν. ΑΤΤΙΚΟΝ, πρόεδρος Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας
Κιρσοί είναι οι οφιοειδείς διευρύνσεις των φλεβών. Συνήθως εμφανίζονται συχνότερα στα πόδια και σε διπλάσια συχνότητα στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες.
Οι κιρσοί δημιουργούνται, κυρίως, από τη δυσλειτουργία των φλεβικών βαλβίδων.
Οι κιρσοί δημιουργούνται, κυρίως, από τη δυσλειτουργία των φλεβικών βαλβίδων.
Οι βαλβίδες μέσα στις φλέβες εμποδίζουν την παλινδρόμηση του αίματος καθώς το αίμα προωθείται από τις φλέβες των ποδιών προς την καρδιά. Ετσι, όταν οι βαλβίδες δυσλειτουργούν, το αίμα λιμνάζει και οι φλέβες διατείνονται.
Οι βαλβίδες των φλεβών δυσλειτουργούν, κυρίως, λόγω ελαττωματικής κατασκευής (συγγενείς), όμως η δυσλειτουργία τους πολλές φορές υποβοηθείται από την παχυσαρκία, την εγκυμοσύνη, την παρατεταμένη ορθοστασία και τη θρομβοφλεβίτιδα. Η διόγκωση των φλεβών είναι ορατή στις φλέβες κάτω από το δέρμα, οι οποίες, μάλιστα, έχουν οφιοειδή πορεία. Οι ευρυαγγείες που παρατηρούνται στα πόδια είναι διευρύνσεις μικρών αρτηριδίων, μοιάζουν με ιστό αράχνης, δημιουργούν αισθητικά προβλήματα, όμως δεν είναι επικίνδυνες.
Οι κιρσοί, από ιατρικής πλευράς, διακρίνονται σε επιφανειακούς, που βρίσκονται κάτω από το δέρμα, και σε αυτούς εν τω βάθει, που είναι οι διατεταμένες φλέβες σε μεγαλύτερο βάθος. Οι επιφανειακοί κιρσοί εμφανίζονται σαν διατεταμένες φλέβες με μπλε σκούρο χρώμα, που μπορεί να προκαλέσουν ήπιο πόνο στα πόδια. Η προσβολή των φλεβών σε βάθος (εν τω βάθει) μπορεί να δημιουργήσει οίδημα (πρήξιμο) στα πόδια καθώς και άτονα έλκη (πληγές) στο δέρμα. Συνήθως, πριν από την εμφάνιση των ελκών προηγείται καφέ υπέρχρωση του δέρματος. Τα έλκη, συνήθως, εμφανίζονται στην περιοχή των αστραγάλων, ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας στάσης και κακής απορροής του αίματος από την περιοχή.
Από πλευράς σοβαρότητας και απειλής της ζωής, οι επιφανειακοί κιρσοί δεν είναι επικίνδυνοι. Αντίθετα, οι εν τω βάθει κιρσοί μπορεί να δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα. Η δημιουργία θρόμβου μέσα στους εν τω βάθει κιρσούς εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, καθώς είναι δυνατόν να αποσπασθεί ο θρόμβος, ή τμήμα του, και με την κυκλοφορία του αίματος να δημιουργηθούν έμβολα, τα οποία να προκαλέσουν πνευμονικές εμβολές.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους, το θέμα των κιρσών στα πόδια χρειάζεται σοβαρή αντιμετώπιση, ιδιαίτερα όταν εμφανίζονται έλκη ή πρήξιμο στα πόδια.
Η τακτική άσκηση και το βάδισμα είναι υποχρεωτικά. Παράλληλα, η κολύμβηση ή το ποδήλατο θεωρούνται μέτρα θετικά και υποβοηθητικά. Αντίθετα, η πολύωρη ορθοστασία και η καθιστική θέση πρέπει να αποφεύγονται.
Ο ελαφρός πόνος ή το οίδημα στα πόδια αντιμετωπίζονται με ειδικά καλσόν, τα οποία φορά ο άρρωστος από το πρωί έως το βράδυ. Οταν ο άρρωστος κοιμάται ή αναπαύεται, οπότε πρέπει να αφαιρεί το καλσόν, τα πόδια του πρέπει να βρίσκονται κατά 30ο ψηλότερα από το υπόλοιπο σώμα (υποβοήθηση με μαξιλάρι).
Κατά το αεροπορικό ταξίδι, ο άρρωστος πρέπει να περπατά λίγα λεπτά στο διάδρομο του αεροπλάνου για κάθε μία ώρα πτήσεως.
Εάν τα συντηρητικά μέτρα αποτύχουν, τότε τον λόγο έχουν οι επεμβατικές μέθοδοι. Οι επεμβάσεις γίνονται στα εξωτερικά ιατρεία. Η έγχυση σκληρυντικών διαλυμάτων μέσα στις φλέβες προκαλεί θρόμβωση των κιρσών και, έτσι, το αίμα μεταφέρεται στο υγιές φλεβικό δίκτυο. Ομως, ασφαλέστερες επεμβάσεις από πλευράς επιπλοκών θεωρούνται οι χειρουργικές θεραπείες.
Η σαφηνεκτομή, η εκρίζωση των φλεβών, η ενδοσκοπική εγχείρηση των φλεβών και οι ακτίνες λέιζερ θεωρούνται οι επικρατέστερες χειρουργικές τεχνικές. Το είδος της επέμβασης αποφασίζεται με βάση τη συνολική κατάσταση του ποδιού και την εμπειρία του Χειρουργικού Κέντρου στη συγκεκριμένη μέθοδο. Ομως, αναμφισβήτητα, η επεμβατική θεραπεία των κιρσών αποφασίζεται μόνον όταν εξαντληθούν τα συντηρητικά μέτρα, και τούτο γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος των υποτροπών μετά την επέμβαση.
Οι βαλβίδες των φλεβών δυσλειτουργούν, κυρίως, λόγω ελαττωματικής κατασκευής (συγγενείς), όμως η δυσλειτουργία τους πολλές φορές υποβοηθείται από την παχυσαρκία, την εγκυμοσύνη, την παρατεταμένη ορθοστασία και τη θρομβοφλεβίτιδα. Η διόγκωση των φλεβών είναι ορατή στις φλέβες κάτω από το δέρμα, οι οποίες, μάλιστα, έχουν οφιοειδή πορεία. Οι ευρυαγγείες που παρατηρούνται στα πόδια είναι διευρύνσεις μικρών αρτηριδίων, μοιάζουν με ιστό αράχνης, δημιουργούν αισθητικά προβλήματα, όμως δεν είναι επικίνδυνες.
Οι κιρσοί, από ιατρικής πλευράς, διακρίνονται σε επιφανειακούς, που βρίσκονται κάτω από το δέρμα, και σε αυτούς εν τω βάθει, που είναι οι διατεταμένες φλέβες σε μεγαλύτερο βάθος. Οι επιφανειακοί κιρσοί εμφανίζονται σαν διατεταμένες φλέβες με μπλε σκούρο χρώμα, που μπορεί να προκαλέσουν ήπιο πόνο στα πόδια. Η προσβολή των φλεβών σε βάθος (εν τω βάθει) μπορεί να δημιουργήσει οίδημα (πρήξιμο) στα πόδια καθώς και άτονα έλκη (πληγές) στο δέρμα. Συνήθως, πριν από την εμφάνιση των ελκών προηγείται καφέ υπέρχρωση του δέρματος. Τα έλκη, συνήθως, εμφανίζονται στην περιοχή των αστραγάλων, ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας στάσης και κακής απορροής του αίματος από την περιοχή.
Από πλευράς σοβαρότητας και απειλής της ζωής, οι επιφανειακοί κιρσοί δεν είναι επικίνδυνοι. Αντίθετα, οι εν τω βάθει κιρσοί μπορεί να δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα. Η δημιουργία θρόμβου μέσα στους εν τω βάθει κιρσούς εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, καθώς είναι δυνατόν να αποσπασθεί ο θρόμβος, ή τμήμα του, και με την κυκλοφορία του αίματος να δημιουργηθούν έμβολα, τα οποία να προκαλέσουν πνευμονικές εμβολές.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους, το θέμα των κιρσών στα πόδια χρειάζεται σοβαρή αντιμετώπιση, ιδιαίτερα όταν εμφανίζονται έλκη ή πρήξιμο στα πόδια.
Η τακτική άσκηση και το βάδισμα είναι υποχρεωτικά. Παράλληλα, η κολύμβηση ή το ποδήλατο θεωρούνται μέτρα θετικά και υποβοηθητικά. Αντίθετα, η πολύωρη ορθοστασία και η καθιστική θέση πρέπει να αποφεύγονται.
Ο ελαφρός πόνος ή το οίδημα στα πόδια αντιμετωπίζονται με ειδικά καλσόν, τα οποία φορά ο άρρωστος από το πρωί έως το βράδυ. Οταν ο άρρωστος κοιμάται ή αναπαύεται, οπότε πρέπει να αφαιρεί το καλσόν, τα πόδια του πρέπει να βρίσκονται κατά 30ο ψηλότερα από το υπόλοιπο σώμα (υποβοήθηση με μαξιλάρι).
Κατά το αεροπορικό ταξίδι, ο άρρωστος πρέπει να περπατά λίγα λεπτά στο διάδρομο του αεροπλάνου για κάθε μία ώρα πτήσεως.
Εάν τα συντηρητικά μέτρα αποτύχουν, τότε τον λόγο έχουν οι επεμβατικές μέθοδοι. Οι επεμβάσεις γίνονται στα εξωτερικά ιατρεία. Η έγχυση σκληρυντικών διαλυμάτων μέσα στις φλέβες προκαλεί θρόμβωση των κιρσών και, έτσι, το αίμα μεταφέρεται στο υγιές φλεβικό δίκτυο. Ομως, ασφαλέστερες επεμβάσεις από πλευράς επιπλοκών θεωρούνται οι χειρουργικές θεραπείες.
Η σαφηνεκτομή, η εκρίζωση των φλεβών, η ενδοσκοπική εγχείρηση των φλεβών και οι ακτίνες λέιζερ θεωρούνται οι επικρατέστερες χειρουργικές τεχνικές. Το είδος της επέμβασης αποφασίζεται με βάση τη συνολική κατάσταση του ποδιού και την εμπειρία του Χειρουργικού Κέντρου στη συγκεκριμένη μέθοδο. Ομως, αναμφισβήτητα, η επεμβατική θεραπεία των κιρσών αποφασίζεται μόνον όταν εξαντληθούν τα συντηρητικά μέτρα, και τούτο γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος των υποτροπών μετά την επέμβαση.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/11/2008
Πηγή
