Της Αγγελικής Γιαννακοπούλου.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.
Τι σε χαρακτηρίζει γυναίκα; Τι σε κάνει θηλυκό; Τι είναι η θηλυκότητα…;
Θα μπορούσα να αποθέσω γενικές απόψεις, ορισμούς μας τα πράγματα είναι αμφιλεγόμενα και οι απόψεις πολλές φορές δεν ταιριάζουν. Να λοιπόν και η άποψη μου.
Γυναίκα γίνεσαι με διάφορους τρόπους. Ο κυριότερος είναι όταν έχεις να φροντίσεις κάποιον πέρα από τον εαυτό σου. Και όχι, δε μιλάω για παιδιά αναγκαστικά. Όταν είσαι πλέον ικανή να φροντίσεις και κάποιον άλλο πέρα από εσένα, στο δικό μου το μυαλό χαρακτηρίζεσαι γυναίκα. Είτε αυτός ο κάποιος είναι το παιδί σου, το σκυλί σου, το γατί, η κατσίκα, ο σύντροφος, ένα φυτό, μια φίλη σου που αρρωστησε και την περιποιείσαι εσύ… οτιδήποτε. Οτιδήποτε σε βγάζει έξω από την ασφάλεια του εαυτού σου και σε θέτει σε κατάσταση «πανικού» μιας και πλέον βασίζονται δύο στα δικά σου πόδια, σε ονομάζει γυναίκα. Και μάλιστα, γυναίκα με τα όλα της.
Θηλυκό από την άλλη… η κυριότερη άποψη πάνω στην έννοια του θηλυκού και της θηλυκότητας είναι…είναι πως σίγουρα πρέπει να προσέχεις πως μιλάς, πως συμπεριφέρεσαι, πως βάφεσαι-κάθεσαι-τρως-περπατάς, τι φοράς, πόσα tattoo και πόσα piercing έχεις. Τι κούρεμα έχεις και σίγουρα τι χρώμα αποφάσισες να βάψεις τα μαλλιά σου.
Θηλυκό, λένε ορισμένοι, είναι εκείνο που γνωρίζει πώς να κουνήσει τους γοφούς, πώς να μιλήσει και τι να πει για να ρίξει τους άντρες στα πόδια της.
Θηλυκό είναι εκείνο που προσέχει τι θα φορέσει, να δείξει μεν δέρμα, όχι πολύ δε. Που φροντίζει πάντα να είναι στην τρίχα, να μη βρίσει και φυσικά να μην καπνίζει. Αν βέβαια καπνίζει, να προσέχει τι τσιγάρα κάνει- τα slim στις κυρίες παρακαλώ και φυσικά να προσέχει πως κρατά το τσιγάρο.
Καλούπια, καλούπια παντού.
Στο νου μου μια τέτοια «γυναίκα» χαρακτηρίζεται ως υποχείριο στα «πρέπει» των άλλων. Μια τέτοια γυναίκα, ούτε γυναίκα δεν είναι. Ακολουθώντας κανόνες που σε στενεύουν και σε κόβουν σαν φθηνό εσώρουχο χάνεις την προσωπικότητα σου.
Θηλυκό για μένα είναι η γυναίκα που ξέρει πότε θα πει «τέλος». Τέλος στα πρέπει των άλλων, τέλος στα καλούπια και τέλος σε αυτή τη μάστιγα που έπειτα από χρόνια ανεξαρτησίας γυρνάμε ξανά και ξανά.
Δε θεωρώ τον εαυτό μου φεμινίστρια, μα έναν ΑΝΘΡΩΠΟ που πασχίζει να γδυθεί από ότι του ορίζουν.
Προσωπικά; Προσωπικά είμαι αυτό που λανθασμένα χαρακτηρίζουν «γυναίκα αντράκι».
Προσωπικά; Προσωπικά δε βάζω χαρακτηρισμούς στην προσωπικότητα μου. Μιας και ο καθένας από εμάς έχει τη δική του.
Πίνω, καπνίζω, κάθομαι όπως νιώθω εκείνη τη στιγμή και σίγουρα το πρώτο μου αξεσουάρ δεν είναι οι γόβες, κι ας τις λατρεύω.
«Πρόσεχε πως μιλάς. Οι γυναίκες δε βρίζουν.» Εγώ βρίζω. Και σίγουρα δεν φάνηκε να μου στερεί απολύτως τίποτα από τη ζωή μου, ειδικά τη θηλυκότητά μου.
«Μα είναι άσχημο μια όμορφη κοπέλα να βρίζει. Χαλάς την εικόνα σου.» Όποιοι θέλουν να μείνουν στην εικόνα μου, καλά να πάθουν. Δε βρίζω για τους άλλους, βρίζω γιατί μ’αρέσει. Γιατί το γουστάρω, γιατί εκφράζομαι πιο άνετα και πιο ελεύθερα βρίζοντας. Γιατί όταν έχω νεύρα δεν θα το ξεπετάξω με ένα « φτου…» για να μη χαλάσω την εικόνα μου. Αλλά θα τα κάνω όλα λαμπόγυαλο μέχρι να ξεθυμάνω. Λεκτικά, πάντα.
Σε καλούπια δε χώρεσα ποτέ και το μόνο που δέχομαι να με στενεύει είναι το σουτιέν μου, όχι ο κόσμος σας. Και σίγουρα, όχι τα πρέπει σας.
Πηγή
http://www.anapnoes.gr/ime-gnisio-thiliko-ke-den-beno-sta-kaloupia-sas/
«Μα είναι άσχημο μια όμορφη κοπέλα να βρίζει. Χαλάς την εικόνα σου.» Όποιοι θέλουν να μείνουν στην εικόνα μου, καλά να πάθουν. Δε βρίζω για τους άλλους, βρίζω γιατί μ’αρέσει. Γιατί το γουστάρω, γιατί εκφράζομαι πιο άνετα και πιο ελεύθερα βρίζοντας. Γιατί όταν έχω νεύρα δεν θα το ξεπετάξω με ένα « φτου…» για να μη χαλάσω την εικόνα μου. Αλλά θα τα κάνω όλα λαμπόγυαλο μέχρι να ξεθυμάνω. Λεκτικά, πάντα.
Σε καλούπια δε χώρεσα ποτέ και το μόνο που δέχομαι να με στενεύει είναι το σουτιέν μου, όχι ο κόσμος σας. Και σίγουρα, όχι τα πρέπει σας.
Πηγή
http://www.anapnoes.gr/ime-gnisio-thiliko-ke-den-beno-sta-kaloupia-sas/
