Δεν εξαντλήθηκες να προσπαθείς να γίνεις κάτι που δεν είσαι;

Τρέχουν συνέχεια οι άνθρωποι. Τρέχουν όλο και πιο πολύ. Τρέχεις και εσύ μαζί τους.
Σαν αυτά τα τεράστια κοπάδια μικρών ψαριών διαλέγετε δρόμους, τους ακολουθείτε μαζί, καταβροχθίζεστε από μεγαλύτερα ψάρια συλλογικά. Και πάντα αυτό που σε νοιάζει δεν είναι να σωθείς.
Ακόμα και αν νοιώθεις τον κίνδυνο, δεν είναι αυτός που σε τρομάζει.
Όχι όχι. Σε τρομάζει το να διαφέρεις. Να πάρεις μια στροφή διαφορετική από τον διπλανό σου, να φορέσεις λέπια διαφορετικά…
Και έτσι κυλάει όλη σου η ζωή.

Ξυπνάς και μηχανικά φοράς τον χαρακτήρα που σου έμαθαν να έχεις. Ακολουθείς το ρεύμα ενώ η καρδιά σου, σαν μικρό παιδί, ωρύεται και σε τραβάει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Ξοδεύεις για πράγματα που δεν σου αρέσουν, κάνεις το τραπέζι σε ανθρώπους που δεν συμπαθείς, ντρέπεσαι να πεις ποιός είσαι γιατί θα σε κρίνουν, φοβάσαι να κλάψεις γιατί αυτόματα θεωρείσαι αδύναμος, εξαντλείσαι από δίαιτες γιατί ξέρεις πως λίγοι πλέον έχουν την υπομονή να σε γνωρίσουν πραγματικά.

Μα όχι φίλε μου, δεν είναι αυτή η ζωή.

Και ποιός σου είπε οτι αξίζουν αυτοί που θα σε αγαπήσουν για το όμορφο σου σώμα;

Ποιός σου είπε οτι τα ακριβά σου ρούχα θα σου εξασφαλίσουν έμπιστους φίλους;

Μα δεν κουράστηκες ακόμα;

Δεν εξαντλήθηκες να προσπαθείς να γίνεις κάτι που δεν είσαι;

Βυθίσου στην σιωπή, πολλές φορές η μοναξιά μας λέει αλήθειες που αρνιόμαστε να δούμε…

Άφησε λίγο πάνω στο τραπέζι όσα σου έμαθαν οι άλλοι, όσα έπεισες εσύ τον εαυτό σου οτι πρέπει να κάνεις. Κοίταξε τα.

Κατάλαβες οτι τα ίδια κάνουν όλοι;

Κατάλαβες οτι διδάξαμε ο ένας στον άλλον πώς να είμαστε ολόιδιοι;

Κατάλαβες οτι όλο και πιο πολύ ξεχνάς ποιος είσαι και γίνεσαι ένα με το πλήθος;

Αν θες κράτησέ τα. Τι γλυκά που θα συνεχίσεις να ζεις.

Μα αν θες άφησε τα. Τι ελεύθερα που θα συνεχίσεις να ζεις!

Απαλλάξου απο τις σκιές που σκέπαζαν τον εαυτό σου, που έκρυβαν αυτό πoυ πραγματικά είσαι.

Δες καθαρά όσα πραγματικά αγαπάς, όσα σε ενδιαφέρουν, όσα ονειρεύεσαι, όσα απεχθάνεσαι, όσα βαριέσαι.

Γνώρισε ποιος είσαι και χάρισε στον εαυτό σου όλα αυτά που ζητάει, όλα αυτά που έχει ανάγκη, όσα ονειρεύεται και όχι όσα ονειρεύονται οι άλλοι.
Βρες την φωνή σου και σώπασε την δική τους.

Άρχισε να ζεις όπως σε προστάζει η ψυχή σου γιατί δεν θα είσαι εδώ αιώνια.

Δεν είναι κρίμα να ζεις την ζωή σου σαν κάποιος άλλος;

Και αν κάνεις λάθη, και αν έχεις ιδιοτροπίες και άλλες ιδιαιτερότητες να τ’ αγαπάς όλα αυτά, είναι ολόδικα σου, είναι πειστήρια οτι έχεις την δύναμη να είσαι εσύ.

Και αν σε κρίνουν που είσαι ο εαυτός σου, που είσαι μοναδικός, που είσαι διαφορετικός απ’ όσα έχουν συνηθίσει, μην φοβηθείς, απλά δείξε τους τον δρόμο…
Γράφει η Χρύσα Γ.

Πηγή
http://enfo.gr/

Πηγή
http://www.anapnoes.gr/den-exantlithikes-na-prospathis-na-ginis-kati-pou-den-ise/