Αυτό που λέμε ότι όλα είναι στο μυαλό, ε, αυτό ακριβώς! Όλα από ‘κει ξεκινούν! Γνωρίζατε ότι κάπου στον εγκέφαλό μας υπάρχει ένα τμήμα του, όπου οι επιστήμονες το αποκαλούν «υποθάλαμο» κι ακριβώς εκεί είναι η αφετηρία της έλξης και κατ’ επέκταση του πόθου μας για κάποιον, καθώς εκεί διεγείρονται διάφορες ουσίες που διαταράσσουν τη χημική ισορροπία του εγκεφάλου μας κι είναι υπεύθυνες για τα συναισθήματά μας;
Ε, ναι, λοιπόν έτσι γίνεται η δουλειά και ξεκινάει η χημεία στον έρωτα. Αυτή που πάμπολλοι ερευνητές, επιστήμονες, φιλόσοφοι, προσπάθησαν να εξηγήσουν. Τι να μας πουν κι αυτοί κι οι θεωρίες όλου του κόσμου μπροστά στο καρδιοχτύπι μας όταν δούμε το πρόσωπο; Ποια ντοπαμίνη και ποια σεροτονίνη, εδώ μιλάμε για χημεία, για έρωτα -το πιο αθώο ναρκωτικό.
Είναι, όμως, αυτή η πολυσυζητημένη χημεία αρκετή για να αρχίσει ή και να κρατήσει μια σχέση; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η ερωτική διάθεση κι αυτό το πάθος; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα δεν είναι «ναι» ή «όχι», αλλά βρίσκεται κάπου στη μέση. Γιατί η χημεία από μόνη της δεν αρκεί, αλλά και χωρίς αυτή δεν πας πουθενά.
Οι μηχανισμοί που μας οδηγούν στο να συνευρεθούμε ερωτικά με κάποιο άτομο είναι διαφορετικοί από εκείνους που μας οδηγούν στο να το ερωτευτούμε ή να το αγαπήσουμε. Συχνά μέσα στο παραλήρημα του ενθουσιασμού συγχέουμε τα συναισθήματά μας αυτά. Κι αυτό ως ένα βαθμό είναι κατανοητό, αφού η χημεία στον έρωτα είναι μη διαχειρίσιμη και παράλογη, ειδικότερα τον πρώτο καιρό.
Γινόμαστε έρμαια των σεξουαλικών ορμονών μας και το μυαλό μας σκέφτεται μόνο το άτομο που ποθεί. Δημιουργείται, έτσι, μια έντονη συναισθηματική κατάσταση που έχει ναι, μεν, υπέροχη αίσθηση όμως η διάρκειά της δεν είναι μεγάλη.
Χαρακτηριστικά αυτής της κατάστασης είναι κυρίως η υπερβολή κι η υποκειμενικότητα. Αισθανόμαστε μια μοναδική έλξη η οποία κάποιες φορές μοιάζει ανυπέρβλητη και τέλεια, όμως, δεν είναι τίποτα πιο απλό και ταυτόχρονα σύνθετο, απ’ την υποκειμενικότητα του έρωτα.
Μια έλξη που εκτός από κορμιά ενώνει κι ανθρώπους που έχουν ανάγκη από έναν σύντροφο. Είναι ανάγκη η συντροφικότητα, μια ανάγκη που κάποτε αργεί να εκδηλωθεί, όμως, υπάρχει σε όλους. Πώς θα έρθετε πιο κοντά αν δε μοιραστείτε ένα κρεβάτι, ένα πρωινό, έναν καβγά, μια επιτυχία, ένα ταξίδι, έναν στόχο, ένα πρόβλημα; Ο έρωτας σε μια σχέση είναι η κινητήρια δύναμη, όμως, η σχέση χρειάζεται κι άλλα συστατικά για να κρατήσει και να περνάει καλά το ζευγάρι.
Η ποιότητα στη σχέση σου είναι αν το σκεφτείς η προβολή της σχέσης σου με τον εαυτό σου. Δεν υπάρχουν συνταγές επιτυχίας ούτε κάποιες συγκεκριμένες θεμελιώδεις αρχές που πρέπει να έχει μια σχέση για να είναι πετυχημένη, υπάρχουν όμως κάποιες λεπτομέρειες που η ύπαρξή τους δείχνει να λειτουργεί θετικά στο ζευγάρι. Τέτοιες, κατ’ εμέ, είναι η ύπαρξη σεβασμού, αγάπης, εμπιστοσύνης κι ελευθερίας ανάμεσα στους συντρόφους.
Δε νοείται ευτυχισμένος άνθρωπος ένας άνθρωπος που στο πλαίσιο της σχέσης του χάνει την ελευθερία του. Το να είσαι σε σχέση δε σε καθιστά αυτόματα δέσμιο καμίας κατάστασης που δε συναινείς εσύ. Είσαι με έναν άνθρωπο διότι μαζί είστε ευτυχισμένοι κι αποδέχεστε ο ένας τον άλλο όπως είναι. Τον αγαπάς γι’ αυτό που είναι κι όχι για αυτό που θα ήθελες να είναι.
Η δυσκολία στις ερωτικές σχέσεις είναι να μπορέσουν να συνυπάρξουν όλες εκείνες οι «λεπτομέρειες» που θα έκαναν τον καθένα από μας ευτυχισμένο και να μη χρειαστεί να επιλέξουμε κάποιες από συμβιβασμό.
Συντάκτης: Ευγενία Μπακιρλή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή
http://www.pillowfights.gr/addito-salis-grano/mono-i-ximeia-den-arkei-alla-xoris-ayti-den-pas-poythena/
