Γράφει η Σπυριδούλα Σγούρου
Διαδρομή είναι η ζωή, με ανηφόρες ή κατηφόρες και πολλές φορές με αδιέξοδα. Κι εμείς, ανθρώπινα πλασμένοι , πρέπει να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις. Δεν θα σας μιλήσω για τους δικούς μας ανθρώπους, που ξέρουμε ότι είναι εκεί. Είτε πρόκειται για την οικογένεια μας , είτε για τους φίλους μας.Σήμερα, θα αναφερθώ σε αυτούς τους άγνωστους, τους περαστικούς, που μπορεί να εμφανιστούν από το πουθενά και να μας δώσουν μαθήματα ζωής! Ξένοι σε εμάς, χωρίς καμία υποχρέωση απέναντί μας, διασταυρώνονται οι δρόμοι μας σε δύσκολες στιγμές της ζωής μας , σαν από μηχανής θεοί . Καθημερινοί άνθρωποι, σαν κι εμάς, που ίσως και να περνούν απαρατήρητοι.
Συνταξιδιώτες και αυτοί , με τα δικά τους σημάδια και τις δικές τους θύελλες που όμως δεν ξέχασαν τι σημαίνει καλοσύνη! Ακόμη κι αν αυτοί δεν την βρήκαν, όταν την χρειαζόταν, δεν θα διστάσουν να σε κοιτάξουν με το καθαρό τους βλέμμα και να στην δώσουν απλόχερα! Θα το κάνουν χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς να περιμένουν κάτι από εσένα. Απλά έτσι είναι φτιαγμένοι! Έχουν αυτή τη μαγική ικανότητα , να βλέπουν μέσα σου και να αναγνωρίζουν τις πληγές σου.
Μπορεί να τους συναντήσεις στα πιο απίθανα μέρη! Σε μια θέση στο λεωφορείο ή στο τρένο , δίπλα σου. Σε ένα παγκάκι σε μια πλατεία. Στο νοσοκομείο , υπομένοντας το δικό τους μαρτύριο. Είναι λες και ο Θεός , τους έχει στείλει, να μας θυμίσουν την πραγματική ουσία της ζωής! Αυτοί οι ξένοι λοιπόν, θα σε πλησιάσουν και με υπομονή θα σε ακούσουν!
Θα νιώσεις λες και τους γνωρίζεις χρόνια. Θα σου αγγίξουν το χέρι στοργικά και θα σου χαμογελάσουν γλυκά. Δεν θα σε κρίνουν, κι ότι θα σου πουν , θα βγαίνει μέσα από την ψυχή τους. Ούτε θα σου μιλήσουν για τη δική τους ιστορία! Τι περίεργο αλήθεια! Κι όταν κοιτάξεις μέσα στα μάτια τους, θα θυμηθείς ότι η καλοσύνη , μπορεί να βρεθεί και ότι υπάρχει ακόμα!
Θα ζεστάνουν την ψυχή σου με ελπίδα σε έναν κόσμο που οι αξίες έχουν χαθεί, που ο καθένας κοιτάει τι θα αρπάξει από εσένα, αυτοί θα σε εκπλήξουν. Θα σε ταρακουνήσουν, θα σε τραβήξουν από την απελπισία σου και μετά θα χαθούν, έτσι όπως ακριβώς ήρθαν! Ξαφνικά και απρόσμενα, κι εσύ θα μείνεις με την εικόνα τους σαν τατουάζ χαραγμένη μέσα σου!
Δεν θα τους ξεχάσεις ποτέ, θα παραμείνουν οι ανώνυμοι άγγελοι, που φεύγοντας , φώτισαν τα πιο σκοτεινά σημεία της οντότητάς σου και για αυτό το λόγο κι εσύ με την σειρά σου , θα παραμείνεις άνθρωπος. Και δεν θα διστάσεις ούτε στιγμή , να κάνεις και εσύ το ανάλογο για κάποιον άλλο όταν βρεθεί στο δρόμο σου.
Να μοιράσεις καλοσύνη και να χαθείς, να γίνεις κι εσύ μια περαστική αχτίδα φωτός, ένας ξένος που πέρασε και άγγιξε άλλες ψυχές!
Πηγή
http://loveletters.gr
