Από την Εύη Γουργιώτη
Είναι μόνη, είναι μόνος. Μέρες, μήνες, χρόνια. Από επιλογή τους. Μην τους κοιτάτε καχύποπτα. Είναι άνθρωποι με συναισθήματα. Δε θέλουν να ξανά αφήσουν την καρδιά τους να ρισκάρει να πληγωθεί. Χορτάτοι είναι από αγάπη και μίσος.
Τα βίωσαν σχεδόν όλα. Ό,τι και να τους λένε οι άλλοι, αδιαφορούν. Δεν τους απασχολεί καθόλου το να φτιάξουν τη ζωή τους ξανά. Δεν τους καίγεται καρφί αν κάποιοι τους φλερτάρουν. Δε δίνουν καν σημασία. Τους είναι όλα τόσο λίγα μπροστά σε αυτό που κάποτε ένιωσαν, που δε χάνουν τον καιρό τους να αναλώνονται.
Δεν τους γεμίζει τίποτα. Λίγους καλούς φίλους θέλουν, να περνούν καλά και μέχρι εκεί. Η προσωπική τους ζωή κλειδώνεται για τα καλά. Άλλοι τους κοιτάνε με μισό μάτι. Άλλοι τους σχολιάζουν. Μα πού να φανταστούν πόσο πολύ αγάπησαν αυτοί οι “παράξενοι”, όπως τους αποκαλούν. Δεν έχουν ιδέα πόση ευτυχία κάποτε βίωσαν. Τόση, που δε χωράει άλλη μέσα τους. Και ας έχουν μείνει μόνοι πια. Εκείνοι είναι χορτάτοι.
Αγάπησαν τόσο πολύ, που τους φτάνει για όλη τους τη ζωή. Τίποτα δεν τους αγγίζει πλέον την καρδιά. Μία φορά την άφησαν ελεύθερη. Μία φορά αγάπησαν. Δεν είναι περίεργοι. Μα βαθύτατα ρομαντικοί.
Πηγή
http://metaximas.org
