Πόσο επηρεάζεται η συμπεριφορά του παιδιού από το δάσκαλο;
Η Ψυχολόγος-Σύμβουλος Μελέτης Ιφιγένεια Λαμπροπούλου εξηγεί:
Όταν πια ξεκινήσει στο σχολείο, ένα ευαίσθητο σημείο για την ψυχολογία του παιδιού είναι ο δάσκαλος ή η δασκάλα που θα αναλάβει την τάξη του. Είναι γνωστό ότι το παιδί επηρεάζεται πάρα πολύ από τη συμπεριφορά της δασκάλας.
Η δασκάλα (ή ο δάσκαλος) ανάμεσα στα άλλα, καλείται να καλύψει την 5ωρη ή και 8ωρη απουσία της μαμάς. Εάν θα είναι τρυφερή, με κατανόηση, με αγάπη, με υπομονή, με γλύκα προς τα παιδιά, με όρεξη να μεταδώσει γνώσεις ή εάν θα είναι δυστυχώς εκείνος ο τύπος δασκάλας που νιώθεις ότι βγάζει όλα της τα απωθημένα στους μαθητές.
Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι που δεν μπορείτε να το ελέγξετε και πολύ. Μπορείτε όμως να έχετε προετοιμάσει το παιδί σας και να έχετε θωρακίσει τον συναισθηματισμό του, ώστε να μην επηρεάζεται άμεσα από την όποια αρνητική συμπεριφορά του εκπαιδευτικού. Π.χ. μπορείτε να πείτε στο παιδί σας ότι “η δασκάλα είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει πολύ τα παιδιά και κάνει αυτή την εργασία. Όμως, όπως η μαμά και ο μπαμπάς κάποιες φορές όταν δεν ακολουθείς τους κανόνες δυσαρεστούνται και πρέπει να σου διδάξουν το σωστό, έτσι και η δασκάλα θα έχει άλλους κανόνες που αφορούν στον σχολικό χώρο και θα πρέπει να τους σέβεσαι και να τους τηρείς”.
Καλό είναι να έχετε τον εκπαιδευτικό από κοντά και να ζητάτε από το παιδί σας να σας περιγράφει πώς ήταν η μέρα του στο σχολείο, ώστε να είστε πλήρως ενήμεροι. Τώρα, σαφώς από τη στιγμή που δεν θα είστε οι ίδιοι παρόντες στην τάξη δεν μπορείτε να είστε βέβαιοι για τίποτα, αλλά από την άλλη, μην ξεχνάτε ότι το σχολείο είναι η μικρή κοινωνία του παιδιού σας και πρέπει να μάθει να επιβιώνει συναισθηματικά και πρακτικά μέσα σε αυτήν, να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της και να ακολουθεί τους κανόνες της.
Αν συμβεί κάτι που θα στενοχωρήσει το παιδί σας, (αν πχ κάποιο άλλο παιδί σπρώξει ή χτυπήσει το δικό σας), μην τρέξετε ως μαινόμενοι ταύροι να ζητήσετε τα ρέστα από τους γονείς, ούτε προς τον εκπαιδευτικό.
Καλύτερα να συζητήσετε με το παιδί σας το θέμα που έχει προκύψει και να το συμβουλεύσετε πώς να σταθεί απέναντι σε αυτό. Π.χ. εάν το παιδί σας έρθει κλαίγοντας και παραπονεθεί ότι κάποιο παιδάκι τον/την χτύπησε, τότε, με ηρεμία πάντα, μάθετε τι έχει συμβεί. Έχετε στο νου σας ότι ακούτε τη μία πλευρά (κι ας είναι του παιδιού σας, το οποίο μπορεί να είναι το καλύτερο παιδί στον κόσμο) και συμβουλέψτε το ότι το να χτυπάμε δεν είναι σωστό, δεν λύνει το πρόβλημα, αντιθέτως στενοχωρούμε τον συνάνθρωπό μας.
Εάν το άλλο παιδάκι όντως έχει θέματα συμπεριφοράς, και κάθε άλλη συμβουλή δεν πιάνει τόπο, με διακριτικότητα ενημερώστε τον εκπαιδευτικό αλλά και τους γονείς του παιδιού. Εάν πάλι το παιδί σας σας παραπονεθεί για τη δασκάλα του και διακρίνετε μία αλλαγή αρνητική στο παιδί σας όπου σταδιακά αρχίζει να μη θέλει να πάει σχολείο ή να μη θέλει να διαβάσει, τότε μιλήστε με τον εκπαιδευτικό να δείτε ποιο είναι το πρόβλημα, συζητήστε το θέμα με άλλους γονείς παιδιών της ίδιας τάξης μήπως αντιμετωπίζουν το ίδιο θέμα και εάν δεν βλέπετε βελτίωση, προτιμήστε να αλλάξετε σχολείο στο παιδί σας.
Είναι προτιμότερο για εκείνο μία αλλαγή ακόμα και στο μέσο της χρονιάς από το να μισήσει τελείως το σχολείο, τους δασκάλους και το διάβασμα για όλα του τα σχολικά χρόνια.
Πηγή
