Νιώθεις ότι μεγάλωσες… πέρασες τα 40 και βλέπεις να έχουν αλλάξει τα δεδομένα της ζωής σου. Ανήκεις στην παραγωγική ομάδα αυτού του τόπου που έχει πάρει δάνεια για να στήσει σπιτικά ή δουλειές, με αυξημένες υποχρεώσεις λόγω των παιδιών, με τους γάμους και τις σχέσεις να περνάνε τη δική τους κρίση.
Τα επίπεδα άγχους και κούρασης είναι αυξημένα, οι ανοχές και οι αντοχές χτυπάνε κόκκινο. Κοιτάς πίσω τα όνειρα και τις προσδοκίες που είχες στην εποχή της πρώτης νιότης και βλέπεις ότι το σήμερα που ζεις δεν έχει καμιά σχέση με όσα περίμενες από τη ζωή σου.
Μετά τα 40 ο συμβιβασμός έρχεται για πολλούς ως η καλύτερη λύση. Συμβιβάζεσαι στη δουλειά γιατί η ανεργία είναι μια ορατή απειλή, συμβιβάζεσαι στο γάμο σου γιατί δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις μόνος στις οικονομικές απαιτήσεις που θα φέρει η επιλογή της φυγής.
Κι όσοι πάλι βρέθηκαν να είναι ήδη μόνοι εκεί γύρω στα 40, συνήθως επιλέγουν την ασφάλεια της μοναξιάς, γιατί τους βοηθάει να κουμαντάρουν τη ζωή τους έτσι όπως τη θέλουν. Ίσως και να νιώθουν ανασφάλεια να δεθούν συναισθηματικά, να υποσχεθούν μια όμορφη και άνετη ζωή που δεν μπορούν πλέον να προσφέρουν. Βλέπεις, στην ηλικία αυτή ο καθένας κουβαλάει τις δικές του αποσκευές. Είτε είναι παιδιά, είτε χρέη. Κι αυτές τις αποσκευές δύσκολα τις φορτώνεις στην πλάτη του άλλου, όσο κι αν προσπαθεί να σε διαβεβαιώσει ότι είναι διατεθειμένος να τις κουβαλήσει μαζί σου.
Κι αν αυτές οι διαπιστώσεις ακούγονται ως κανόνας, δεν είναι παρά διαπιστώσεις. Που ισχύουν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Δεν έχει σημασία.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ηλικία μετά τα 40 δεν παύει να είναι η πιο κατασταλαγμένη ηλικία. Ξέρεις ποιος είσαι και τι θες. Ή τουλάχιστον είσαι σίγουρος για το τι δεν θες. Απολαμβάνεις τις στιγμές σου με πάθος. Ακόμα ονειρεύεσαι και βάζεις στόχους, αλλά τώρα πλέον έχεις στο μυαλό σου και ένα ρεαλιστικό σχέδιο δράσης για να τους πετύχεις.
Έχεις ξεκαθαρίσει ποιοι είναι οι άνθρωποί σου. Ποιους εμπιστεύεσαι, ποιους θέλεις δίπλα σου, ποιοι είναι αυτοί που επέλεξαν και άντεξαν να είναι δίπλα σου.
Δεν αφήνεσαι πια με τον ενθουσιασμό της πρώτης νιότης, δεν υπερεκτιμάς τις προσδοκίες που έχεις από τους άλλους, ξέρεις να προστατέψεις τον εαυτό σου από τις απογοητεύσεις.
Μετά τα 40 η ζωή που προσπαθούν να σου στερήσουν οι σημερινές συνθήκες παλεύει και καταφέρνει να σταθεί όρθια. Γιατί τώρα πατάς σταθερά πάνω στις αξίες σου, στα ιδανικά σου, στις ελπίδες και στα όνειρά σου.
Και ένα είναι σίγουρο. Η ζωή δε σταματά εδώ. Γιατί δεν καθορίζεται μόνο από τις οικονομικές συνθήκες. Η ζωή είναι και συναίσθημα, είναι και έρωτας, είναι και ελπίδα.
Γι’ αυτό προσπάθησε να μην ταμπουρωθείς πίσω από τους φόβους και την ανασφάλεια που βίαια σου προκάλεσαν οι πολιτικές αυτής της ταλαιπωρημένης της πατρίδας. Πάλεψε και διεκδίκησε το κομμάτι ζωής που πιστεύεις πως σου ανήκει και σου αξίζει.
Η ζωή μετά τα 40 έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της.
Γιατί τώρα πια έχεις την εμπειρία και την ωριμότητα να ξεχωρίζεις το δικό σου μονοπάτι, για να το πορευτείς με ασφάλεια και με την αποφασιστικότητα του ανθρώπου που ξέρει πού θέλει να φτάσει.
Πηγή
http://www.anapnoes.gr/i-zoi-meta-ta-40-echi-akoma-poly-dromo-brosta-tis/
