Όταν σ' αγαπούν το νιώθεις

Παντού ακούμε για την αγάπη. Λένε πως είναι το παν να σ’ αγαπάνε και ν’ αγαπάς. Πως δίχως αυτήν τίποτα δεν έχει αξία. Πράγματι. Τι να κάνεις έναν κόσμο χωρίς αγάπη; Γεμίζει το μέσα σου, όταν αγαπάς κι αγαπιέσαι. Αισθάνεσαι ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου. Όλα αποκτούν κίνητρο, αξία και νόημα.

Πόσο μάλλον, όταν η αγάπη που νιώθουν οι άλλοι για σένα εκδηλώνεται. Την βλέπεις με πράξεις, στην κοινωνούν με κάθε αφορμή ή και χωρίς, την αισθάνεσαι να σε περιτριγυρίζει. Η αγάπη εκδηλώνεται με απλές, μικρές και καθημερινές κινήσεις. Είναι η μαμά σου που θα σε ρωτήσει σαφώς, αν έβαλες ζακέτα, ο φίλος που θα σε περιποιηθεί όταν είσαι άρρωστος, ο σύντροφος που θα σου φέρει γλυκό, γιατί σκέφτηκε πως ίσως θες. Είναι εκείνες οι αγκαλιές χωρίς λόγο, τα φιλιά όταν βλέπεις κάποιο δικό σου άνθρωπο, το κράτημα του χεριού σε μια δύσκολη στιγμή.

Όταν σ’αγαπάνε πραγματικά το νιώθεις. Δε γίνεται να μην το νιώθεις. Αποτελείς για τον άλλο ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του, που δε θα ήθελε με τίποτα να το αποχωριστεί.

Δεν έχει σημασία το μέγεθος και η αξία των πράξεων. Μία σκέψη και μόνο απ’ τους αγαπημένους μας ανθρώπους με αποδέκτες εμάς είναι αρκετή για να μας φέρει το χαμόγελο στα πρόσωπά μας. Μπορεί ο σύντροφός σου να έπλυνε τα πιάτα γιατί σκέφτηκε πως το σημερινό σου meeting θα σε εξόντωσε. Μπορεί απλώς να μαγείρεψε ένας φίλος σου και να πέρασε να σου αφήσει φαγητό.

Είναι αυτή η ασφάλεια κι η ευφορία που σου προσφέρει η αγάπη των άλλων. Ξέρεις πως έχεις ένα χέρι να πιαστείς, έναν ώμο να κλάψεις και κάπου να εκμυστηρευτείς τους προβληματισμούς σου. Οι άνθρωποι που σ’ αγαπάνε ουσιαστικά θα είναι εκεί δίπλα σου. Θα σε σηκώσουν απ’ τα πατώματα, θα σε μαλώσουν για τις ανοησίες σου και θα βρείτε μαζί μια λύση. Είναι ένα δέσιμο τόσο γερό και στέρεο, που σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις και λόγους να είσαι ευτυχισμένος.

Μόνο όταν αγαπάς κι αγαπιέσαι είσαι ευτυχισμένος. Φανταστείτε έναν κόσμο μοναξιάς, που ο καθένας μονάχος του θα περνούσε τα βράδια μπροστά στην τηλεόραση και τα πρωινά του θα τον έβρισκαν ακόμη πιο μόνο, σαν ρομπότ να εκτελεί, όσα είναι επιφορτισμένος να κάνει. Το λες και την απόλυτη δυστυχία. Αν κάτι μας έμεινε ως ανθρωπότητα είναι η αγάπη για τους γύρω μας. Έχουμε αποτύχει σε πολλά, μην τα κάνουμε μαντάρα και σ’ αυτό.

Πολλές φορές, βέβαια, με τους αγαπημένους μας, μπορούν να υπάρχουν προστριβές, τσακωμοί, διαφωνίες. Μπορεί και να κρατήσουμε και μούτρα. Μούτρα που σε μερικές ώρες θα έχουν περάσει κι όλα θα είναι όπως πριν. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη και βαθύτερη απόδειξη αγάπης. Διότι αν τον άλλο τον αγαπάς, θα μπεις στη θέση του, θα καταλάβεις, θα συγχωρήσεις. Κι η συγχώρεση είναι η περίτρανη πραγμάτωση της αγάπης.

Δεν είναι δύσκολο ν’ αντιληφθείς την αγάπη. Δύσκολο είναι να πετύχεις εκείνους τους ανθρώπους στη ζωή σου, που θα σε αγαπήσουν βαθιά και πραγματικά. Πολλά «σ’ αγαπώ» έχουν ξεστομιστεί στη ζωή μας, αλλά ήταν κενά νοήματος. Γι’ αυτό εκείνους τους ανθρώπους που σας αγαπούν και τους αγαπάτε, να τους κρατάτε μ’ όποιο κόστος.

Η αγάπη δε χτίζεται εύκολα. Βασίζεται σε άδολα συναισθήματα, αμοιβαία κατανόηση κι αγνές ψυχές. Αφήστε λοιπόν στην άκρη εγωισμούς και μικροπρέπειες κι αγαπήστε.


Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου

Πηγή
http://www.pillowfights.gr/to-milo-tis-eyas/otan-s-agapoun-to-niwtheis/