Τυχεροί αυτοί που μέσα στη χαοτική μας ζωή τη συνάντησαν, τελικά. Στατιστικά σπάνιο, σχεδόν αδύνατο, λένε. Οι πιθανότητες αγγίζουν το ποτέ, άρα η επιτυχία είναι εξωπραγματική αν συμβεί. Ανατρέχοντας στο παρελθόν σου ψάχνεις διακαώς εκείνα τα στοιχεία που θα σε οδηγήσουν στη δική σου αδελφή ψυχή. Στον κλειδοκράτορά σου.
Αν υποθέσουμε ότι η ζωή μας είναι ένα μυθιστόρημα, οι χαρακτήρες του είναι πολλοί και διάφοροι. Γνωρίζουμε ανά κεφάλαια πολλούς ανθρώπους. Κάποιους τους συμπαθούμε αμέσως, άλλους όχι. Για άλλους αδιαφορούμε παντελώς κι άλλους τους κρατάμε κοντά μας για πάντα. Κάποιους τους ερωτευόμαστε και με άλλους γινόμαστε απλά αυτοκόλλητοι.
Ίσως και να μη συναντήθηκαν ακόμη οι δρόμοι σας. Στη σκέψη ότι μπορεί να έχεις ήδη γνωρίσει τη δική σου αδελφή ψυχή δίχως, όμως, να το συνειδητοποιήσεις γεμίζει το μυαλό σου με περιέργεια κι αμφιβολία. Κι αν έγινε, όντως, έτσι; Κατά γενική ομολογία οι αδελφές ψυχές συναντώνται σε φιλικό, μα κι ερωτικό επίπεδο. Ωστόσο μιας κι ο ρομαντισμός είναι αυτό που όλοι μας αποζητάμε όποια στιγμή φέρεις στο μυαλό σου την έννοια «αδελφή ψυχή» σίγουρα πρόκειται για κάτι πολύ δυνατό.
Δύο ψυχές που ενώνονται σε μία. Αυτή είναι η ατόφια ερμηνεία. Πώς θα αντιληφθεί το μυαλό σου αν έχεις συναντήσει αυτό το σπάνιο άτομο; Το νιώθεις αμέσως. Είναι τόσο έντονο που δεν έχεις άλλη επιλογή. Ευγενικό κι ήρεμο άγγιγμα. Οικειότητα σαν να γνωρίζεις αυτό το άτομο όλη σου τη ζωή.
Γνωρίζει πολλά για εσένα με έναν τρόπο μαγικό, ακαταλαβίστικο. Σου βγάζει μόνο αυθεντικότητα στη συμπεριφορά σου. Η συνάντηση; Θεϊκή! Η έλξη; Επίσης! Ποτέ δε συναντώνται δυο ψυχές αν δεν είναι απολύτως έτοιμες γι’ αυτό. Το σύμπαν, βλέπεις, ορίζει τους δικούς του κανόνες.
Το μυαλό σου ως τώρα πιθανότατα αρχίζει να καταλήγει κάπου, μα στάσου έχω κι άλλα να σου πω. Φιλία, έρωτας ή και τα δύο μαζί; Αρχικά δεν ξέρεις τι να αναζητήσεις. Πρόκειται για την απόλυτη ένωση, το ιδανικό σου ταίρι, ακόμη κι αν αναφερόμαστε σε απλή φιλία. Ίσως αναζητήσεις συντροφικότητα, αγάπη κι ολοκλήρωση. Μία λέξη είναι, όμως, αυτή που χαρακτηρίζει μια τέτοια σχέση: η χημεία.
Χημεία σωμάτων, όταν με ένα μόνο άγγιγμα οι αισθήσεις ηρεμούν. Χημεία μυαλών, όταν ο ένας συνεχίζει χωρίς να κατανοεί το πώς και το «γιατί» τις ιστορίες του άλλου. Χημεία συναισθημάτων, όταν τα βλέμματα που συναντώνται δεν έχουν ουδεμία αμφιβολία για αυτό που θα ζήσουν.
Την αδελφή ψυχή σου να την αποζητάς. Είναι το άτομο που μέσα του καθρεφτίζεσαι χωρίς να παραμορφώνεται το είδωλό σου. Δέχεσαι ό,τι σου λέει με τέτοιο σεβασμό που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια. Χωρίς να κατανοείς το «γιατί» θέλεις να βελτιώνεσαι διαρκώς.
Οι συζητήσεις σας μοιάζουν να μην έχουν ποτέ τέλος κι αρχή. Ανιδιοτελής σχέση που καταδικάζει εγωιστικές τάσεις. Η απόλυτη ελευθερία ανάμεσα σε δυο ανθρώπους. Σχήμα οξύμωρο∙ δέσμευση κι ελευθερία, όμως αυτό του δίνει το σπάνιο χαρακτήρα του.
Κατά τον Πλάτωνα η ψυχή μας έχει μνήμη. Έτσι όταν συναντήσεις τη δική σου αδελφή ψυχή θα το καταλάβεις. Θα μπορεί να απαντά στα εκατομμύρια ερωτήματά σου. Θα δέχεται το ανεξέλεγκτο γέλιο σου, τα δάκρυα χαράς, αλλά και λύπης. Θα κάνει μαζί σου συζητήσεις βαθιές, θα σε δέχεται όπως είσαι. Βόλτες στη βροχή κι αγκαλιές στη θάλασσα. Απόκοσμο και παρατραβηγμένο; Όσο κι η επιθυμία σου να το ζήσεις.
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή
http://www.pillowfights.gr/voutia-sta-vathia/adelfes-psyxes-i-apolyti-ximeia/
http://www.pillowfights.gr/voutia-sta-vathia/adelfes-psyxes-i-apolyti-ximeia/
