Οι γνήσιοι και αυθεντικοί αναζητούν πάντα την αλήθεια

Της Λίτσας Φιλίππου.

Οι γνήσιοι και αυθεντικοί αναζητούν πάντα την αλήθεια και ας τυφλώνονται από την λάμψη της.
Ψάχνουν το βαθύτερο νόημα πίσω από κάθε σκόπιμη πράξη κι ας τους αφήνει βαθιές χαρακιές. Την ουσιαστικότερη σημασία πίσω από κάθε λέξη κι ας τους στιγματίζει αιώνια. Την κρυμμένη ουσία πίσω από κάθε εσκεμμένη συμπεριφορά κι ας τους συνθλίβει ολοκληρωτικά. Και απαιτούν πάντα την ειλικρίνεια.

Γιατί οι γνήσιοι άνθρωποι δεν τρομάζουν να αντικρίσουν κατάματα την αλήθεια κι ας τυφλώνονται από την λάμψη της. 

Δεν αρκούνται στα μεγάλα και άδεια λόγια. Δεν πιστεύουν στις κίβδηλες υποσχέσεις. Δεν εμπιστεύονται τις όμορφες συλλαβές. Πιστεύουν στην συνέπεια των λόγων και στην συνάδεια των πράξεων που τα αποδεικνύουν. Στο καθάριο και διαυγές βλέμμα που αντανακλά την αγνότητα. Στις μικρές λεπτομέρειες που την διακρίνουν.

Δεν επικροτούν υποκριτικές ερμηνείες και δεν πρωταγωνιστούν σε θεατρινισμούς. 

Έχουν την δύναμη να αντικρίσουν πρώτοι το τέλος. Την ικανότητα να κόβουν τους γόρδιους δεσμούς που τους καθηλώνουν σε ψυχοφθόρες καταστάσεις. Την ιδιοσυγκρασία να διαγράψουν και να διαγραφούν από τοξικούς και νοσηρούς ανθρώπους που είχαν ρόλο κομπάρσου στην ζωή τους. Να ρίξουν αυλαία σε ουτοπικές και πλασματικές παραστάσεις που υπήρξαν θεατές. Και να απομακρυνθούν από μικρόψυχους και λιπόψυχους ανθρώπους που δηλητηριάζουν δόλια την προσωπικότητά τους.

Δεν τρομάζουν να γίνουν παρανάλωμα στην φωτιά προς την αναζήτηση της γνησιότητας. 

Έχουν το θάρρος να ξεστομίζουν αλήθειες χωρίς να κοπιάζουν. Να μιλάνε ξεκάθαρα χωρίς να τις διαστρεβλώνουν. Την τόλμη να παραθέτουν τις απόψεις τους χωρίς να τους τρομάζουν οι συνέπειες. Το σθένος να μην κρύβονται πίσω από λέξεις και υπεκφυγές. Να διαμαρτύρονται μπροστά στο άδικο με πάθος. Να υποστηρίζουν έντονα το δίκαιο χωρίς φόβο. Εξηγούνται με σταράτα λόγια και όχι μισόλογα. Δεν αρκούνται να ζούνε με σκιές και υπονοούμενα. Δεν πορεύονται στο ουτοπικό σκοτάδι. Και έχουν τα αποθέματα αντοχής να φτάνουν πρώτοι στο τέρμα τούτου του κόσμου κόβοντας το νήμα της ψευτιάς του.

Δεν έχουν μάθει να καμουφλάρουν τα αισθήματά τους. 

Δεν εθελοτυφλούν μπροστά στα συναισθήματά τους. Δεν ανέχονται την κυριαρχία της υποκρισίας. Δεν κυριεύονται από την δειλία. Δεν επαναπαύονται σε μικροαστικές συμπεριφορές. Και δεν έχουν μάθει να πνίγουν τους λυγμούς τους. Δεν κρύβουν τα δάκρυά τους. Δεν καταπίνουν τον θυμό τους. Δεν καταφεύγουν και δεν αποδέχονται τις φτηνές δικαιολογίες. Δεν προσπερνάνε λάθη και ατυχές συμβάντα. Παρατηρούν προσεκτικά και εξετάζουν τις λεπτομέρειες. Δεν στέκονται μπροστά στις εικόνες. Δεν εντυπωσιάζονται από τις κραυγαλέες εμφανίσεις. Δεν εφυσυχάζονται στις αμφιβολίες. Δεν επαναπαύονται στην επιφάνεια. Δεν τους αντιπροσωπεύει η αδιαφορία, η άγνοια. Και δεν αφήνουν ποτέ το σκοτάδι που καλύπτει το ψέμα να τους σκεπάσει.

Επιζητούν το ατόφιο και απορρίπτουν κάθε τι κίβδηλο. 

Πορεύονται αγέρωχοι με σημαιοφόρο την ειλικρίνειά τους στα εικονικά συλλαλητήρια του κόσμου. Αφήνουν κάθε τι πρωτότυπο να εισχωρήσει στην ψυχή τους. Να αφυπνίσει το μυαλό τους. Να διεγείρει τις αισθήσεις τους. Και ακούνε το δικό του μήνυμα στον αέρα πίσω από τα «έπεα πτερόεντᨻ.

Αγκάθια που τους τρυπάνε βαθιά οι αλήθειες αυτού του πλασματικού κόσμου. 

Κάθε τους αποκάλυψη και μία αστείρευτη πληγή στις ψυχές τους. Κάθε τους εμφάνιση κι ένα κομμάτι από την ραγισμένη καρδιά μας. Κάθε τους συναπάντημα κι ένα μελανό σημάδι πόνου. Και κάθε τους νόημα και μία τραυματική εμπειρία.
Κι αυτοί ταγμένοι στις δικές τους Θερμοπύλες προς την ειλικρίνεια κυνηγάνε πάντα να βρούμε το αληθινό φως κι ας μην είναι το τέλειο.

Πηγή
http://www.anapnoes.gr/i-gnisii-ke-afthentiki-anazitoun-panta-tin-alithia/