Τετάρτη 25 Απριλίου 2018

Να αγαπάς βαθιά τους ανθρώπους και να τους κοιτάς στα μάτια..


Γράφει η Ελένη Σάββα

Και ξαφνικά, μένουμε μόνοι. Και ξαφνικά, μας κατακλύζει η θλίψη, η απελπισία. Όλα είναι τόσο αρνητικά, απλώνεται παντού ενα τεράστιο μαύρο πέπλο και τα χρώματα εξαφανίζονται. Δεν υπάρχει ίχνος χαράς…
Για πες μου τώρα, μίλα μου για την αγάπη που εχεις για τον εαυτό σου. Μετά, μίλα μου για την αυτοεκτίμηση σου.

Μάθε να ξεπερνάς τη λύπη σου, είτε αυτή δημιουργείται απο γεγονότα, είται από άτομα που απλά σε απογοήτευσαν. Το μαύρο πέπλο, είναι αδύνατο να σκεπάσει τα πάντα. Κράτα καλά στη μνήμη σου αυτή εδώ τη φράση. 
Πάντα θα υπάρχει μια χαραμάδα, όσο για να χωρέσει λίγο φως.
Τόσο λίγο, που θα είναι αρκετό να φωτίσει την καρδιά σου. Τόσο λίγο, που σε δευτερόλεπτα, αμέσως μόλις το δεις, θα γίνει ικανό να φωτίσει όλο σου τον κόσμο. Αρκεί μόνο να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για να βρεις την χαραμάδα.


Δικαιούσαι να κλάψεις, δικαιούσαι να φωνάξεις, ακόμα και να μην μιλήσεις σε κανένα για λιγες μέρες. Μα ύστερα, ύστερα ν’αφήσεις το φως να σε αγκαλιάσει. Να ξαναγεννηθείς μέσα του! Να βρεις όση αγάπη έχασες, να δώσεις όση αγάπη έχει μέσα η μικρή σου καρδούλα, που ειναι ικανή να αγαπήσει όλα τ΄αστέρια του ουρανού και κάθε κύμα του ωκεανού.

Μην στεναχωριέσαι, ανάμεσα στο καλό και το κακό, το καλό πάντα νικάει. Μη γελάς. Αλήθεια, το καλό πάντα βρίσκει το τρόπο του, πάντα παίρνει τη θέση που του αξίζει.
Γι΄αυτό κι εσύ, υποσχέσου μου πως πάντα θα κάνεις το καλό και πάντα θα αγαπάς αληθινά. Όσο κι αν πληγωθείς, όσες φορές κι αν συναντήσεις το κακό. Αυτό μπορώ να σου το εγγυηθώ: Θα πληγωθείς άπειρες φορές και θα κλάψεις άλλες τόσες. Μα αν αγαπάς, εσύ είσαι ο κερδισμένος. Αν αγαπάς, ζεις. Ζεις μια μοναδική και όμορφη εμπειρία.

Να αγαπάς λοιπόν βαθιά τους ανθρώπους και να τους κοιτάς στα μάτια. Μην τους φοβάσαι, μην τους αποφεύγεις. Αγάπα τους. Οι άνθρωποι όταν αγαπηθούν, αλλάζουν. Γίνονται όμορφοι και μοναδικοί. Αγάπα, μην το σκέφτεσαι στιγμή. Αγάπα απόλυτα, δυνατά, αληθινά, θαραλλέα, αγάπα.
Μη φοβάσαι να πληγωθείς, οι πληγές σου σε κάνουν άνθρωπο. Σε βοηθούν να νιώσεις, να ζήσεις, να εκτιμήσεις το καθετί.

Και να θυμάσαι πως οι πληγές επουλώνονται. Ίσως αφήνουν σημάδια, μα δεν σε πονάνε παντοτινά. Σου θυμίζουν απλά, πως κάποτε αγάπησες αληθινά και ένιωσες πραγματικά. Να είσαι περήφανος για κάθε μικρό και μεγάλο σημάδι σου και να βοηθάς τις πληγές-όχι μόνο τις δικές σου- να επουλώνονται, με γλυκά χαμόγελα και ζεστές αγκαλιές…


Πηγή
http://www.loveletters.gr/%CE%9D%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%AC%CF%82-%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CF%80%CF%8C%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CE%B8%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%82/