Της Κατερίνας Τσαμπά
Κάπου κάπου, καλό είναι να κοιτάξεις κατάματα τον εαυτό σου στον καθρέπτη και να μιλήσεις ανοιχτά μαζί του. Να του πεις τα στραβά του αλλά και να του θυμίσεις τα καλά του. Τις αλλαγές που κατάφερες, το πόσο κόπιασες για να φτάσεις εδώ, το πόσο πόνεσες. Και μετά να μην ξεχάσεις να του πεις ότι δε θα σταματήσεις ποτέ να προχωράς! Και θα πάνε όλα καλά.
Ναι, θα πάνε καλά γιατί δεν έκλεισες τ’αυτιά σου, όταν σου λέγανε την αλήθεια. Δε φυγοπόνησες ποτέ με μια κατάσταση. Ούτε καν όταν κακοποιούσαν την ψυχή σου και την καρδιά σου. Έμεινες εκεί και το πάλεψες.
Δε σώπασες όταν έπρεπε να πάρεις θέση. Δεν υπέκυψες σε κανέναν εκβιασμό με ή χωρίς εισαγωγικά, δεν υπέκυψες σε καμιά κοινωνική «επιταγή».
Πάντα έβαζες τον εαυτό σου στη θέση του άλλου πριν μιλήσεις ή/και πράξεις.
Δεν ήσουν, ούτε έγινες φυσικά ποτέ, Αγία αλλά το ήξερες. Πέρασαν από τη ζωή σου κόλακες, αλλά δεν πτοήθηκες. Δεν πήραν τα μυαλά σου ποτέ αέρα, ήξερες τα ελαττώματα σου και τις ευαισθησίες σου. Μερικές φορές υπέκυψες σε αυτές, αλλά συνερχόσουν γρήγορα. Συνειδητοποιούσες τα λάθη σου και έλεγες συγνώμη.
Δεν ήσουν ποτέ ιδιαίτερα τυχερή σε αυτά που επιθυμούσες, αλλά την πάλεψες την τύχη σου, την κυνήγησες και τά’χεις καταφέρει! Ναι, τα έχεις καταφέρει!
Ποτέ δεν αποδέχτηκες αβίαστα τη μοίρα σου. Ειδικά μια μοίρα που δε σου άρεσε. Πάντα ήθελες να την ξορκίσεις, να την αλλάξεις, να τη φέρεις στα μέτρα σου. Προσπάθησες και θα συνεχίσεις πάντα να προσπαθείς. Γιατί ξέρεις ότι δε γίνεται αλλιώς. Έτσι είσαι εσύ… φύσει αντιδραστικό άτομο που δεν καλουπώνεσαι εύκολα. Δε σηκώνεις εύκολα μύγα στο σπαθί σου.
Να θυμάσαι από πού ξεκίνησες, όλα εκείνα που σε έκαναν αυτό που είσαι, όλα εκείνα που σε έφεραν εδώ.
Οπότε, συνέχισε να προχωράς. Μη μείνεις ποτέ στάσιμη, προχώρα σε μια αέναη πορεία στο να ομορφαίνεις τον εαυτό σου και τη ζωή σου. Εσύ, μόνη σου. Γιατί μπορείς! Και κυρίως, γιατί θέλεις!
Πηγή
http://www.anapnoes.gr/eafte-mou-chamogela-ke-ola-tha-pane-kala/
