Ίσως να θέλει απλώς να της απαλύνεις τον πόνο μ’ ένα χάδι. Δώσε της σημασία και κάνε την να καταλάβει πόσο την αγαπάς, πόσο την νοιάζεσαι, μα πάνω απ’ όλα πως είσαι εκεί για εκείνη.
Δε χρειάζεται πολλά, μόνο δύο χέρια και την κατανόησή σου. Ένα αποκούμπι και κάτι να αισθανθεί δικό της. Αφιέρωσέ της λίγο χρόνο, κάνε την να σου μιλήσει, άκου την. Κάθε της λέξη μπορεί να βγαίνει δύσκολα, μα είναι σημαντική. Γνώρισέ την. Σεβάσου τα πιστεύω της και κάνε τα δικά σου.
Είναι στιγμές που δε φαντάζεσαι πόσο ανάγκη έχει να νιώσει ποθητή. Είναι όμορφη, μα δε θέλει να της το λένε. Θέλει να της το δείχνεις. Μ’ ένα όμορφό σου βλέμμα, μια γλυκιά αγκαλιά. Ένα «όλα θα πάνε καλά, είμαι εδώ για σένα» αρκεί για να φυτρώσουν φτερά στους ώμους της ξανά. Άκου την.
Ξεδίπλωσε από μέσα της όλα, όσα δεν έχει πει σε κανέναν. Είσαι η επιλογή της, απόδειξέ της πως είσαι η σωστή.
Είναι δική σου, μα τώρα που πνίγεται στη δική της παλίρροια, αν δε ζητήσει από εσένα να την σώσεις, τότε από ποιον; Άσε την να σου εξομολογηθεί τα πιο κρυφά όνειρά της, ενστερνίσου τους φόβους της σαν να θέλεις να τους καταπολεμήσεις. Άκουσέ την και μη θυμώνεις, δεν αντέχει.
Τρομάζει ακόμη στο σκοτάδι, άνοιξέ της το φως να φύγουν όλες οι σκιές και να σκορπίσουν. Να μη φοβάται πια.
Φίλα την. Κάθε σου φιλί τροφοδοτεί με δύναμη την πίστη της. Την αναγεννά και μεγάλη πια παίρνει φόρα και υψώνεται, όπως το φύλλο στον άνεμο. Μεγάλωσε απότομα, αλλά δεν το διάλεξε. Πέρασε πολλά, οι αντοχές της αφήνουν χρόνους.
Δε δειλιάζει όμως να εκτεθεί σε σένα, να κάνει λάθη, κοίτα την. Της έχουν κόψει τα φτερά, μάθε της ξανά να φτάνει ψηλά, να παίρνει φόρα. Ηρέμησέ την.
Με τον αυθορμητισμό της συχνά εκπλήσσεσαι. Άκου την. Ίσως για να φτάσει εδώ πάλεψε με πολλά θηρία. Σεβάσου την υπομονή της, μίλα της. Μπορεί να χρειάζεται απλώς να ξεκουράσει τη σκέψη της. Ένα λιμάνι να πλησιάσει. Την πληγώνει η σιωπή, την πνίγει. Δες πώς σε κοιτάει στα μάτια, κρέμεται απ’ τα χείλη σου. Κέρδισέ την, να μη θέλει να σε χάσει.
Έχε κατανόηση, δες πόσο προσπαθεί. Το μόνο που θέλει είναι να αισθανθεί πως την προσέχεις. Δέξου την ως δώρο, που σου χαρίστηκε χωρίς να το ζητήσεις. Και που πλέον θα ευχόσουν να είχε έρθει νωρίτερα. Τίποτα δεν εννοείται, δείξ’ της το. Ανακάλυψε το αγνό που έχει μέσα της, αγάπησέ το, προστάτευσέ το να μη σπάσει. Κι αν πέσει και ραγίσει, μάζεψε τα γυαλιά της και κόλλησέ τα με αγάπη. Θέλει εσύ να την αναστήσεις, κοίτα την.
Δώσε της ξανά ζωή. Θέλει να υψώσει ανάστημα και να σταθεί στα πόδια της. Κι αν λυγίσει ξανά, αν έστω για μία στιγμή νιώσει ευάλωτη, άρπαξέ την και τροφοδότησέ της το μυαλό με αλήθειες, πράξεις και γεγονότα.
Πάρε μια γομολάστιχα και σβήσε ό,τι έχει απομείνει. Χάραξε σημάδια μέσα στους καιρούς δικά σου πάνω στων άλλων.
Αρκετά της πήρανε, πρέπει τώρα να της δώσεις. Δανεικό της φάνηκε ό,τι πίστευε πως ήταν δικό της. Δε σου ζήτησε πολλά. Δείχνει πυγμή στα δύσκολα, μα εσύ πρέπει να γίνεις η προέκταση της αντοχής της. Η συνέχεια της δύναμης και του κουράγιου της. Φόρα την σαν καλοκαιρινό άρωμα.
Στις πλάτες σου στήριξε όλο το βάρος που της πλακώνει την ψυχή.
Ίσως να είναι πολλά αυτά που θέλει να σου πει, άκου την. Πελάγωσε και ξεσπάει πάλι. Σ’ έχει ανάγκη, νιώσε την. Από μια κλωστή κρέμεται, γιατί ισορροπεί καιρό τώρα ανάμεσα στο για πάντα και στο τίποτα, προσπαθώντας να μη χάσει άλλα πολύτιμα απ’ τη ζωή της. Την κούρασαν, την άλλαξαν μα δεν παραπονιέται. Πάντα κλεινόταν, μα τώρα ήρθε η ώρα ν’ ανοιχτεί. Διάβασέ την και κάνε την να ξεχάσει.
Μα άστο, αν δεν μπορείς. Γιατί έτσι πρέπει να γίνει. Θέλει προσπάθεια μαζί της.
Μείνε, μην την αφήνεις και μην επαναπαύεσαι. Τα δεδομένα στη ζωή εύκολα γίνονται ζητούμενα. Μη θεωρήσεις πως ήρθε για να μείνει για πάντα, αν δεν την κάνεις να το θέλει. Αν δεν την κάνεις να το νιώσει. Πρέπει να είσαι κοντά της και δεν αρκεί να στέκεσαι δίπλα της. Φτάνει να την καταλαβαίνεις.
Άκου την…
Συντάκτης: Μαίρη Νταουξή
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου
Πηγή
http://www.pillowfights.gr/plathw_stigmes/akoy-thn/
http://www.pillowfights.gr/plathw_stigmes/akoy-thn/
