Γράφει η Κατερίνα Κυπρίου
Η ζωή λέει, είναι δύσκολη και έχει ανατροπές. Θέλει αγώνα και ιδρώτα και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Λένε πως είναι άτιμη και άδικη πολλές φορές. Πως έχει βάσανα και προβλήματα πολλά! Μοιράζει πόνο και δυστυχία, απογοήτευση και προδοσία! Ε και; Ναι, η ζωή τα έχει όλα αυτά, μα έχει και χαρές και είναι κρίμα να τη σπαταλάς!
Γεννήθηκες για να ζήσεις άνθρωπε κι εσύ επιλέγεις να πεθαίνεις. Γεννήθηκες για να αγαπάς κι εσύ έμαθες μόνο να εχθρεύεσαι και να πληγώνεις. Έχεις υγεία, μα δεν την εκτιμάς. Την ίδια ώρα που κάποιος γύρω σου παλεύει να κερδίσει τη μάχη με τον θάνατο, εσύ γίνεσαι μικρόψυχος και εγωιστής.
Η ζωή λέει, είναι δύσκολη και έχει ανατροπές. Θέλει αγώνα και ιδρώτα και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Λένε πως είναι άτιμη και άδικη πολλές φορές. Πως έχει βάσανα και προβλήματα πολλά! Μοιράζει πόνο και δυστυχία, απογοήτευση και προδοσία! Ε και; Ναι, η ζωή τα έχει όλα αυτά, μα έχει και χαρές και είναι κρίμα να τη σπαταλάς!
Γεννήθηκες για να ζήσεις άνθρωπε κι εσύ επιλέγεις να πεθαίνεις. Γεννήθηκες για να αγαπάς κι εσύ έμαθες μόνο να εχθρεύεσαι και να πληγώνεις. Έχεις υγεία, μα δεν την εκτιμάς. Την ίδια ώρα που κάποιος γύρω σου παλεύει να κερδίσει τη μάχη με τον θάνατο, εσύ γίνεσαι μικρόψυχος και εγωιστής.
Στην προσπάθειά σου να αποκτήσεις όλο και περισσότερα χρήματα, ακριβά αυτοκίνητα, κότερα και πολυτελή σπίτια, ξέχασες και να ζήσεις! Παραπονιέσαι ότι όλα σου πάνε στραβά, αλλά δεν κάνεις τίποτα για να τα αλλάξεις. Βολεύεσαι στη ρουτίνα σου και απλά περιμένεις τη ζωή να σε προσπεράσει! Και σε προσπερνά βρε άνθρωπε γιατί η ζωή δεν είναι ούτε μεγάλη, ούτε δεδομένη όπως νομίζεις.
Δεν είναι πολύπλοκη ούτε άλυτο μυστήριο. Απλή είναι η ζωή αρκεί να έχεις ψυχή μέσα σου. Ναι, ψυχή θέλει η ζωή για να τη ζήσεις και να την χαρείς! Εσύ το μόνο που πρέπει να κάνεις, είναι να την ακούσεις!
Σςςςςςς! Κάνε λίγο ησυχία και άκου την ψυχή σου γαμώτο!
“Πονάω” της λες κι αυτή σου λέει “αντέχω”!
“Μισώ” τής λες κι αυτή σου λέει”αγαπάω”!
“Πρέπει” τής λες, μα αυτή σου λέει “θέλω”!
“Γονάτισα” τής λες, μα αυτή σου λέει “σήκω”!
“Λυγίζω” τής λες κι αυτή σου λέει”σε κρατώ”!
“Λυπάμαι”τής λες κι αυτή σου λέει”θέλω να χαρώ”!
“Αντιστέκομαι”τής λες, μα αυτή σου λέει “δίνομαι”!
“Εγκλωβίζομαι” τής λες κι αυτή “είμαι ελεύθερη” σου απαντά!
“Αδιαφορώ” της λες κι αυτή σου λέει “παθιάζομαι”!
“Εκδικούμαι” τής λες, μα αυτή σου λέει “συγχωρώ”!
“Θυμάμαι” τής λες κι αυτή σου λέει “ξέχνα”!
“Απογοητεύομαι” τής λες κι αυτή “να είσαι αισιόδοξος” σου απαντά!
“Κουράστηκα” τής λες, μα αυτή σου λέει “βάστα γερά,αντέχω”!
“Πεθαίνω” τής λες, μα αυτή σου λέει “είμαι ακόμα ζωντανή”!
Και τώρα που άκουσες την ψυχή σου έστω για μια φορά βρε άνθρωπε, πες μου… Πώς μπορείς να την αγνοείς; Πώς μπορείς να κλείνεις τα αυτιά σου; Η ψυχή είναι αυτή που μας συντροφεύει πάντα και είναι η μόνη που θα πάρουμε μαζί μας φεύγοντας, πως μπορείς να μην την ακούς;
Αυτήν θα ακούω πάντα και μ’αυτή θα πορεύομαι εγώ! Γιατί όσο την ακούω, τίποτα πια δε με τρομάζει! Γιατί όσο ζει αυτή, εγώ θα αντέχω! Και όσο αυτή αντέχει, εγώ θα αξίζει και να ζω!
Την ψυχή μας και τα μάτια μας αδέρφια…
Πηγή
http://www.loveletters.gr/%CE%86%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE-%CF%83%CE%BF%CF%85-%CF%81%CE%B5-%CE%B3%CE%B1%CE%BC%CF%8E%CF%84%CE%BF/
Σςςςςςς! Κάνε λίγο ησυχία και άκου την ψυχή σου γαμώτο!
“Πονάω” της λες κι αυτή σου λέει “αντέχω”!
“Μισώ” τής λες κι αυτή σου λέει”αγαπάω”!
“Πρέπει” τής λες, μα αυτή σου λέει “θέλω”!
“Γονάτισα” τής λες, μα αυτή σου λέει “σήκω”!
“Λυγίζω” τής λες κι αυτή σου λέει”σε κρατώ”!
“Λυπάμαι”τής λες κι αυτή σου λέει”θέλω να χαρώ”!
“Αντιστέκομαι”τής λες, μα αυτή σου λέει “δίνομαι”!
“Εγκλωβίζομαι” τής λες κι αυτή “είμαι ελεύθερη” σου απαντά!
“Αδιαφορώ” της λες κι αυτή σου λέει “παθιάζομαι”!
“Εκδικούμαι” τής λες, μα αυτή σου λέει “συγχωρώ”!
“Θυμάμαι” τής λες κι αυτή σου λέει “ξέχνα”!
“Απογοητεύομαι” τής λες κι αυτή “να είσαι αισιόδοξος” σου απαντά!
“Κουράστηκα” τής λες, μα αυτή σου λέει “βάστα γερά,αντέχω”!
“Πεθαίνω” τής λες, μα αυτή σου λέει “είμαι ακόμα ζωντανή”!
Και τώρα που άκουσες την ψυχή σου έστω για μια φορά βρε άνθρωπε, πες μου… Πώς μπορείς να την αγνοείς; Πώς μπορείς να κλείνεις τα αυτιά σου; Η ψυχή είναι αυτή που μας συντροφεύει πάντα και είναι η μόνη που θα πάρουμε μαζί μας φεύγοντας, πως μπορείς να μην την ακούς;
Αυτήν θα ακούω πάντα και μ’αυτή θα πορεύομαι εγώ! Γιατί όσο την ακούω, τίποτα πια δε με τρομάζει! Γιατί όσο ζει αυτή, εγώ θα αντέχω! Και όσο αυτή αντέχει, εγώ θα αξίζει και να ζω!
Την ψυχή μας και τα μάτια μας αδέρφια…
Πηγή
http://www.loveletters.gr/%CE%86%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE-%CF%83%CE%BF%CF%85-%CF%81%CE%B5-%CE%B3%CE%B1%CE%BC%CF%8E%CF%84%CE%BF/