Η σιωπή είναι χρυσός… Πολύτιμη όταν έρχεται στον σωστό χρόνο για να εμποδίσει τις λέξεις να ειπωθούν με λάθος τρόπο στη λάθος στιγμή.
Η σιωπή είναι και τρυφερότητα… Όταν οι ερωτευμένοι χάνονται στην αιωνιότητα της στιγμής τους αφήνοντας το βλέμμα, το άγγιγμα και την αγκαλιά να δώσουν την επιβεβαίωση της αγάπης.
Η σιωπή είναι, όμως, και αδιαφορία… Ναι! Είναι αυτή η αδιαφορία που την αναγνωρίζεις στις πράξεις, όσο κι αν παλεύεις μέσα σου να αντισταθείς στην αλήθεια της. Είναι η σιωπή που καταγράφεται χωρίς αμφισβήτηση στις αναπάντητες κλήσεις… που πληκτρολογείται συνειδητά στα αναπάντητα μηνύματα. Είναι η σιωπή στο ερωτικό κάλεσμα που μένει μετέωρο και στο συναίσθημα που στέκεται παγωμένο.
Δεν υπάρχει έρωτας που να αντέχει μια τέτοια σιωπή. Γιατί ο έρωτας είναι αδηφάγος, κτητικός και διεκδικητικός. Θέλει να κατακτήσει το αντικείμενο του πόθου του χωρίς αντίσταση και αμφιβολία. Ένας τέτοιος έρωτας δε μένει σιωπηλός. Είναι ανίκανος να προκαλέσει ακόμα και το ελάχιστο ίχνος ανασφάλειας στο πρόσωπο που αποτελεί το κέντρο του κόσμου του.
Ούτε η αγάπη, όμως, αντέχει τη σιωπή. Η αδιαφορία δεν μπορεί να συνυπάρξει με το νοιάξιμο. Όταν νοιάζεσαι τον άλλον, προσπαθείς να μην τον πληγώνεις και δεν αγνοείς τους φόβους και τις ανάγκες του.
Ναι! Σου μιλώ για τη σιωπή εκείνη που συντηρεί μια σχέση, μια ιστορία, μέσα στη συναισθηματική μετριότητα. Η σιωπή που γίνεται λόγια και ανταπόκριση όταν βολεύει, όπως βολεύει και για όσο βολεύει να ικανοποιήσει τις ανάγκες του αποστολέα της. Τις συναισθηματικές και τις σεξουαλικές.
Μια τέτοια σιωπή είναι μήνυμα κι αυτή. Ένα μήνυμα που σημαίνει ότι εκείνος που την τροφοδοτεί δεν ανταποκρίνεται στα δικά σου συναισθήματα. Δεν είναι ερωτευμένος μαζί σου. Δε σε νοιάζεται. Όταν σιωπά στα δικά σου καλέσματα, σημαίνει ότι δεν είναι συναισθηματικά διαθέσιμος, για σένα τουλάχιστον. Κι όταν ανταποκρίνεται σ’ αυτά σπασμωδικά, ανάμεσα σε σιωπές και σε απουσίες, αυτό σημαίνει ότι εσύ, από την πλευρά σου, είσαι για εκείνον συναισθηματικά δεδομένος.
Μέχρι να έρθει η στιγμή που θα στερέψουν τα όποια συναισθηματικά σου αποθέματα, τα οποία επιμένεις πεισματικά να τα ξοδεύεις χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Μέχρι να έρθει η στιγμή για τα δικά σου μηνύματα της σιωπής. Γιατί και η σιωπή είναι απάντηση!
Ίσως και να νιώθεις συναισθηματικά άβολα τώρα που διαβάζεις αυτές μου τις αράδες. Αναλογίσου μόνο όταν κάποτε, πόσο καιρό πριν δεν έχει σημασία, ήσουν εσύ αυτός που έστελνες τις δικές σου σιωπές σε κάποιον άλλο. Όλα είναι κύκλος στη ζωή. Αναγνωρίζεις αυτές τις συμπεριφορές ίσως γιατί κάποτε τις εφάρμοσες κι εσύ. Έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Κι αυτές είναι οι ιστορίες μας. Επαναλαμβανόμενες μέσα στα πάθη, στα λάθη, στον έρωτα και στις σιωπές.
Άνθρωποι που λαχταράμε τη σιωπή της τρυφεράδας, μια όμορφη σιωπή που μόνο το αμοιβαίο συναίσθημα μπορεί να μας την χαρίσει χωρίς αντιστάσεις και χωρίς άμυνες.
Πηγή
http://www.anapnoes.gr/ke-i-siopi-apantisi-ine/
