Ευτυχία είναι να βλέπουμε να χαμογελούν όσοι αγαπάμε

Πολλά είναι αυτά που ορίζουν ή καθορίζουν την ευτυχία μας. Πολλά περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε, φτάνει να στρέψουμε το βλέμμα προς αυτά και να τους δώσουμε σημασία. Οι άνθρωποι είμαστε, δυστυχώς, επιρρεπείς στη μιζέρια και την αυτοκαταστροφή κι αυτό την αδυναμία μας μπορούμε να την ελέγξουμε μόνο αν καταφέρουμε να βρούμε όλα αυτά τα μικρά και καθημερινά που κάνουν την καρδιά μας να πεταλουδίζει από χαρά.

Η ευτυχία, λοιπόν, για τον καθένα μας ορίζεται διαφορετικά, ξεκινώντας απ’ τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα. Όλοι, όμως, νιώθουμε ευτυχισμένοι όταν βλέπουμε αυτούς που αγαπάμε να χαμογελούν. Αρκεί να μην είμαστε οι ίδιοι μίζεροι, αρκεί να υπάρχουν όντως άνθρωποι στη ζωή μας για τους οποίους χαιρόμαστε όταν είναι καλά. Κι είναι αυτοί οι λίγοι που πραγματικά αγαπάμε. Μπορεί να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός μας χεριού, μπορεί να είναι και πολλοί περισσότεροι. Αυτοί, όμως, είναι η πηγή της δικής μας ενέργειας.

Οι άνθρωποι που αγαπάμε είναι το δικό μας κίνητρο για να παλεύουμε καθημερινά και να ξεπερνάμε τα προβλήματά μας. Είναι αυτοί για τους οποίους ανυπομονούμε να φύγουμε κάθε μέρα απ’ τη δουλειά για να τους συναντήσουμε. Είναι αυτοί που περιμένουμε πώς και πώς να δούμε ένα μήνυμά τους στο κινητό μας κι αυτοί που μας άφησαν τις πιο όμορφες αναμνήσεις στο παρελθόν. Είναι αυτοί που όταν χαμογελούν, φωτίζεται ο δικός μας κόσμος. Για κάποιους είναι τα παιδιά μας, για άλλους οι γονείς ή οι παππούδες μας, οι κολλητοί ή ο σύντροφός μας. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει μόνος. Ο άνθρωπος είναι απ’ τη φύση του κοινωνικό ον κι έχει ανάγκη να νιώθει μέρος μιας ευρύτερης ομάδας. Έχει ανάγκη ν’ αγαπά και ν’ αγαπιέται. Έχει ανάγκη να σκορπίζει χαμόγελα. αλλά και να τα μοιράζεται.

Ειδικά, σε μια εποχή που η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και χαμογελάμε περισσότερο από μέσα μας, αντί δυνατά, στέλνοντας εικονίδια απ’ το κινητό, ειδικά σήμερα το έχουμε περισσότερο ανάγκη να βλέπουμε αυτούς που αγαπάμε να χαμογελούν.

 Να τους ακούμε, να τους βλέπουμε και να τους αγγίζουμε όταν γελούν αντί να προσπερνάμε με ένα ψυχρό μήνυμα αυτές τις όμορφες στιγμές. Όσο περνάει ο καιρός περισσότεροι οι άνθρωποι κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Μας είναι όλο και πιο δύσκολο ν’ ανοιγόμαστε και να χαμογελάμε με την ψυχή μας. Λες κι είναι ντροπή να γελάει κανείς. Λες και δεν είναι το γέλιο η πηγή της χαράς.

Ευλογία είναι κάθε μας μέρα να ξεκινάει βλέποντας τον σύντροφό μας στο κρεβάτι το πρωί να μας χαμογελάει. Μια καλημέρα συνοδευόμενη από ένα πλατύ χαμόγελο λειτουργεί σαν το καλύτερο τονωτικό για όλη την υπόλοιπη μέρα. Το χαμόγελο των ερωτευμένων, όταν κοιτάζονται, δημιουργεί μια ασύλληπτη ενέργεια στην ατμόσφαιρα. Γεμίζει την ψυχή τους με ευφορία. Ακόμη κι ένα μήνυμά του με αυτό το χαμογελαστό εικονίδιο είναι κάποτε αρκετό. Κι όχι μόνο απ’ τον άνθρωπο με τον οποίο είμαστε ερωτευμένοι. Απ’ το παιδάκι μας, τη μαμά μας ή την κολλητή μας, ακόμη κι απ’ το αγαπημένο μας κατοικίδιο.

Ας μάθουμε, λοιπόν, να βλέπουμε τα χαμόγελα αυτών που αγαπάμε, να τ’ απορροφάμε για να παίρνουμε δύναμη και γιατί όχι, να τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι. Η χαρά που θα μας επιστραφεί θα είναι η δεκαπλάσια.
Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

Πηγή
http://www.pillowfights.gr/geronimo/eytyxia-einai-na-vlepoyme-osoys-agapame-na-xamogeloyn/