Για όσο αντέχω

Από τη Βαλέρια Γιώτη

Δεν θα σου τάξω αγάπες κι έρωτες για πάντα. Δεν μπορώ να σου εγγυηθώ ότι τα μέλια θα κρατήσουν μια ζωή. Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι δεν θα σε πληγώσω ποτέ, ίσως κάποτε το κάνω άθελά μου. Δε χρειάζεται να ειπωθεί το ότι θα είμαι δίπλα σου, να σε συνοδεύω σε κάθε σου μέρα. Καμιά φορά τα πράγματα έρχονται διαφορετικά απ’ ότι τα υπολογίζουμε. Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός λένε γελάει.

Σήμερα όμως σ’ αγαπώ, νιώθω πως γεννήθηκα για σένα. Θα συνεχίσω να σε αγαπώ για όσο αντέξω. Σήμερα σε χρειάζομαι. Έχω ανάγκη να ακούσω την ανάσα σου και να νιώσω το άγγιγμα σου στα χέρια μου. Θέλω τα δικά σου χέρια, αυτά που έμαθαν να μ’ αγκαλιάζουν με έναν τρόπο αλλιώτικο, στοργικό. Σήμερα πρέπει να δω το χαμόγελο σου. Εκείνο το χαμόγελο που ερωτεύτηκα, όσο ερωτεύονται τα σύννεφα τη βροχή. Απόψε μείνε δίπλα μου, πες μου τα νέα σου και χάιδεψέ μου τα μαλλιά όσο θα μου διηγείσαι την βαρετή σου μέρα στη δουλειά. Απόψε ξάπλωσε δίπλα μου και διώξε μου κάθε εφιάλτη.
Άσε με να χαθώ στα μάτια σου και να διαβάσω για ακόμα μια φορά το βλέμμα σου, αυτό το βλέμμα που κάποιες φορές με μελαγχολεί και άλλες πάλι με κάνει ευτυχισμένη. 

Σήμερα αγάπα με, υποσχέσου μου μόνο, ότι θα είσαι δίπλα μου για όσο αντέξεις, για όσο ακόμα μπορείς να ανεχτείς τα ελαττώματά μου, για όσο ακόμα επιθυμείς να θεωρείς ξεχωριστά τα προτερήματά μου. Μη φύγεις από δω, κάν’το για όσο αντέξεις. Το ίδιο θα κάνω και εγώ.

Δεν μπορώ να σου τάξω αγάπες κι έρωτες για πάντα, κάτι τέτοιο δεν συμβαδίζει με το εγώ μου, μπορώ όμως κάλλιστα να σου εγγυηθώ ότι έχω μάθει να αντέχω για πολύ, για το δικό μας πολύ, για όσο καιρό χρειαστεί, για όσο καιρό αξίζει να παλεύουμε για μας, για όσο κοιτάς τα μάτια μου με τέτοιο τρόπο, για όσο…
Πηγή
http://metaximas.org