Έρχονται στιγμές που παλεύεις μέσα σου, με τον ίδιο σου τον εαυτό, προσπαθώντας να απαλλαγείς από εκείνο το αγκάθι που έχει ριζώσει εκεί, σε μια γωνιά της καρδιάς σου, που γράφει ακόμα εκείνο το όνομα που δε λέει να φύγει. Αυτό που το συναντάς μπροστά σου μέρα με τη μέρα, και αναρωτιέσαι τάχα μου γιατί, ενώ όλοι σε ρωτούν τί έχεις!
Και όσο εσύ παλεύεις να ξεφύγεις, τόσο οι αναμνήσεις γίνονται απτές και θεριεύουν. Είναι δύσκολη η πάλη μαζί τους, άμαχη, φωτιά που σε καίει, δυνατή και απάλευτη.
Και οι μέρες περνάνε, τα χρόνια γίνονται πολλά και εσύ πρέπει να συνεχίσεις παρακάτω, ρωτώντας συνεχώς το ίδιο πράγμα. Πως θα αντέξεις χωρίς αυτόν; Πως θα ξεριζώσεις από μέσα σου τις μνήμες που πονάνε; Πως το χθες θα μπορέσει να γίνει παρελθόν, αφού μέσα σου ακόμα ζει και βασιλεύει;
Αλλά οι απαντήσεις, θα γίνονται δάκρυα και θα πονάνε και εσύ θα πρέπει να προχωρήσεις χωρίς αυτόν. Για κανέναν που σε ξέχασε δε πρέπει να επιμένεις. Για όλους κάπου παρακάτω, υπάρχει κάποιος που τον περιμένει να φανεί.
Οι μεγάλοι έρωτες μάτια μου, δε ζουν για πολύ. Χάνονται μετά από καιρό, προσποιούμενοι ότι δεν ένιωσαν, σα να μην υπήρξαν ποτέ.
Οι μεγάλοι έρωτες, φυλακίζονται σε κελιά ξεχασμένων κάστρων, κρατώντας τη μαγεία που τους έλουζε με χρυσό λουκέτο, σαν επτασφράγιστο μπαούλο από όμορφες στιγμές.
Οι μεγάλοι έρωτες καρδιά μου, ζουν για λίγο στο φως και ύστερα χάνονται και πάλι στο σκοτάδι. Αναπολούν, θυμούνται, και χαμογελούν για λίγο αφήνοντας πίσω όλα αυτά που είχαν ζήσει.
Μη λυπάσαι λοιπόν που έφυγε. Γέλα και μόνο που έζησες μαζί του. Το αντίο για σας εξάλλου, δε θα ‘ρθει ποτέ. Κάθε νύχτα που θα υψώνεις το βλέμμα σου στον ουρανό, μετρώντας τ’ άστρα , θα ξέρεις πως σ’ ένα από αυτά κατοικεί η λάμψη των στιγμών που έζησες μαζί του και θα χαίρεσαι. Η νύχτα θα κλέβει το φως της και θα σου δείχνει το δρόμο κάθε φορά που θα γυρνάς και πάλι πίσω. Γιατί ότι έχει ζήσει δε πεθαίνει ποτέ. Γίνεται άστρο φωτεινό και λάμπει, σαν έναν παράδεισο γεμάτο από αστέρια.
Πηγή
http://www.loveletters.gr
Πηγή
http://www.loveletters.gr
