Τετάρτη 14 Αυγούστου 2019

Το νερό της ψυχής

Γράφει ο Γιάννης Παπαντώνης.
Το κορμί μου διψάει για νερό!
Για το νερό της ψυχής.
Μόνο που η ψυχή και πάλι, αγκυροβόλησε σε ένα όνειρο, σε ένα όνειρο πραγματικό!
Γαντζώθηκε καλά από τις αλήθειες του και τις αισθήσεις του.
Με αφήνει ακόμα μια φορά να νιώθω αβοήθητος μέσα στην θαλπωρή του μυαλού μου…
– Θα σε περιμένω ψυχή μου, ακόμα μια φορά.
Θα σε περιμένω να γυρίσεις από το μαγικό σου το ταξίδι!
Ξέρω καλά πως νιώθεις, ξέρω τι αναζητείς και τι αγαπάς.
Πιστεύω όσα πιστεύεις γιατί τα αισθάνομαι όλα αληθινά!

Γνωρίζω πως δεν θα με ξεχάσεις ποτέ, θα έρθεις ξανά.
Ναι! Για ακόμα μια φορά μόνη σου και εγώ θα σε περιμένω να με παρηγορήσεις,
λέγοντας μου ”όλα θα γίνουν, όλα θα περάσουν”
Θα είμαι κάπου εκεί, θρονιασμένος κάτω από το πέπλο της νύχτας.
Εκεί που με συναντάς κάθε φορά και μου παίρνεις την παραζάλη μου σε μία ματιά σου!

Ανυπομονώ κάθε στιγμή να γυρίσεις και να με γεμίσεις με τις ελπίδες της ευτυχίας,
αυτές που θα μαζέψεις σε κάθε μοναδικό σου ταξίδι.
Ταξίδια που σε γεμίζουν με αισθήσεις έντονου πάθους και αλήθειας!
Σε ζηλεύω όμορφα, θα μου δώσεις εμπειρίες και ιστορίες γεμάτες ζωή,
που θα με κρατήσουν ζωντανό για πολλά βράδια ακόμα, τόσα όσα τα βράδια που θα προσμένω να γυρίσεις ξανά.
Η προσμονή μου θα γίνει λαχτάρα… θα γίνει όνειρο…θα γίνει εσύ…