Πριν κάποιους μήνες η ανασφάλειά σου και μια κρίση πανικού σε οδήγησε σε ένα από εκείνα τα ραντεβού που βγαίνεις με το ζόρι και χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες για τη συνέχεια. Ήταν το ραντεβού που απέφευγες και συνεχώς ανέβαλες, ίσως για μήνες.
Μια νέα γνωριμία που στην καλύτερη περίπτωση θα εξελισσόταν σε μια σύντομη κι άσκοπη περιπέτεια, σκεφτόσουν. Σκηνές επαναλαμβανόμενες σε ένα έργο που είχες ξαναδεί. Άγνωστοι άνθρωποι έρχονται σε επαφή, φθείρονται και φθείρουν. Εξάλλου, τι να τον κάνεις τον έρωτα, έλεγες στους φίλους προσπαθώντας να πείσεις κυρίως τον εαυτό σου.
Δεν περίμενες πως θα έρθει η ώρα να ανοιχτείς και να αγαπήσεις ξανά. Φοβόσουν λίγο και να αγαπηθείς. Απ’ την πρώτη στιγμή κατάλαβες πως εκείνος δεν ήταν ο μεγάλος έρωτας και σε καμία περίπτωση δεν ήταν ιδανικός. Η επαφή σας, όμως, σε άλλαξε και το ένιωσες όταν συναντήθηκαν τα βλέμματά σας έξω από εκείνο το σταθμό του μετρό.
Οι λέξεις απέκτησαν νέο νόημα, τα αρώματα έγιναν μεθυστικά κι οι νύχτες άρχισαν να γίνονται ατελείωτες και συναρπαστικές. Σταμάτησαν πια να σε ενοχλούν η κίνηση κι οι πολλές ώρες στο γραφείο. Ακόμη κι ο περίεργος γείτονας ήταν στα μάτια σου σχεδόν συμπαθής.
Δεν ήταν απλώς ένας περαστικός, άφησε το σημάδι του πάνω σου. Αυτό που ζήσατε ήταν κάτι αληθινό ακόμη κι όταν κρυβόταν πίσω από αμήχανα χαμόγελα, κρυφές συναντήσεις και μηνύματα μέσα στη νύχτα. Ήρθε στη ζωή σου και σου θύμισε όσα είχες ξεχάσει ή απλά δεν ήθελες να θυμάσαι. Έκλεισε τις πληγές σου και για πολύ καιρό ήταν η πρώτη σου σκέψη το πρωί κι η τελευταία το βράδυ.
Δεν του κρατάς κακία που έφυγε, που δεν έμεινε να παλέψει περισσότερο. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια δύναμη. Ίσως μέχρι εκεί να μπορούσε μόνο. Στην τελική, μπορεί και να μην του άρεσε και τόσο η πάρτη σου, ώστε να μπορέσει να αλλάξει τη ζωή του για σένα. Δεν έχει μεγάλη σημασία πια. Σου αρκεί που άλλαξες εσύ.
Ενθουσιάστηκες, πέρασες όμορφα, γέλασες κι ονειρεύτηκες ξανά. Έφαγες το κόλλημά σου, έπεσες στα πατώματα, πληγώθηκες και πλήγωσες. Η σχέση σας έκανε τον κύκλο της κι εσύ μέσα από αυτόν άρχισες να ζεις και σταμάτησες απλά να επιβιώνεις από μέρα σε μέρα.
Θα τον ευγνωμονείς για όσα σου έδωσε, ξέρεις όμως πως σου χρωστάει κάτι ακόμη. Το ταξίδι εκείνο που δεν προλάβατε να κάνετε μαζί σε τρώει ακόμη. Τα σχέδια εκείνα που δεν προλάβατε να ολοκληρώσετε βρίσκονται στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Καμιά φορά μπλέκονται και με την καρδιά σου και λίγο σε μπερδεύουν.
Ακόμη και τώρα που η σκέψη του δε σε εμποδίζει να κοιμηθείς τα βράδια, ξέρεις πως έχετε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς. Μέχρι να έρθει η ώρα της πληρωμής, η ιστορία σας θα παραμένει σε εκκρεμότητα.
Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Δεν περίμενες πως θα έρθει η ώρα να ανοιχτείς και να αγαπήσεις ξανά. Φοβόσουν λίγο και να αγαπηθείς. Απ’ την πρώτη στιγμή κατάλαβες πως εκείνος δεν ήταν ο μεγάλος έρωτας και σε καμία περίπτωση δεν ήταν ιδανικός. Η επαφή σας, όμως, σε άλλαξε και το ένιωσες όταν συναντήθηκαν τα βλέμματά σας έξω από εκείνο το σταθμό του μετρό.
Οι λέξεις απέκτησαν νέο νόημα, τα αρώματα έγιναν μεθυστικά κι οι νύχτες άρχισαν να γίνονται ατελείωτες και συναρπαστικές. Σταμάτησαν πια να σε ενοχλούν η κίνηση κι οι πολλές ώρες στο γραφείο. Ακόμη κι ο περίεργος γείτονας ήταν στα μάτια σου σχεδόν συμπαθής.
Δεν ήταν απλώς ένας περαστικός, άφησε το σημάδι του πάνω σου. Αυτό που ζήσατε ήταν κάτι αληθινό ακόμη κι όταν κρυβόταν πίσω από αμήχανα χαμόγελα, κρυφές συναντήσεις και μηνύματα μέσα στη νύχτα. Ήρθε στη ζωή σου και σου θύμισε όσα είχες ξεχάσει ή απλά δεν ήθελες να θυμάσαι. Έκλεισε τις πληγές σου και για πολύ καιρό ήταν η πρώτη σου σκέψη το πρωί κι η τελευταία το βράδυ.
Δεν του κρατάς κακία που έφυγε, που δεν έμεινε να παλέψει περισσότερο. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια δύναμη. Ίσως μέχρι εκεί να μπορούσε μόνο. Στην τελική, μπορεί και να μην του άρεσε και τόσο η πάρτη σου, ώστε να μπορέσει να αλλάξει τη ζωή του για σένα. Δεν έχει μεγάλη σημασία πια. Σου αρκεί που άλλαξες εσύ.
Ενθουσιάστηκες, πέρασες όμορφα, γέλασες κι ονειρεύτηκες ξανά. Έφαγες το κόλλημά σου, έπεσες στα πατώματα, πληγώθηκες και πλήγωσες. Η σχέση σας έκανε τον κύκλο της κι εσύ μέσα από αυτόν άρχισες να ζεις και σταμάτησες απλά να επιβιώνεις από μέρα σε μέρα.
Θα τον ευγνωμονείς για όσα σου έδωσε, ξέρεις όμως πως σου χρωστάει κάτι ακόμη. Το ταξίδι εκείνο που δεν προλάβατε να κάνετε μαζί σε τρώει ακόμη. Τα σχέδια εκείνα που δεν προλάβατε να ολοκληρώσετε βρίσκονται στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Καμιά φορά μπλέκονται και με την καρδιά σου και λίγο σε μπερδεύουν.
Ακόμη και τώρα που η σκέψη του δε σε εμποδίζει να κοιμηθείς τα βράδια, ξέρεις πως έχετε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς. Μέχρι να έρθει η ώρα της πληρωμής, η ιστορία σας θα παραμένει σε εκκρεμότητα.
Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή
http://www.pillowfights.gr/nefelodis/soy-xrostaei-kati-akomi/
http://www.pillowfights.gr/nefelodis/soy-xrostaei-kati-akomi/
