Δυο ψυχές που διαβάζουν η μία την άλλη τόσο καθαρά, σαν να είχαν συνυπάρξει σε άλλες εκατό ζωές. Δυο κορμιά που κουμπώνουν τόσο τέλεια, σαν τα μοναδικά κομμάτια ενός παζλ. Δυο μυαλά που συναντιούνται και συγκρούονται με δύναμη. Δυο καρδιές που χτυπούν και συγχρονίζουν τους χτύπους τους. Δυο βλέμματα που σαν ενωθούν, πλημμυρίζουν συναισθήματα. Εσύ κι εγώ…
Τι να φοβηθώ όταν σ’ έχω πλάι μου; Ποιος κίνδυνος να με τρομάξει; Απροσπέλαστο το λιμάνι της αγκαλιάς σου. Τι να μ’ αγγίξει όταν σε φυλάω μέσα μου; Ασπίδα άτρωτη η ψυχή σου πάνω στη δική μου. Ποιος να κάνει ασπρόμαυρο τον κόσμο μου όταν μου χαμογελάς; Ποιος να σιγήσει τις μουσικές μου όταν μου μιλάς; Ποιος να με πληγώσει όταν με φιλάς;
Σκληρός ο κόσμος. Σκληρός κι αμείλικτος, μα είσαι εδώ κι αυτό αρκεί. Βράχος μου και φτερά μου. Στήριγμα και δύναμή μου.
Σκληρός ο κόσμος μάτια μου και προστασία μου τα δυο σου χέρια. Τι να φοβηθώ; Ποιος να με τρομάξει; Σκληρός κι εγώ να νιώθω αήττητη στο πλάι σου. Εμείς οι δυο απέναντι στον κόσμο όλο.
Πηγή
http://www.loveletters.gr
