Έχω ανάγκη όταν χάνομαι να σε έχω δίπλα μου. Να νιώθω την αγάπη σου να με χαϊδεύει κι εκεί να ηρεμώ. Είναι μερικές μέρες που η στεναχώρια κάνει επισκέψεις χωρίς επακριβείς αιτίες προσπαθώντας να στεγνώσει τα χαμόγελα.
Έχω ανάγκη σε εκείνες τις άνυδρες μέρες να είσαι το νερό μου και στις συννεφιασμένες στιγμές να είσαι ο ήλιος μου! Κι εγώ θα είμαι βραδινό φωτάκι στο δωμάτιο σου, σαν ξυπνήσεις να μην παραπατήσεις.
Κι όταν η ψυχή σου όντας κουρασμένη από τις έννοιες, θα αναζητεί καταφύγιο, θα έχω έτοιμη την πιο ζεστή αγκαλιά για να σε κρατήσει σφιχτά μέχρι η καρδιά να ζεσταθεί. Κι όταν θα σου χτυπάει το κουδούνι ο φόβος απλώνοντας το χέρι σου θα συναντάς το δικό μου. Μα και στης απογοήτευσης τις ώρες, θα έχεις ώμο για να γείρεις. Όταν κρότου λέξεις θα σωπαίνουν, τότε τα χάδια μου στη ψυχή σου αγάπη θα υφαίνουν.
Έχω ανάγκη τα πρωινά αντικρίζοντας το ήσυχο πρόσωπό σου, το βλέμμα σου να με κοιτά θελκτικώς ευλαβικά σα να ατενίζει καμβά μεγάλου καλλιτέχνη. Και μες την αγκαλιά μου θα βρίσκεις πάντα θαλπωρή τυλίγοντάς σε σαν μάλλινη κουβέρτα. Κι αν το κρύο τρύπα βρει να εισχωρήσει, για σένα θα ‘χω ένα κερί στη φωτιά του να σε κλείσει.
Έχω ανάγκη να ακούω τη φωνή σου. Λόγια που μοιράζονται εμπειρίες. Χέρια που κινούνται για να περιγράψουν τα βιώματά μας. Σε μία πηγαία προσπάθεια για ένωση ζωών.
Κι όταν η ψυχή σου όντας κουρασμένη από τις έννοιες, θα αναζητεί καταφύγιο, θα έχω έτοιμη την πιο ζεστή αγκαλιά για να σε κρατήσει σφιχτά μέχρι η καρδιά να ζεσταθεί. Κι όταν θα σου χτυπάει το κουδούνι ο φόβος απλώνοντας το χέρι σου θα συναντάς το δικό μου. Μα και στης απογοήτευσης τις ώρες, θα έχεις ώμο για να γείρεις. Όταν κρότου λέξεις θα σωπαίνουν, τότε τα χάδια μου στη ψυχή σου αγάπη θα υφαίνουν.
Έχω ανάγκη τα πρωινά αντικρίζοντας το ήσυχο πρόσωπό σου, το βλέμμα σου να με κοιτά θελκτικώς ευλαβικά σα να ατενίζει καμβά μεγάλου καλλιτέχνη. Και μες την αγκαλιά μου θα βρίσκεις πάντα θαλπωρή τυλίγοντάς σε σαν μάλλινη κουβέρτα. Κι αν το κρύο τρύπα βρει να εισχωρήσει, για σένα θα ‘χω ένα κερί στη φωτιά του να σε κλείσει.
Έχω ανάγκη να ακούω τη φωνή σου. Λόγια που μοιράζονται εμπειρίες. Χέρια που κινούνται για να περιγράψουν τα βιώματά μας. Σε μία πηγαία προσπάθεια για ένωση ζωών.
Έχω ανάγκη να με νοιάζεσαι. Κι εγώ αγάπη μου μπορώ να γίνω το “άλογό σου”, μαζί του να καλπάζεις σε ότι παράλογό σου!
Έχω ανάγκη να θέλουμε μαζί και να γεμίζουμε αγάπη!
Πηγή
http://www.loveletters.gr
Πηγή
http://www.loveletters.gr
