Από τον Πάνο Τσινόπουλο
Ένα κοράκι ζούσε σε ένα δάσος και ήταν πολύ ευτυχισμένο.
Ένα κοράκι ζούσε σε ένα δάσος και ήταν πολύ ευτυχισμένο.
Κάποια μέρα είδε έναν κύκνο. “Αυτός ο κύκνος είναι ολόλευκος.” σκέφτηκε, “και εγώ είμαι κατάμαυρο.” «Ο κύκνος πρέπει να είναι το πιο ευτυχισμένο πουλί στον κόσμο.» Είπε την σκέψη του στον κύκνο. “Βασικά,” απάντησε ο κύκνος, “αισθανόμουν έτσι μέχρι που συνάντησα έναν παπαγάλο, ο οποίος είχε δύο χρώματα. Τώρα πιστεύω ότι ο παπαγάλος είναι το ομορφότερο πουλί στον κόσμο”.
Το κοράκι πήγε στον παπαγάλο και του είπε αυτό που σκεφτόταν. Ο παπαγάλος είπε, “ήμουν πολύ χαρούμενος μέχρι που είδα το παγώνι. Εγώ έχω μόνο δύο χρώματα ενώ το παγώνι έχει πολλά χρώματα.” Τότε το κοράκι αποφάσισε να επισκεφτεί το παγώνι που ήταν στον ζωολογικό κήπο και είχε συγκεντρωμένους γύρω του εκατοντάδες ανθρώπους. Όταν ο κόσμος έφυγε, τότε το κοράκι πλησίασε το παγώνι λέγοντας του: “ Εσύ παγώνι,” είπε το κοράκι, “είσαι τόσο όμορφο. Καθημερινά σε επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι για να σε θαυμάσουν. Εμένα όταν με δουν οι άνθρωποι με διώχνουν μακριά. Νομίζω ότι είσαι το πιο ευτυχισμένο πουλί επάνω στον πλανήτη.”
Το παγώνι τότε απάντησε, “πάντα πίστευα ότι είμαι το πιο όμορφο και ευτυχισμένο πουλί στον πλανήτη. Όμως εξαιτίας της ομορφιάς μου, είμαι φυλακισμένο στον ζωολογικό κήπο. Διαπίστωσα ότι σε ολόκληρο τον ζωολογικό κήπο, ότι το κοράκι είναι το μόνο πουλί που δεν είναι σε κλουβί. Οπότε τις τελευταίες μέρες σκεπτόμουν ότι αν ήμουν κοράκι, θα πετούσα ελεύθερα παντού.”
Αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα σε εμάς τους ανθρώπους. Συγκρίνουμε τον εαυτό μας χωρίς λόγο με άλλους ανθρώπους με αποτέλεσμα να είμαστε θλιμμένοι. Δεν είμαστε ευγνώμονες για όσα μας χάρισε η ύπαρξη. Όλο αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί σε λύπη και ανασφάλεια. Να νιώθεις όμορφα και να ζεις την ζωή σου, για αυτό που είσαι και όπως είσαι.
Άγνωστου συγγραφέα
Πηγή
https://enallaktikidrasi.com
Το κοράκι πήγε στον παπαγάλο και του είπε αυτό που σκεφτόταν. Ο παπαγάλος είπε, “ήμουν πολύ χαρούμενος μέχρι που είδα το παγώνι. Εγώ έχω μόνο δύο χρώματα ενώ το παγώνι έχει πολλά χρώματα.” Τότε το κοράκι αποφάσισε να επισκεφτεί το παγώνι που ήταν στον ζωολογικό κήπο και είχε συγκεντρωμένους γύρω του εκατοντάδες ανθρώπους. Όταν ο κόσμος έφυγε, τότε το κοράκι πλησίασε το παγώνι λέγοντας του: “ Εσύ παγώνι,” είπε το κοράκι, “είσαι τόσο όμορφο. Καθημερινά σε επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι για να σε θαυμάσουν. Εμένα όταν με δουν οι άνθρωποι με διώχνουν μακριά. Νομίζω ότι είσαι το πιο ευτυχισμένο πουλί επάνω στον πλανήτη.”
Το παγώνι τότε απάντησε, “πάντα πίστευα ότι είμαι το πιο όμορφο και ευτυχισμένο πουλί στον πλανήτη. Όμως εξαιτίας της ομορφιάς μου, είμαι φυλακισμένο στον ζωολογικό κήπο. Διαπίστωσα ότι σε ολόκληρο τον ζωολογικό κήπο, ότι το κοράκι είναι το μόνο πουλί που δεν είναι σε κλουβί. Οπότε τις τελευταίες μέρες σκεπτόμουν ότι αν ήμουν κοράκι, θα πετούσα ελεύθερα παντού.”
Αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα σε εμάς τους ανθρώπους. Συγκρίνουμε τον εαυτό μας χωρίς λόγο με άλλους ανθρώπους με αποτέλεσμα να είμαστε θλιμμένοι. Δεν είμαστε ευγνώμονες για όσα μας χάρισε η ύπαρξη. Όλο αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί σε λύπη και ανασφάλεια. Να νιώθεις όμορφα και να ζεις την ζωή σου, για αυτό που είσαι και όπως είσαι.
Άγνωστου συγγραφέα
Πηγή
https://enallaktikidrasi.com