Ο έρωτας είναι μια κοινωνικά αποδεκτή μορφή τρέλας, παράνοιας. Είσαι ναρκωμανης σε ένα και μόνο ναρκωτικό σε μια μορφή, μια φωνή, ένα όνομα.
Έχεις όλα εκείνα τα στερητικά συμπτώματα, που σαν η έλλειψη σου χτυπάει την πόρτα ψάχνεις μανιωδώς και απελπισμένα να πάρεις την δόση σου .
Εκείνη την ώρα δεν σε νοιάζει η απόσταση, τα χιλιόμετρα τα πρέπει και τα μη. Σαρώνεις τα πάντα για χατήρι του και δεν μπορείς να κατευνάσεις το συναίσθημα σου μέχρι να πέσεις σε εκείνη την μοναδική αγκαλιά, μέχρι να μοιραστείς την ανάσα του με τη δική σου, να χαϊδέψεις απαλά εκείνα τα μεταξωτά σημεία που μόνο εσύ ξέρεις… να εισπνεύσεις τα μαλλιά που μυρίζουν γιασεμί, αυτό το άρωμα που σε “μαστουρώνει” και σε πάει μέχρι τον παράδεισο.
Κάπου εκεί λοιπόν, σε αυτό το σημείο έχεις πάρει τη μοναδική και απόλυτη δόση σου.
Τι κι αν η δύσκολη καθημερινότητα πάντα χωρίζει τους ανθρώπους … εύχομαι να σπάτε τα φράγματα για να λαμβάνεται την δόση της ψυχή σας σε αμετρητες αγκαλιές,φιλιά και έρωτα.
Δεν κρύβεται στα στερεότυπα η ζωή.
Να τολμάτε, να ονειρεύεστε τρελά, να αγαπάτε και να ερωτεύεστε παράτολμα και ας χαρακτηριστείτε από τους δήθεν!
Γιατί η μεγαλύτερη μαστούρα της σύγχρονης κοινωνίας είναι μόνο ο έρωτας και αξίζει να τον ζείτε μόνο στο έπακρο.
Πηγή
http://www.loveletters.gr
