Δεν ανταποκρίνονται όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο μπροστά στις συγκρούσεις και στις διαμάχες. Οι περισσότεροι όμως μπορούν να ενταχθούν στις κατηγορίες που ακολουθούν
Το συναίσθημα του θυμού μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Από μια ελαφριά ενόχληση και ευερεθιστότητα μέχρι δυσαρέσκεια, φθόνο, εκδίκηση και βία. Αυτοί που εσωτερικεύουν τον θυμό τους μπορεί να το κάνουν επειδή αμφισβητούν αν έχουν το δικαίωμα να είναι θυμωμένοι και αποφεύγουν την άμεση αντιπαράθεση. Συγκρατούν την οργή τους για να αποφύγουν ακραίες καταστάσεις, να γίνουν αντιπαθείς ή να χάσουν τον έλεγχο.
Το συναίσθημα του θυμού μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Από μια ελαφριά ενόχληση και ευερεθιστότητα μέχρι δυσαρέσκεια, φθόνο, εκδίκηση και βία. Αυτοί που εσωτερικεύουν τον θυμό τους μπορεί να το κάνουν επειδή αμφισβητούν αν έχουν το δικαίωμα να είναι θυμωμένοι και αποφεύγουν την άμεση αντιπαράθεση. Συγκρατούν την οργή τους για να αποφύγουν ακραίες καταστάσεις, να γίνουν αντιπαθείς ή να χάσουν τον έλεγχο.
Από την άλλοι, εκείνοι που εξωτερικεύουν το θυμό τους καταφεύγουν στο να κατηγορούν, να προσβάλλουν και να επιτίθενται στους άλλους. Προσπαθούν να δείξουν ποιος είναι το αφεντικό και κάνουν επίδειξη δύναμης, ξεσπώντας με ένταση τα νεύρα τους.
Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις βασικές μορφές θυμού
Η εκρηκτική οργή
Εμφανίζεται σε κάποιον που ο θυμός του είναι ορατός μπορεί να επισημανθεί ότι βρίσκεται εν βρασμώ. Η εκδήλωση του θυμού του μπορεί να είναι έντονα λεκτική (υβριστική), αλλά και φυσικά επιθετική απέναντι σε κάποιο πρόβλημα, με την αντίδρασή του να είναι άμεση και να πυροδοτείται σχεδόν αυτόματα.
Δεν πρόκειται να πετύχετε κάτι με αυτό το είδος του θυμού, ιδιαίτερα με τους δικούς σας ανθρώπους. Το να χτυπάτε πόρτες, να φωνάζετε και να επιτίθεστε έχει πολλές πιθανότητες να απαντηθεί με παρόμοιο ή και χειρότερο τρόπο. Ειδικά στο οικογενειακό περιβάλλον, το περισσότερο που μπορείτε να πετύχετε είναι σας φοβούνται, δίνοντας όμως έτσι μια ψευδή αίσθηση ελέγχου της ζωής σας.
Η διπλωματική οργή
Κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει αυτό το είδος της οργής ως ένα είδος διπλωματίας. Ο διπλωμάτης είναι άμεσος αλλά και ήρεμος, δυναμικός αλλά ευέλικτος, ανταποκρινόμενος εποικοδομητικά στις συγκρούσεις και σφάζοντας με το βαμβάκι στις δυσλειτουργικές περιστάσεις. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να ανταποκριθείτε με τέτοιο τρόπο. Παραδεχτείτε με ηρεμία ότι είστε θυμωμένοι και ότι οφείλουν να σας σέβονται. Διαπραγματευτείτε με ευγένεια και με ήρεμο, σταθερό τόνο φωνής εκφράστε τα δίκαιά σας. Ένας αργός ρυθμός συνδυασμένος με μια στάση κύρους θα βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή. Όταν η οργή θα εξασθενήσει, η φήμη σας σαν ειρηνοποιός θα έχει αυξηθεί.
Παθητικός-επιθετικός θυμός
Υπάρχουν εκείνοι που αναστατώνονται από μία συμπεριφορά, αλλά αντιμετωπίζουν την απογοήτευσή τους με έμμεσους και διφορούμενους τρόπους -οι ενέργειές τους δεν ταιριάζουν με τα λόγια τους – και είναι δύσκολο να μάθουμε πώς ακριβώς νιώθουν. Εδώ είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους εξαπλώνεται η πικρία τους: Χαμογελούν και φαινομενικά δεν συμβαίνει τίποτα, εντούτοις επειδή είναι θυμωμένοι μπορεί να ξεσπούν στα αντικείμενα ή να παρουσιάζουν μια αμφίσημη συμπεριφορά ξεχνώντας πράγματα επίτηδες (επετείους, γιορτές) ή υποκρινόμενοι ότι δεν είδαν ή δεν κατάλαβαν. Τα μικτά μηνύματα βέβαια είναι ένα είδος αρνητισμού, καθώς εμποδίζουν κάθε ουσιαστικό διάλογο.
Η εσωτερίκευση του θυμού
Υπάρχουν και εκείνοι που έχουν μια αντανακλαστική τάση να στρέψουν το θυμό τους προς τα μέσα, να τον πνίξουν συναισθηματικά και να απορροφήσουν τους κραδασμούς. Υπάρχουν πολλοί τρόποι αποφυγής συγκρούσεων: Απομακρυνθείτε από το σημείο αντιπαράθεσης, καταπνίξτε τις δύσκολες σκέψεις και τα αρνητικά συναισθήματα και προσπαθήστε να εκλογικεύσετε το συμβάν. Μην του δίνετε υπερβολική σημασία αν δεν την αξίζει, πάντως, καθώς αυτό μπορεί να σας προκαλέσει κατάθλιψη και στεναχώρια. Και επειδή δεν μπορούμε να είμαστε όλοι διπλωμάτες, δεν είναι κακό να εκφράζουμε κάποιες φορές την οργή μας.
Πηγή
https://ygeiamou.gr
Εμφανίζεται σε κάποιον που ο θυμός του είναι ορατός μπορεί να επισημανθεί ότι βρίσκεται εν βρασμώ. Η εκδήλωση του θυμού του μπορεί να είναι έντονα λεκτική (υβριστική), αλλά και φυσικά επιθετική απέναντι σε κάποιο πρόβλημα, με την αντίδρασή του να είναι άμεση και να πυροδοτείται σχεδόν αυτόματα.
Δεν πρόκειται να πετύχετε κάτι με αυτό το είδος του θυμού, ιδιαίτερα με τους δικούς σας ανθρώπους. Το να χτυπάτε πόρτες, να φωνάζετε και να επιτίθεστε έχει πολλές πιθανότητες να απαντηθεί με παρόμοιο ή και χειρότερο τρόπο. Ειδικά στο οικογενειακό περιβάλλον, το περισσότερο που μπορείτε να πετύχετε είναι σας φοβούνται, δίνοντας όμως έτσι μια ψευδή αίσθηση ελέγχου της ζωής σας.
Η διπλωματική οργή
Κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει αυτό το είδος της οργής ως ένα είδος διπλωματίας. Ο διπλωμάτης είναι άμεσος αλλά και ήρεμος, δυναμικός αλλά ευέλικτος, ανταποκρινόμενος εποικοδομητικά στις συγκρούσεις και σφάζοντας με το βαμβάκι στις δυσλειτουργικές περιστάσεις. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να ανταποκριθείτε με τέτοιο τρόπο. Παραδεχτείτε με ηρεμία ότι είστε θυμωμένοι και ότι οφείλουν να σας σέβονται. Διαπραγματευτείτε με ευγένεια και με ήρεμο, σταθερό τόνο φωνής εκφράστε τα δίκαιά σας. Ένας αργός ρυθμός συνδυασμένος με μια στάση κύρους θα βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή. Όταν η οργή θα εξασθενήσει, η φήμη σας σαν ειρηνοποιός θα έχει αυξηθεί.
Παθητικός-επιθετικός θυμός
Υπάρχουν εκείνοι που αναστατώνονται από μία συμπεριφορά, αλλά αντιμετωπίζουν την απογοήτευσή τους με έμμεσους και διφορούμενους τρόπους -οι ενέργειές τους δεν ταιριάζουν με τα λόγια τους – και είναι δύσκολο να μάθουμε πώς ακριβώς νιώθουν. Εδώ είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους εξαπλώνεται η πικρία τους: Χαμογελούν και φαινομενικά δεν συμβαίνει τίποτα, εντούτοις επειδή είναι θυμωμένοι μπορεί να ξεσπούν στα αντικείμενα ή να παρουσιάζουν μια αμφίσημη συμπεριφορά ξεχνώντας πράγματα επίτηδες (επετείους, γιορτές) ή υποκρινόμενοι ότι δεν είδαν ή δεν κατάλαβαν. Τα μικτά μηνύματα βέβαια είναι ένα είδος αρνητισμού, καθώς εμποδίζουν κάθε ουσιαστικό διάλογο.
Η εσωτερίκευση του θυμού
Υπάρχουν και εκείνοι που έχουν μια αντανακλαστική τάση να στρέψουν το θυμό τους προς τα μέσα, να τον πνίξουν συναισθηματικά και να απορροφήσουν τους κραδασμούς. Υπάρχουν πολλοί τρόποι αποφυγής συγκρούσεων: Απομακρυνθείτε από το σημείο αντιπαράθεσης, καταπνίξτε τις δύσκολες σκέψεις και τα αρνητικά συναισθήματα και προσπαθήστε να εκλογικεύσετε το συμβάν. Μην του δίνετε υπερβολική σημασία αν δεν την αξίζει, πάντως, καθώς αυτό μπορεί να σας προκαλέσει κατάθλιψη και στεναχώρια. Και επειδή δεν μπορούμε να είμαστε όλοι διπλωμάτες, δεν είναι κακό να εκφράζουμε κάποιες φορές την οργή μας.
Πηγή
https://ygeiamou.gr
