Ότι συσσωρεύεις μέσα σου, κάποτε γίνεται έκρηξη που καταστρέφει...

Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη

Γιατί καταπιέζεις τα συναισθήματά σου; Γιατί θάβεις τη θλίψη σου και σκεπάζεις τον θυμό σου; Γιατί δε δίνεις διέξοδο σε ό,τι σε βασανίζει;
Το περιτύλιγμα σε νοιάζει; Η εικόνα σου προς τα έξω; Ή μήπως θαρρείς πως σκεπάζοντάς τα όλα θα ξεχαστούν, θα σβήσουν και θα γίνουν ιδανικά; Αποκλείεται να γίνει αυτό.

Τίποτα δεν ξεχνιέται, τίποτα δε σβήνεται. Απλά συσσωρεύεται μέσα σου, δουλεύει αθροιστικά, σου τρώει τα σωθικά και σίγουρα κάποτε θα ξεσπάσει! Θα γίνει έκρηξη. Θα γίνει καταστροφή. Θα φταίει που δεν έδωσες διέξοδο σ’ αυτή την καυτή λάβα που σιγόκαιγε μέσα σου.

Θα φταίει που δεν έκλαψες δυνατά, που δε θρήνησες όσο έπρεπε, που δε χτυπήθηκες και δε φώναξες μέχρι ν’ αδειάσει το μέσα σου. Τα καταπιεσμένα συναισθήματα θα ξεσπάσουν με την πρώτη ασήμαντη αφορμή και ο τρόπος θα είναι ανεξέλεγκτος.

Ούτε εσύ θα αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Η επίθεση που θα κάνεις και η βλάβη που θα προξενήσεις θα είναι καταλυτική.
Όλοι τότε θα αναρωτηθούν “Μα γιατί αφού όλα έδειχναν ήρεμα και ιδανικά;” και μόνο εσύ θα ξέρεις πως αιτία ήταν το “μπάζωμα” των συναισθημάτων που προκάλεσαν την καταστροφική πλημμύρα!..

Πηγή
http://www.loveletters.gr