Έτσι είναι κάθε νέα αρχή, κάθε καινούργια είσοδος, κάθε πρώτη προσπάθεια με έναν άνθρωπο τόσο ελπιδοφόρα άγνωστο. Μαζί του θα φέρει ένα λευκό τετράδιο που θα γεμίσει με δικές σας ιστορίες. Ιστορίες αστείες, λυπητερές, αληθινές, ίσως γραμμένες με απαλό μολύβι, περαστικές, ίσως ανεξίτηλες, καθορισμένες να κρατήσουν για πάντα. Κι είναι αυτές οι σκέψεις των χιλιάδων πιθανοτήτων που ξεδιπλώνονται μπροστά σου, που πάντα θα καθρεφτίζονται στα μάτια σου.
Οι ερωτευμένοι το ξέρουν καλά πως τα πιο όμορφα, τα πιο αληθινά λόγια, έχουν ειπωθεί με ένα βλέμμα, με ένα φιλί ή με ένα δάκρυ. Ποτέ με λέξεις. Βλέπεις, τη φωνή σου τη χαρίζεις σε όλους, μα σε εκείνον θέλεις να δώσεις κάτι ξεχωριστό, κάτι που να ‘ναι μόνο δικό του. Η επικοινωνία είναι η αρχή κάθε σχέσης, μα μία εκπολιτισμένη κι εντελώς δική σας επικοινωνία θα ‘ναι πάντα η αρχή μιας όμορφης σχέσης.
Άλλωστε, πώς να χωρέσει η αλήθεια σου σε κάποιες λέξεις δανικές, σε κάποιες λέξεις φορεμένες; Πώς να εκφράσεις την ανάγκη σου για μια αγκαλιά, που κάθε βράδυ σε ταλανίζει σαν δεις κενό το μαξιλάρι δίπλα σου; Πώς να πεις «Φοβάμαι»; Πώς να δείξεις τις πληγές που κάποιες άλλες αγκαλιές σου άφησαν; Πώς θα πεις «Μη φοβηθείς!»; Ότι ακόμα και με γρατζουνισμένη καρδιά ξέρεις να αγαπήσεις;
Λόγια τόσο μελοδραματικά ρεαλιστικά, τόσο ειρωνικά αληθινά, που μόνο τα μάτια μπορούν να προφέρουν, όταν διασταυρωθούν με το σωστό ζευγάρι. Και μόλις συμβεί αυτό, το σώμα σου θα αρχίσει επιτέλους να αφήνεται ξανά, να ηρεμεί, τα αγγίγματα θα ενωθούν, οι ανάγκες θα επιβεβαιωθούν, οι λέξεις θα κατανοηθούν κι οι φόβοι θα πέσουν πια για ύπνο.
Με την πρώτη αγκαλιά θα αναγεννηθεί εκείνος ο ολότελα δικός σου παλιός εαυτός που θεωρούσες κάποτε αδύναμο κι άλλοτε ξένο. Θα κλείσεις τα μάτια κι εκεί, μέσα στην ησυχία, θα μιλήσεις ξανά με τον πιο αληθινό σου εαυτό και θα ονειρευτείς ξανά, όνειρα φτιαγμένα για δύο, χτισμένα σε έναν κόσμο που πάντα θα ευνοεί το «μαζί».
Κανείς δεν ξέρει αν οι πράξεις θα επιβεβαιώσουν τις ματιές, αν τα όνειρά σου θα τα ζήσεις, αν η αγκαλιά αυτή θα γιατρέψει τις προηγούμενες ή αν θα σου χαρίσει καινούργιες πληγές και φόβους, αν οι τόνοι θα μείνουν χαμηλοί κι οι καρδιές σιωπηλά συγχρονισμένες. Για αυτό τον λόγο, εκείνη τη στιγμή, στην οποία τα λόγια θα ‘ναι πάντα περιττά, τα μάτια σου ακτινοβολούν από προσμονή. Είναι μία στιγμή και ταυτόχρονα μία αιωνιότητα, στην οποία πάντα θα υπάρχουν καινούργιες αρχές.
Ό,τι και να συμβεί, το άγγιγμα αυτό –σώματος και ψυχής– πάντα θα μένει στις ομορφότερες αναμνήσεις σου, μαζί με αυτό το βλέμμα που σαν από καιρό είχατε προσυμφωνήσει να ‘ναι τόσο κοινό και ταιριαστό, τόσο μοναδικό για τον καθένα.
Εκείνη η στιγμή θα φωτίζει πάντα δύο ψυχές, σαν μέσα απ’ την ησυχία να αναδύθηκαν τα πιο ηχηρά μηνύματα ζωής.
Τότε που τίποτα δε θα λες, μα θα τα ‘χεις πει όλα…
Συντάκτης: Βασιλεία Παπαδημητρίου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Τότε που τίποτα δε θα λες, μα θα τα ‘χεις πει όλα…
Συντάκτης: Βασιλεία Παπαδημητρίου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
