Δώσε μου μια ανάσα για αναπνοή.
Ένα γέλιο για ζωή.
Ένα βλέμμα για στήριγμα.
Δώσε μου αυτό που νομίζεις ότι μου λείπει και θα στο γυρίσω διπλό.
Ποτέ δε θα θελήσω υλικά πράγματα από σένα, θέλω εκείνα τα διαφορετικά.
Εκείνα, που κάποιοι ρεαλιστές, πέταξαν για μας τους ονειροπόλους.
Μια στοργική αγκαλιά, ένα όμορφο βλέμμα, γεμάτο συναισθήματα.
Μια ζεστή “καλημέρα”.
Το τρανταχτό γέλιο, που ακολουθεί την αμήχανη σιωπή σου.
Το χάδι στα μαλλιά μου, σαν δροσερό αεράκι.
Τον ήχο της φωνής σου…
Τις χαζομάρες και τις τρέλες σου.
Μα, πάνω από όλα, την γλυκόπικρη “καληνύχτα” σου, φορτωμένη με αγάπη και έλλειψη, πριν ακόμα ειπωθεί.
Ζητάω πολλά;
Πηγή
http://metaximas.org
