Να με αγαπάς όπως μόνο εσύ ξέρεις.
Σαν ένα παιδί που κρατάς απο το χέρι, σαν ένα μωρό που σε κοιτάει στα μάτια,
σαν μια γυναίκα που σε λατρεύει, σαν την ψυχή σου που τα βράδια σου ψιθυρίζει..
Για πάντα.
Να με αγαπάς όπως οι χιονισμένες κορυφές των βουνών τον χρυσαφένιο ήλιο.
Όπως η θάλασσα το αλάτι, όπως ο ουρανός το γαλάζιο άπειρο.
Μονάχα έτσι να με αγαπάς.
Όπως εσύ ξέρεις.
Μην αφήσεις ποτέ τον εαυτό σου να ξεχάσει πόσο πολύ σε λατρεύω.
Μην αφαιρεθείς ούτε για ένα λεπτό.
Μην χαθείς ποτέ στις μαύρες σκέψεις που άλλους ανθρώπους τους θλίβουν, τους χωρίζουν.
Εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους ανθρώπους.
Εμείς είμαστε προορισμένοι ο ένας για τον άλλον.
Εμείς δεν χρειάστηκε να ψάξουμε ούτε λεπτό μέσα μας.
Ο ένας κατοικούσε ήδη μέσα στον άλλον χρόνια ολόκληρα πριν βρεθούμε.
Εκεί που άλλοι άνθρωποι τερματίζουν με την αγάπη εμείς μόλις έχουμε αρχίσει να νιώθουμε.
Εμείς δεν μοιάζουμε σαν τους άλλους που αγαπάνε.
Δεν αγαπάμε για να αγαπηθούμε.
Αγαπάμε για να νοιώθουμε ένα σώμα και να τιμωρούμε τους εαυτούς μας για κάθε στιγμή που δεν είμαστε μαζί.
Αγαπάμε για να κλαίμε ώρες ολόκληρες ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.
Αγαπάμε για να αφομοιώνει ο ένας τον άλλον μέσα του.
Αγαπάμε ο ένας την απελπισία του άλλου.
Αγαπάμε γιατί ποτέ άλλοτε δεν θα μας αγκαλιάσει κανένας, έτσι όπως οι ψυχές μας χαϊδεύουνε την ίδια μας την απογοήτευση.
Εμείς όταν αγγίζουμε ο ένας τον άλλον αρχίζουμε να μπορούμε.
Αρχίζουμε να αντέχουμε τα πάντα, αντέχουμε να χτίσουμε το δικό μας Για πάντα.
Εμείς όταν είμαστε μαζί βαστάμε κόντρα στις πιο σκληρές αλήθειες και καταπίνουμε την θλίψη ο ένας του άλλου σαν σιρόπι.
Εμείς όταν είμαστε μαζί μονάχα τότε ζούμε στα αλήθεια.
Εμείς δεν αγαπιόμαστε απλά.
Δίνει ο ένας στον άλλον χρόνια ζωής μόνο με το γέλιο και την αγκαλιά του.
Κράτησε με μέσα σου και ας βρέχει έξω..
Αγάπησε με έστω και εαν λυγίζεις, έστω και εάν φοβάσαι.
Μονάχα εγώ ξέρω Θεέ μου, πόσο ευχήθηκα για να σε βρω μέσα σε έναν τόσο μεγάλο και άδειο κόσμο.
Είσαι εδώ και μόνο έτσι Ζω..
Πηγή
http://metaximas.org
Σαν ένα παιδί που κρατάς απο το χέρι, σαν ένα μωρό που σε κοιτάει στα μάτια,
σαν μια γυναίκα που σε λατρεύει, σαν την ψυχή σου που τα βράδια σου ψιθυρίζει..
Για πάντα.
Να με αγαπάς όπως οι χιονισμένες κορυφές των βουνών τον χρυσαφένιο ήλιο.
Όπως η θάλασσα το αλάτι, όπως ο ουρανός το γαλάζιο άπειρο.
Μονάχα έτσι να με αγαπάς.
Όπως εσύ ξέρεις.
Μην αφήσεις ποτέ τον εαυτό σου να ξεχάσει πόσο πολύ σε λατρεύω.
Μην αφαιρεθείς ούτε για ένα λεπτό.
Μην χαθείς ποτέ στις μαύρες σκέψεις που άλλους ανθρώπους τους θλίβουν, τους χωρίζουν.
Εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους ανθρώπους.
Εμείς είμαστε προορισμένοι ο ένας για τον άλλον.
Εμείς δεν χρειάστηκε να ψάξουμε ούτε λεπτό μέσα μας.
Ο ένας κατοικούσε ήδη μέσα στον άλλον χρόνια ολόκληρα πριν βρεθούμε.
Εκεί που άλλοι άνθρωποι τερματίζουν με την αγάπη εμείς μόλις έχουμε αρχίσει να νιώθουμε.
Εμείς δεν μοιάζουμε σαν τους άλλους που αγαπάνε.
Δεν αγαπάμε για να αγαπηθούμε.
Αγαπάμε για να νοιώθουμε ένα σώμα και να τιμωρούμε τους εαυτούς μας για κάθε στιγμή που δεν είμαστε μαζί.
Αγαπάμε για να κλαίμε ώρες ολόκληρες ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.
Αγαπάμε για να αφομοιώνει ο ένας τον άλλον μέσα του.
Αγαπάμε ο ένας την απελπισία του άλλου.
Αγαπάμε γιατί ποτέ άλλοτε δεν θα μας αγκαλιάσει κανένας, έτσι όπως οι ψυχές μας χαϊδεύουνε την ίδια μας την απογοήτευση.
Εμείς όταν αγγίζουμε ο ένας τον άλλον αρχίζουμε να μπορούμε.
Αρχίζουμε να αντέχουμε τα πάντα, αντέχουμε να χτίσουμε το δικό μας Για πάντα.
Εμείς όταν είμαστε μαζί βαστάμε κόντρα στις πιο σκληρές αλήθειες και καταπίνουμε την θλίψη ο ένας του άλλου σαν σιρόπι.
Εμείς όταν είμαστε μαζί μονάχα τότε ζούμε στα αλήθεια.
Εμείς δεν αγαπιόμαστε απλά.
Δίνει ο ένας στον άλλον χρόνια ζωής μόνο με το γέλιο και την αγκαλιά του.
Κράτησε με μέσα σου και ας βρέχει έξω..
Αγάπησε με έστω και εαν λυγίζεις, έστω και εάν φοβάσαι.
Μονάχα εγώ ξέρω Θεέ μου, πόσο ευχήθηκα για να σε βρω μέσα σε έναν τόσο μεγάλο και άδειο κόσμο.
Είσαι εδώ και μόνο έτσι Ζω..
Πηγή
http://metaximas.org
