Δυο πέτρες στην ακροθαλασσιά, η μια στο νότο και η άλλη στο βορρά.
Η ίδια θάλλασα τις δέρνει, χρόνια απανωτά .
Άλλα όμως τα κύματα που τις έβρεξαν .
Άλλες οι άμπωτες που τις δίψασαν και οι παλίρροιες που τις πότισαν .
Άλλοι άνεμοι τις στέγνωσαν .
Ίδιος ο ήλιος που τις έκαψε.
Κι αυτές οι πέτρες, μέσα στα χρόνια τα πολλά, άλλαξαν . Χρώμα, σχήμα και υφή.
Μπορεί να ήταν κομμάτι μιας μεγαλύτερης που έσπασε κι από εκεί να βγήκαν νέες πέτρες.
Μπορεί να έχουν ραγίσει σε πολλά σημεία και να απέκτησαν την ιδιαίτερη μοναδικότητα που σε κάνουν να τις ξεχωρίζεις από τις υπόλοιπες .
Θέλεις να τις πάρεις μαζί σου, να σε ακολουθήσουν και μετά το τέλος της στιγμής που σε έφερε στην ακροθαλασσιά, να τις φέρεις σπίτι σου.
Θέλεις να τις κοιτάς ξανά και ξανά και να μη σβήσει ποτέ η έκπληξη που ένιωσες όταν τις συνάντησες ξαφνικά.
Θέλεις να συνδεθείς με μια ενέργεια ακατάληπτη , που κάτι θέλει να σου πει.
Ίσως θέλει να σου διηγηθεί την ιστορία τους, για το πώς έφτασαν ως εκεί, πώς απέκτησαν το σχήμα τους, με πόσα κύματα συγκρούστηκαν.
Δυο πέτρες στην ακροθαλασσιά, που τόσο μαγικά , έχουν σχήμα την καρδιά!
Ναι! Είναι ίδιες, ολόιδιες! Μα πώς γίνεται αυτό, η μια είναι στο νότο και η άλλη στο βορρά. Πώς γίνεται να έχουν το ίδιο σχήμα;
Λες να φταίει η ίδια θάλασσα, λες να φταίει ο ένας Ήλιος, ή μήπως η αστείρευτη ενέργεια των κυμάτων που διαπερνά τα πάντα, τα ενώνει, τα συγκρούει , τα μεταμορφώνει;
Ξαπλωμένες στην ακροθαλασσιά, η μια στο νότο και η άλλη στο βορρά, περίμεναν..
Το κύμα, τη στιγμή, τη μαγεία..
Περίμεναν την Αγάπη.
Και ήρθε και τις ένωσε, τις έφερε κοντά . Η Αγάπη.
Που υπομένει, που ελπίζει, που πιστεύει.
Που δεν γνωρίζει πόσα κύματα χτύπησαν τη μια ή την άλλη, που δεν τη νοιάζει πόσα ραγίσματα απέκτησαν από τη μανία της θάλασσας.
Το μόνο που υπάρχει είναι μια αόρατη, μαγική κλωστή που τις ενώνει, όπως ο μαγνήτης της πυξίδας δείχνει πάντα το βορρά.
Κι έτσι, ο νότος κι ο βορράς γίνονται ένα, όσο μακριά κι αν βρίσκονται στο χάρτη, όσα χιλιόμετρα κι αν διανύσεις για να ζευγαρώσεις τις δύο πέτρες…
Έτσι είναι η Αγάπη.
Ενώνει δυο καρδιές, με σχήμα, υφή και ενέργεια ζωντανή, ξαπλωμένες στην ακροθαλασσιά, κι ας είναι η μια στο νότο και η άλλη στο βορρά.
Πηγή
https://www.anapnoes.gr
