Ακούω τόσα πολλά για την αγάπη όμως δεν ξέρω τι είναι, πέρα από το ότι πρόκειται για συναίσθημα και μάλιστα για όμορφο, ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Επίσης πως έχει δύο πρόσωπα, το ένα φωτεινό και το άλλο σκοτεινό. Μα δεν την έχεις συναντήσει κι αν δεν την γνωρίζεις πως να μιλήσεις για αυτήν;
Αυτό όμως που μπορώ να σου πω με σιγουριά, είναι το πώς νιώθει κάποιος όταν του κλέβουν τη ζωή στερώντας του πνοή και ανάσα.
Όταν αβοήθητος στέκεται βλέποντας επιθυμίες και κοινά θέλω να χάνονται σε μια διαδρομή που φάνταζε υπέροχη.
Όταν μια πορεία γεμάτη ομορφιές, ανεμελιά και ηρεμία δίνει τη θέση της στη σιωπή και στο βουβό κλάμα.
Αυτό όμως που μπορώ να σου πω με σιγουριά, είναι το πώς νιώθει κάποιος όταν του κλέβουν τη ζωή στερώντας του πνοή και ανάσα.
Όταν αβοήθητος στέκεται βλέποντας επιθυμίες και κοινά θέλω να χάνονται σε μια διαδρομή που φάνταζε υπέροχη.
Όταν μια πορεία γεμάτη ομορφιές, ανεμελιά και ηρεμία δίνει τη θέση της στη σιωπή και στο βουβό κλάμα.
Την λαχτάρα που νιώθει για τον άνθρωπο του και το χτυποκάρδι στο κάθε άκουσμα της φωνής του περιμένοντας καρτερικά την παρουσία του.
Την όποια! Δεν έχει σημασία αν είναι στο μυαλό ή πίσω από ένα ακουστικό, αν είναι νοερά ή πίσω από μια οθόνη.
Σημασία έχει η λαχτάρα, ο πόνος από έρωτα και όλα αυτά τα δυνατά και έντονα συναισθήματα. Ανεξήγητο μα αληθινό, όλες οι αισθήσεις ενεργοποιημένες στο μέγιστο βαθμό. Αλλοίμονο σε αυτούς που οι αστάθμητοι παράγοντες τους στέρησαν το οξυγόνο.
Ο πόνος σε πνίγει και οι σκέψεις δεν σε αφήνουν να χαρείς, σαν σπουργίτι τρομάζεις από τα ουρλιαχτά που ακούγονται μέσα στη ψυχή σου. Ψίθυροι δυσνόητοι σε μια γλώσσα περίεργη τρελαίνουν το νου.
Ξέρεις, λεπτή η διαχωριστική γραμμή και ένα χιλιοστό η απόσταση μεταξύ τρέλας και λογικής, οι σκέψεις γίνονται κραυγές κι αυτές πόνος και μετά θλίψη για αυτό που θες τόσο πολύ μα δεν μπορείς να το έχεις. Επικρατεί φόβος, τρομάζεις από την ένταση, από τα πρόθυρα της παράνοιας και ανοίγεις βήμα γοργό και τρέχεις μακριά.
Μάταια όμως, διότι είσαστε ένα, όσο μακριά και εάν είστε. Όσο και να μην αγγίζετε ο ένας τον άλλο, όσο και αν υπάρχει ο φόβος πως δεν θα ανταμώσετε ποτέ ξανά, ένα είναι το δεδομένο, έχει αγγίξει τη ψυχή σου έχεις αγκαλιάσει το είναι του.
Διάλεξε λοιπόν έναν άνθρωπο που θα γίνει εραστής της ψυχής σου, για το κορμί σου θα βρεις αμέτρητους, για εσένα όμως έναν και αυτό αβέβαιο. Αυτή είναι η ομορφιά και ίσως η έννοια της αγάπης. Που ξέρεις; Μπορεί τελικά να την έχω γνωρίσει κι εγώ, κάποτε κάπου σε μια άλλη εποχή💕
Την όποια! Δεν έχει σημασία αν είναι στο μυαλό ή πίσω από ένα ακουστικό, αν είναι νοερά ή πίσω από μια οθόνη.
Σημασία έχει η λαχτάρα, ο πόνος από έρωτα και όλα αυτά τα δυνατά και έντονα συναισθήματα. Ανεξήγητο μα αληθινό, όλες οι αισθήσεις ενεργοποιημένες στο μέγιστο βαθμό. Αλλοίμονο σε αυτούς που οι αστάθμητοι παράγοντες τους στέρησαν το οξυγόνο.
Ο πόνος σε πνίγει και οι σκέψεις δεν σε αφήνουν να χαρείς, σαν σπουργίτι τρομάζεις από τα ουρλιαχτά που ακούγονται μέσα στη ψυχή σου. Ψίθυροι δυσνόητοι σε μια γλώσσα περίεργη τρελαίνουν το νου.
Ξέρεις, λεπτή η διαχωριστική γραμμή και ένα χιλιοστό η απόσταση μεταξύ τρέλας και λογικής, οι σκέψεις γίνονται κραυγές κι αυτές πόνος και μετά θλίψη για αυτό που θες τόσο πολύ μα δεν μπορείς να το έχεις. Επικρατεί φόβος, τρομάζεις από την ένταση, από τα πρόθυρα της παράνοιας και ανοίγεις βήμα γοργό και τρέχεις μακριά.
Μάταια όμως, διότι είσαστε ένα, όσο μακριά και εάν είστε. Όσο και να μην αγγίζετε ο ένας τον άλλο, όσο και αν υπάρχει ο φόβος πως δεν θα ανταμώσετε ποτέ ξανά, ένα είναι το δεδομένο, έχει αγγίξει τη ψυχή σου έχεις αγκαλιάσει το είναι του.
Διάλεξε λοιπόν έναν άνθρωπο που θα γίνει εραστής της ψυχής σου, για το κορμί σου θα βρεις αμέτρητους, για εσένα όμως έναν και αυτό αβέβαιο. Αυτή είναι η ομορφιά και ίσως η έννοια της αγάπης. Που ξέρεις; Μπορεί τελικά να την έχω γνωρίσει κι εγώ, κάποτε κάπου σε μια άλλη εποχή💕
