Όλη μας η ζωή στιγμές...

Γράφει η Αμάντα Παναγιώτου

Όλη μας η ζωή στιγμές, άλλοτε με περισσότερα χαμόγελα, άλλοτε αδιάφορες, πολλές φορές στενάχωρες.
Και εσύ ματιά μου είσαι η δική μου ζωή, οι δικές μου στιγμές.
Τις κρατάω σαν φυλαχτό, σαν ιερό στο προσκεφάλι μου.
Εκείνες που με κοιτάς στα μάτια και θεέ μου τόση ομορφιά δεν έχω ξανά δει.
Εκείνες που γινόμαστε ένα, εγώ και εσύ μαζί να φτιάχνουμε έναν ευτυχισμένο άνθρωπο.

Εσύ να με ηρεμείς και εγώ να σε ξεσηκώνω.
Εγώ να κλαίω και εσύ να πονάς.
Εσύ να μου χαμογελάς και εγώ να εύχομαι αυτή η ζωγραφιά να είναι πάντα αποτυπωμένη στο πρόσωπο σου.

Κανείς δε μπορεί να φανταστεί τα ποιήματα που γράφτηκαν για εσένα,
κανείς δε μπορεί να ακούσει τη μουσική που γράφτηκε για εμάς.

Και να φεύγεις, να χάνεσαι πότε εσύ και πότε εγώ, μα να γυρνάμε πάντα εδώ στην ίδια αγκαλιά.Στον έρωτα που εμείς κάνουμε να μοιάζει θεός.

Αυτό που γίνομαι όταν ακούω τη φωνή σου, αυτό που νιώθεις όταν μυρίζεις το άρωμα μου.
Εσύ να με αγαπάς και εγώ να σε λατρεύω.
Αυτό που εμείς το ονομάζουμε αγάπη χωρίς καρδούλες και λουλούδια.

Μη φύγεις ποτέ, θα μείνω εδώ.
Αυτό που πάντα θα υπάρχει.
Δεν υπήρχαμε πριν γνωριστούμε...

Πηγή
http://www.loveletters.gr