Και ψάχνεις σαν τον τρελό να βρεις το νόημα της ζωής και τι είναι εκείνο που θα “σώσει” την ψυχή σου απ΄τα βαθιά σκοτάδια της.
Και αναλύεις και κοσκινίζεις και φιλοσοφείς να βρεις το κρυμμένο μυστικό.
Και σπαταλάς τον χρόνο σου, σε τάχα ειδικούς, ψαγμένους και φωτισμένους ανθρώπους, για να λύσης τον μεγάλο γρίφο.
Και ξοδεύεις χρήματα για ακριβά κι άχρηστα πράγματα, που στην ουσία είναι παυσίπονα μικρής διάρκειας, για να δώσεις εφήμερη χαρά σε εκείνους που αγαπάς ή στον εαυτό σου.
Και σπαζοκεφαλιάζεις κι εξαντλείς το μυαλό σου, για να βρεις μια λύση ιδανική και να βοηθήσεις τους ανθρώπους σου, κάθε που είναι πιεσμένοι και κάθε που έχουν ανάγκη από ξαλάφρωμα.
Αλήθεια, που ψάχνεις;
Γιατί τόση κούραση και γιατί τόσος μεγάλος κόπος;
Πως τα έχεις μπλέξει έτσι ρε γαμώτο και γιατί ζορίζεσαι τόσο;
Τι νομίζεις ότι θέλει ο άνθρωπος ρε άνθρωπε, για να λάμψει ολάκερος;
Απλά πράγματα θέλει, που δεν κοστίζουν τίποτα, αλλά αξίζουν ανεκτίμητα!
Μία “καλημέρα” με ένα φιλί στο μάγουλο, θέλει ο άνθρωπος για να αρχινήσει η μέρα του ωραία.
Μία αγκαλιά σφιχτή κι ένα σε “νοιάζομαι στα αλήθεια”.
Δύο αυτιά ορθάνοιχτα για να πάνε να ακουμπήσουν οι χαρές του και δύο μάτια δίπλα του, που βλέπουν περηφάνια.
Ένα χάδι στην ψυχή του όταν φοβάται, για να πάψει να φοβάται.
Ένα “είμαι μαζί σου” κι ένα “δεν είσαι μόνος σου”, κάθε που νιώθει πως θα σπάσει, του είναι αρκετό, για να αντέξει και να πάει μέχρι το τέρμα.
Μια συχώρεση όταν λαθεύει κι αναγνωρίζει μετανιωμένος τα ακούσια σφάλματα του.
Ένα χαμόγελο, όταν τα βλέπει όλα μαύρα κι ένα χέρι για να κρατάει, όταν τα δύσκολα τον βρίσκουν.
Μία κουβέντα όμορφη, όταν τα άσχημα του κλέβουν τις ανάσες.
Ένα “πιστεύω σε εσένα και σε εμάς”, κι όταν το ακούσει, θα αρχίσει θαύματα ο άνθρωπος να κάνει.
Ένα “σ΄ αγαπώ πολύ” κι ένα κτητικό “μου”, του φτάνει του ανθρώπου για να λάμψει.
Ένα ζεστό κορμί στην άδεια μεριά του κρεβατιού του, για να έχουν τα όνειρα του συντροφιά να δυναμώνουν.
Μία “καληνύχτα” λύτρωσης, μαζί με ένα “τα καταφέραμε και σήμερα αγάπη μου”, είναι ικανά να βάλουν τα σκόρπια τα κομμάτια της ψυχής όλα στην θέση τους.
Τι νομίζεις ότι θέλει ο άνθρωπος μωρέ για να την “σώσει” την ψυχή του;
Κάτι πολύ απλό και εύκολο χρειάζεται ο άνθρωπος για να σταθεί στα ποδιά του ξανά όταν θα πέσει.
Μια λέξη μόνο, που όμως δεν είναι λέξη, του φτάνει και του περισσεύει του ανθρώπου.
Μόνο μια τόση δα μικρή και παντοδύναμη λεξούλα… Α Γ Α Π Η!
Πηγή
http://www.loveletters.gr
Απλά πράγματα θέλει, που δεν κοστίζουν τίποτα, αλλά αξίζουν ανεκτίμητα!
Μία “καλημέρα” με ένα φιλί στο μάγουλο, θέλει ο άνθρωπος για να αρχινήσει η μέρα του ωραία.
Μία αγκαλιά σφιχτή κι ένα σε “νοιάζομαι στα αλήθεια”.
Δύο αυτιά ορθάνοιχτα για να πάνε να ακουμπήσουν οι χαρές του και δύο μάτια δίπλα του, που βλέπουν περηφάνια.
Ένα χάδι στην ψυχή του όταν φοβάται, για να πάψει να φοβάται.
Ένα “είμαι μαζί σου” κι ένα “δεν είσαι μόνος σου”, κάθε που νιώθει πως θα σπάσει, του είναι αρκετό, για να αντέξει και να πάει μέχρι το τέρμα.
Μια συχώρεση όταν λαθεύει κι αναγνωρίζει μετανιωμένος τα ακούσια σφάλματα του.
Ένα χαμόγελο, όταν τα βλέπει όλα μαύρα κι ένα χέρι για να κρατάει, όταν τα δύσκολα τον βρίσκουν.
Μία κουβέντα όμορφη, όταν τα άσχημα του κλέβουν τις ανάσες.
Ένα “πιστεύω σε εσένα και σε εμάς”, κι όταν το ακούσει, θα αρχίσει θαύματα ο άνθρωπος να κάνει.
Ένα “σ΄ αγαπώ πολύ” κι ένα κτητικό “μου”, του φτάνει του ανθρώπου για να λάμψει.
Ένα ζεστό κορμί στην άδεια μεριά του κρεβατιού του, για να έχουν τα όνειρα του συντροφιά να δυναμώνουν.
Μία “καληνύχτα” λύτρωσης, μαζί με ένα “τα καταφέραμε και σήμερα αγάπη μου”, είναι ικανά να βάλουν τα σκόρπια τα κομμάτια της ψυχής όλα στην θέση τους.
Τι νομίζεις ότι θέλει ο άνθρωπος μωρέ για να την “σώσει” την ψυχή του;
Κάτι πολύ απλό και εύκολο χρειάζεται ο άνθρωπος για να σταθεί στα ποδιά του ξανά όταν θα πέσει.
Μια λέξη μόνο, που όμως δεν είναι λέξη, του φτάνει και του περισσεύει του ανθρώπου.
Μόνο μια τόση δα μικρή και παντοδύναμη λεξούλα… Α Γ Α Π Η!
Πηγή
http://www.loveletters.gr
