Πάντα ξεχωρίζουν αυτοί που θα γίνουν οι εκλεκτοί σου

Της Δικαίας Μαραβέλια.

Ώρες ώρες με πιάνει μια μελαγχολία. Να από αυτές που σκέφτεσαι δυνατά και μονολογείς.
«Άραγε ρε Δικαία να σε σκέφτονται όλοι αυτοί που σε αγαπάνε όσο τους σκέφτεσαι και νοιάζεσαι εσύ γι αυτούς;»

Μην μου πεις ότι δε σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό;
Γιατί ρε φίλε εγώ γι’ αυτούς τους δικούς μου, ναι το ομολογώ γίνομαι θυσία. Γίνομαι ένα με τη χαρά τους, τον προβληματισμό τους, τη λύπη τους.

Έχω υπάρξει και χαλάκι της εξώπορτας, αυτό το μετάνιωσα. Αλλά μου έδωσε και το καλύτερο μάθημα.

Ξεχωρίζουν όπως και να το κάνεις αυτοί που θα γίνουν οι εκλεκτοί σου. Θα σκουπίσουν τα παπούτσια τους ή θα τα βγάλουν γιατί ξέρουν ότι εκεί που θα μπουν δε χωράνε βρωμιές.
Είναι κάποιοι άνθρωποι που λες ο Θεός ακούει και στους στέλνει.
Εγώ για αυτούς, κερί και προσευχή.
Χαμογελώ και κλαίω μαζί τους.
Δέχομαι την παρατήρηση σαν την καλύτερη συμβουλή.
Τους αγαπάω κι ας αναρωτιέμαι. Ξέρω ότι με αγαπούν το ίδιο. 

Το βλέπω στα μάτια τους, στις πράξεις τους, στις αγκαλιές τους.

Πηγή
https://www.anapnoes.gr