Στιγμές... Εγκλωβισμένες μέσα σου, σφυρηλατημένες να αντέξουν στο αιώνιο ρολόι. Ακόμα κι αν έδωσες εντολή στη λήθη να τις πλακώσει μ' εκείνο το βαρύ της πέπλο, αυτές θα είναι πάντα εκεί, να σου ψιθυρίζουν σιγανά ένα σκοπό που άλλες φορές θα ενοχλεί και άλλες θα χαϊδεύει την ακοή της ψυχής σου.
Άλλες τις έχεις στοιβαγμένες στο πιο σκοτεινό και γεμάτο υγρασία δωμάτιο που βρίσκεται μέσα σου... Καταχωνιασμένες κάτω από ντιβάνια που άφησες τα όνειρα σου να ξεκουραστούν. Για λίγο είχες πει, και αυτό το λίγο ήρθε και σχημάτισε στα χείλη σου εκείνη τη μισητή λέξη που δεν περίμενες λεπτό για να βροντοφωνάξεις- ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ! Κλειδώνεις την πόρτα και πετάς το κλειδί στη χαράδρα της λησμονιάς.
Είναι όμως κι εκείνες οι στιγμές που ευλαβικά και με πεντακάθαρα τα χέρια σου τις ακούμπησες στο πιο ηλιόλουστο καμαράκι. Μικρό και σκύβεις λιγάκι για να περάσεις το κατώφλι του. Τις ονόμασες ευτυχία και τρέχεις με μια ιλιγγιώδη ταχύτητα να μυρίσεις την γαληνεμένη εκείνη ευωδιά τους που σε κυριεύει και σου ξελογιάζει το νου.
Είναι εκείνη η δύση, που ακούραστος καθόσουν και μετρούσες τις μυριάδες αποχρώσεις του πορτοκάλι... ελπίδα τις βάφτισες... Εκείνο το νυχτερινό ρέμβασμα κάτω απ΄αυτές τις μικρές τρυπούλες, τις σκονισμένες από λάμψη που αντιφεγγίζουν στο όνειρο και του δίνουν μορφή... Είναι εκείνο το φιλί που έκανε τα πόδια σου να τρέμουν... Εκείνο το τραγούδι που μπλέχτηκε στο στόμα σου στη θέα μιας ανθισμένης αμυγδαλιάς... Εκείνο το σ' αγαπώ που κατάφερες και είπες χωρίς να προσδοκάς απάντηση... Εκείνο το χαμόγελο που σου χάρισαν και αισθάνθηκες πάμπλουτος... Είναι μια συγγνώμη που σε λύτρωσε, ένα βλέμμα που σ' αγκάλιασε, μια τόση δα κουβεντούλα που όρμηξε μέσα σου να σε γλυκάνει.
Η ευτυχία είναι στιγμές, ξαπλωμένες στις πιο ανθόσπαρτες γωνιές στην παλαίστρα της ψυχής σου, πεισματικά να δυναμώνουν τον αγώνα, τον δικό σου αγώνα. Γραμμένες στα πρακτικά της ζήσης σου με τα πιο όμορφα γράμματα.
Είναι στιγμές...
Πηγή
https://enfo.gr
https://enfo.gr
