Αυτός δεν ήξερε τι ήθελε ή μάλλον και να το γνώριζε δεν είχε την αντοχή να το διεκδικήσει.
Αυτή από την άλλη είχε βαρέσει χιλιόμετρα στο κοντέρ της και είχε οδηγηθεί στην αυτογνωσία.
Αυτός από την μια είχε μάθει να νιώθει ασφαλής κρυμμένος πίσω από μάσκες.
Αυτός από την μια είχε μάθει να νιώθει ασφαλής κρυμμένος πίσω από μάσκες.
Αυτή από την άλλη όποτε τις αντίκριζε ήθελε να τις σπάσει για να δει τι κρύβουν από πίσω.
Αυτός είχε το ύφος του νικητή.
Αυτός είχε το ύφος του νικητή.
Αυτή είχε ματώσει γόνατα και ψυχή για να κερδίσει την γνώση του ξέρω τι θέλω.
Αυτός κι αυτή μοιράστηκαν χαμόγελα και όμορφες κουβέντες και ο καθένας αντίστοιχα πίστεψε πως βρήκε την καλοσύνη και την άνευ όρων αποδοχή.
Εκείνος όμως είχε την πεποίθηση του ότι θέλω θα μείνει κοντά μου όπως και να έχει κι αυτό εκείνη δεν το είχε καταλάβει.
Γιατί αυτή μετά από τόσα στραπάτσα ρομάντζαρε ακόμα στην σκέψη της ύπαρξης του ξεχωριστού και του ξεκάθαρου, αλλά αυτός την διέψευσε. Έγινε ένας άλλος από αυτόν που πίστευε πως γνώριζε.
Έτσι σε μια στιγμή έπεσε στα μάτια της μα αυτός δεν το κατάλαβε, γιατί αυτή είχε μάθει να κρύβει την θλίψη.
Όμως εκείνος δεν ήξερε κάτι άλλο για αυτήν που ακόμα και η ίδια μόνο σε ιδιαίτερες περιστάσεις το αντίκριζε στον εαυτό της.
Αυτό που όταν την απογοήτευε κάποιος από αυτούς τους λίγους ανθρώπους πια που ξεχώριζε, μπορούσε να γίνει μια άλλη.
Αυτή που παγώνει το βλέμμα της και κατεβάζει ρολά η ψυχή της.
Αυτός κι αυτή μοιράστηκαν χαμόγελα και όμορφες κουβέντες και ο καθένας αντίστοιχα πίστεψε πως βρήκε την καλοσύνη και την άνευ όρων αποδοχή.
Εκείνος όμως είχε την πεποίθηση του ότι θέλω θα μείνει κοντά μου όπως και να έχει κι αυτό εκείνη δεν το είχε καταλάβει.
Γιατί αυτή μετά από τόσα στραπάτσα ρομάντζαρε ακόμα στην σκέψη της ύπαρξης του ξεχωριστού και του ξεκάθαρου, αλλά αυτός την διέψευσε. Έγινε ένας άλλος από αυτόν που πίστευε πως γνώριζε.
Έτσι σε μια στιγμή έπεσε στα μάτια της μα αυτός δεν το κατάλαβε, γιατί αυτή είχε μάθει να κρύβει την θλίψη.
Όμως εκείνος δεν ήξερε κάτι άλλο για αυτήν που ακόμα και η ίδια μόνο σε ιδιαίτερες περιστάσεις το αντίκριζε στον εαυτό της.
Αυτό που όταν την απογοήτευε κάποιος από αυτούς τους λίγους ανθρώπους πια που ξεχώριζε, μπορούσε να γίνει μια άλλη.
Αυτή που παγώνει το βλέμμα της και κατεβάζει ρολά η ψυχή της.
Εκείνη που επέτρεπε στον εαυτό της να δώσει τα πάντα στον άλλο, να γίνει χαλί να την πατήσει και να του επιτρέψει να το κάνει. Ενώ διατηρούσε την ελπίδα πως η αγάπη δεν θα τον αφήσει να το πράξει, κι όμως..
Αυτός το έκανε. Και έτσι ήρθε η ώρα να δει πως όταν αυτή την πατήσουν όσοι αγαπά μια, δυο, τρεις φορές, αφού σκουπίσει τα δάκρυα της, λιώνει αυτούς που την ποδοπάτησαν.
Γιατί από πάντα εκείνη γνωρίζει πως μόνο στο ξεκάθαρο αξίζει ο σεβασμός και τώρα ήρθε η ώρα να το μάθει κι αυτός.
Πηγή
http://metaximas.org
Αυτός το έκανε. Και έτσι ήρθε η ώρα να δει πως όταν αυτή την πατήσουν όσοι αγαπά μια, δυο, τρεις φορές, αφού σκουπίσει τα δάκρυα της, λιώνει αυτούς που την ποδοπάτησαν.
Γιατί από πάντα εκείνη γνωρίζει πως μόνο στο ξεκάθαρο αξίζει ο σεβασμός και τώρα ήρθε η ώρα να το μάθει κι αυτός.
Πηγή
http://metaximas.org
