Μεγαλώνοντας είμαστε μετρημένοι, συγκρατημένοι και λογικοί.
Στο πέρασμα του χρόνου βλέπουμε τον εαυτό μας μέρα με την μέρα να αλλάζει, να μεγαλώνει, να φθείρεται εξωτερικά, μόνο η ψυχή μας μένει αναλλοίωτη!
Ο χρόνος δεν μπορεί να την αγγίξει, συναισθήματα μόνο.
Χαρά, λύπη, ενθουσιασμός, αγάπη, λαχτάρα, αγωνία, φόβος,
Και κάπου εκεί και ο έρωτας!
Ποιος είπε ότι μεγαλώνοντας δεν μπορείς να ερωτεύεσαι; Δεν κλείνει ο κύκλος του έρωτα ούτε της αγάπης, και ούτε δεσμεύεται από χρονικά περιθώρια!
Κάνεις μας δεν ξέρει πότε θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του που και πώς!
Ούτε φυσικά και τι ηλικία θα έχει.
Το σίγουρο είναι πάντως ότι τα συναισθήματα θα ειναι όμορφα και δυνατά σε όλες τις ηλικίες.
Όταν ερωτευτείς το κατάλληλο άτομο ακόμα και σε ακατάλληλο χρόνο.. θα το ζήσεις!
Δεν σκέφτεσαι με δεδομένο την ηλικία σου αλλά με το τι προστάζει η καρδιά σου και ξεκινάς να ζεις την ωραιότερη περιπέτεια της ζωής σου.
Το μόνο διαφοροποιεί τον έρωτα, είναι η δική σου αντιμετώπιση.
Οι έρωτες που ζεις στα σαράντα σου είναι πιο δυνατοί και από τους εφηβικούς σου, λένε.
Όχι γιατί τους επιζητάς, αλλά γιατί τους ζεις χωρίς καταστροφικές τάσεις!
Ξέρεις καλύτερα τον εαυτό σου, τι θέλεις να δώσεις και τι αξίζεις να πάρεις από τον άλλο.
Η καρδιά σου η ίδια είναι δεν μεγάλωσε.
Είναι ένα κομμάτι του εσωτερικού σου κόσμου που θα κουβαλάς πάντα μαζί σου.
Τελευταία θα σε προδώσει..
Μην την αγνοείς λοιπόν, γιατί δεν μπορείς να βάλεις ηλικία στον έρωτα..
Είναι όσα νοιώθεις. Είναι ο έρωτας που δεν γερνά.
Πηγή
http://www.loveletters.gr
