Αυτοί που άκουσαν τις σιωπές σου αξίζουν τις καλύτερες στιγμές σου

Γράφει η Λίτσα Φιλίππου

Αυτοί που άκουσαν τον κρότο της σιγής σου, έχουν κερδίσει επάξια μία περίοπτη θέση στη ζωή σου.  

Εκείνοι που σιγοψιθύρισαν στην ανταριασμένη ψυχή σου και την ημέρεψαν. 

Αφουγράστηκαν το τρελό σου χτυποκάρδι και μίλησαν στην καρδιά σου. 

Αυτοί που κουφάθηκαν από τις σιωπές σου και συγκλονίστηκαν από τις ανείπωτες κραυγές σου, θα αξίζουν πάντα τις καλύτερες στιγμές σου.

Εκείνοι που έντυσαν τις σιωπές σου με λέξεις και θορυβήθηκαν από τη φασαρία του μυαλού σου, θα αποτελούν πάντα ένα μήνυμα ελπίδας και ανθρωπιάς στη ζωή σου.

Αυτοί που άκουσαν το βουβό σου κλάμα πίσω από τον πιο χαρούμενο σου ήχο. 

Αποκρυπτογράφησαν τον πόνο μέσα από τα πιο όμορφα χαμόγελα σου. 

Διάβασαν τη απόγνωση κάτω από την λαμπερότερη σου όψη. 

Διέκριναν την απελπισία σου και ξεχώρισαν στο αστραφτερό σου βλέμμα την θλίψη. 

Αυτοί που κρυφάκουγαν προσεχτικά όσα δεν βρήκες το θάρρος να ξεστομίσεις. 

Μοιράστηκαν μαζί σου όσα δεν λέχθηκαν και τραντάχτηκαν από τους άλαλους λυγμούς σου. 

Βράχηκαν στις αθέατες μπόρες σου. 

Συνδιαλέχτηκαν με τις πίκρες σου. 

Διασκέδασαν ήσυχα και αθόρυβα με τις κρυφές χαρές σου. 

Ανταμώθηκαν βουβοί με την στεναχώρια και τα βάσανα σου. Και σπάραξαν αντικρίζοντας τα κομμάτια σου. 

Γιατί έμαθαν να μετρούν τις σιγές με τα ανείπωτα λόγια και όχι με τις χιλιοειπωμένες λέξεις.

Δεν δείλιασαν να να εισχωρήσουν στα εσώψυχα σου όταν έπνιγες τα λόγια σου στο θυμό σου. 

Δεν τρόμαξαν να αντιμετωπίσουν τους φόβους σου και να σε βοηθήσουν να τους πολεμήσεις όταν βυθιζόσουν στα σκοτάδια σου. 

Και δεν κουράστηκαν να αποκαλύπτουν τις πτυχές σου όταν χανόσουν αμίλητος.

Αυτοί που άκουσαν τις σιωπές σου αποκωδικοποίησαν τις πιο απόκρυφες σου σκέψεις σου, εισχωρώντας στα άδυτα της οντότητάς σου. 

Ταξίδεψαν νοερά στις επιθυμίες και απωθημένα σου, για να συναντήσουν τα ομορφότερα όνειρα σου. 

Κολύμπησαν μέχρι το βυθό σου και θαμπώθηκαν από την λάμψη του θησαυρού που κρύβεις στα υπόγεια σου. 

Σε πότισαν νερό μέσα από την χούφτα της οντότητας τους, ξεδιψάζοντας την κρυμμένη σου ανάγκη σου για στοργή και κατανόηση. 

Στάθηκαν φάροι ακοίμητοι στις αόρατες καταιγίδες σου και απάνεμα λιμάνια στις μοναχικές θύελλες σου. 

Σε έπνιξαν στη θάλασσα των συναισθημάτων τους όταν περιπλανιόσουν σαν αερικό στην έρημο της ζωής σου. 

Φόρεσαν στην γύμνια σου το ύφασμα της αγάπης τους, ζεσταίνοντας την χαμένη και παγωμένη υπόστασή σου. 

Άνοιξαν διαδρόμους στα σκοτεινότερα μέρη του μυαλού σου, σκάβοντας με τα νύχια τους να βρούνε φως στο μαύρο τοπίο του. 

Και τόλμησαν να αγγίξουν τη μαλακή υφή της καρδιάς σου αγνοώντας τη σκληρότητα του κόσμου όταν εσύ στεκόσουν μετέωρος και άλαλος.

Αυτοί που ακούνε τη σιωπή έμαθαν να αναγνωρίζουν την αξία της. Γιατί μέσα της κρύβονται οι μεγαλύτερες ανείπωτες αλήθειες. 

Οι σημαντικότερες απαντήσεις στα πιο βασανιστικά μας ερωτήματα. 

Και οι πιο καθοριστικές αποφάσεις ζωής μπροστά στα διλήμματα. 

Η ύπαρξη της φανερώνει τις βαθύτερες αιτίες και σκιαγραφεί τα πιο δυνατά νοήματα. 

Γι αυτό να χαρίζεις τις καλύτερες στιγμές σου σε αυτούς που άκουσαν τις σιωπές σου.

Πηγή
http://www.ewoman.gr