Θα σου πω κάτι,και δώσε βάση. Πάντα μ’άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους, όλους ανεξάρτητα από ηλικία,εθνικότητα,επάγγελμα,όλοι είμαστε ίδιοι,αλλά τόσο διαφορετικοί ταυτόχρονα.
Μ’άρεσε που λες να τους παρατηρώ,τις κινήσεις τους, τις εκφράσεις, τις κουβέντες τους. Είδα πολλούς να γελάνε ,άλλοι έκλαιγαν ,ή κοιτούσαν απλά το κενό, μερικοί ζούσαν την στιγμή, ή άφηναν να τους την χαλάσει ο φόβος. Ο καθένας το ζούσε διαφορετικά.
Είδα αρκετά ζευγάρια μάτια,άλλα έκρυβαν πόνο, ή φόβο, ίσως και απόγνωση ,άλλα ενθουσιασμό, χαρά, ή αγωνία για κάτι. Άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους, περπατούσαν ο ένας δίπλα στον άλλο,με διαφορετικούς προορισμούς.
Στάθηκα για λίγο,να παρατηρώ το πλήθος να περνάει από μπροστά μου. Όλοι ήταν με ένα κινητό στο χέρι, άλλοι απλά κοιτούσαν το ρολόι τους. Αναρωτήθηκα γιατί; Μετά κατάλαβα, όλοι βιαζόταν για κάτι. Για την επόμενη στιγμή, το επόμενο λεπτό, την επόμενη ώρα.
Αδιαφορούσαν για την στιγμή, ήθελαν απλά να τελειώσει και αυτή η στιγμή και η επόμενη,και μετά; Μετά τι; Απλά οι στιγμές θα φεύγουν έτσι?Ναι,αυτό θέλουν οι άνθρωποι,έτσι έμαθαν, δεν ξέρουν να ζουν, ούτε να αναγνωρίζουν την αξία της στιγμής.
Θεωρούν πως όλα είναι δεδομένα,έπαψαν να προσπαθούν για αυτά που θέλουν στην ζωή τους,για όσους θέλουν σε αυτήν. Εκτιμάνε κάτι μόνο όταν το χάσουν.Και όταν το χάσουν, σκέφτονται τότε που ήταν δικό τους, αλλά δυστυχώς βιαζόταν για κάτι οπότε δεν είχαν χρόνο.
Βαρέθηκα να το ακούω αυτό από τους ανθρώπους, «δεν έχω χρόνο,αύριο» αφήνουν όλα όσα μπορούν να κάνουν σήμερα,για αύριο, και αυτό το αύριο δεν ήρθε ποτέ.Έτσι έμαθαν οι άνθρωποι να σκοτώνουν στιγμές,να χάνουν ο ένας τον άλλο,να μεγαλώνουν τα κενά μεταξύ τους.
Για αυτό σου λέω την επόμενη φορά που κάποιος θα σου ζητήσει κάτι, μην το αναβάλεις για αύριο.Μην το αφήσεις για μετά. Ζήσε την στιγμή,ζήσε την ζωή σου,γέμισε την με χρώματα και άφησε απ’έξω τις αρνητικές σκέψεις, τους φόβους, τις ανασφάλειες.Με το κεφάλι ψηλά,να ζεις την στιγμή, και να χαμογελάς, εκτιμώντας όσα έχεις.Γιατί ο χρόνος περνάει,και η ζωή μας δεν κρατάει για πάντα. Να ζεις,χωρίς να το σκέφτεσαι πολύ, χωρίς να σκέφτεσαι το αύριο. Να ζεις το σήμερα. Και να κάνεις αυτό που θες, χωρίς να ακούς γνώμες άλλων.
Αν γουστάρεις χόρεψε στην βροχή, τραγούδησε και χόρεψε στην μέση του δρόμου.
Ζήσε την στιγμή,πριν τελειώσει.
Να μην ξεχάσεις ποτέ να ζεις,και να μην αφήσεις ποτέ να χαθεί το παιδί που κρύβεται μέσα σου..
Αδιαφορούσαν για την στιγμή, ήθελαν απλά να τελειώσει και αυτή η στιγμή και η επόμενη,και μετά; Μετά τι; Απλά οι στιγμές θα φεύγουν έτσι?Ναι,αυτό θέλουν οι άνθρωποι,έτσι έμαθαν, δεν ξέρουν να ζουν, ούτε να αναγνωρίζουν την αξία της στιγμής.
Θεωρούν πως όλα είναι δεδομένα,έπαψαν να προσπαθούν για αυτά που θέλουν στην ζωή τους,για όσους θέλουν σε αυτήν. Εκτιμάνε κάτι μόνο όταν το χάσουν.Και όταν το χάσουν, σκέφτονται τότε που ήταν δικό τους, αλλά δυστυχώς βιαζόταν για κάτι οπότε δεν είχαν χρόνο.
Βαρέθηκα να το ακούω αυτό από τους ανθρώπους, «δεν έχω χρόνο,αύριο» αφήνουν όλα όσα μπορούν να κάνουν σήμερα,για αύριο, και αυτό το αύριο δεν ήρθε ποτέ.Έτσι έμαθαν οι άνθρωποι να σκοτώνουν στιγμές,να χάνουν ο ένας τον άλλο,να μεγαλώνουν τα κενά μεταξύ τους.
Για αυτό σου λέω την επόμενη φορά που κάποιος θα σου ζητήσει κάτι, μην το αναβάλεις για αύριο.Μην το αφήσεις για μετά. Ζήσε την στιγμή,ζήσε την ζωή σου,γέμισε την με χρώματα και άφησε απ’έξω τις αρνητικές σκέψεις, τους φόβους, τις ανασφάλειες.Με το κεφάλι ψηλά,να ζεις την στιγμή, και να χαμογελάς, εκτιμώντας όσα έχεις.Γιατί ο χρόνος περνάει,και η ζωή μας δεν κρατάει για πάντα. Να ζεις,χωρίς να το σκέφτεσαι πολύ, χωρίς να σκέφτεσαι το αύριο. Να ζεις το σήμερα. Και να κάνεις αυτό που θες, χωρίς να ακούς γνώμες άλλων.
Αν γουστάρεις χόρεψε στην βροχή, τραγούδησε και χόρεψε στην μέση του δρόμου.
Ζήσε την στιγμή,πριν τελειώσει.
Να μην ξεχάσεις ποτέ να ζεις,και να μην αφήσεις ποτέ να χαθεί το παιδί που κρύβεται μέσα σου..
