Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019

Εμείς οι δυο, σαν παιδιά θα αγαπιόμαστε…

Γράφει η Λαμπρινή Νίκου

Παιδί… Ναι, παιδί. Η δική μας η αγάπη θα μείνει παιδί. Γιατί μόνο τα παιδιά ξέρουν να αγαπούν. Γιατί μόνο τα παιδιά δίνουν, χωρίς να θέλουν να πάρουν πίσω.

Γιατί μόνο τα παιδιά νιώθουν την απόλυτη αγάπη και την σέβονται. Γιατί τα παιδιά αγαπούν χωρίς εξασφαλίσεις, πρέπει, αν και εφόσον. Γιατί τα παιδιά αφήνουν την αγάπη να εκφραστεί χωρίς εγωισμούς και περιορισμούς. Γιατί απλά αγαπούν!!!

Γι’ αυτό θα μείνει παιδί, για να παραμείνει αγνή και απόλυτη. Γιατί με σκέφτεσαι και νιώθω την σκέψη σου. Γιατί με αισθάνεσαι χωρίς να πω τίποτα. Γιατί ποτέ δεν υποσχεθήκαμε τίποτα ο ένας στον άλλο. Γιατί οι στιγμές μας είναι μοναδικές και ξεχωριστές. Γιατί αγάπησες την ψυχή μου και εγω την δική σου. Γιατί κάθε φορά μας μαζί είναι σαν την πρώτη στιγμή μας. Γιατί δεν υπήρχε μεταξύ μας το πάντα και το ποτέ. Γιατί δεν υπήρχε το πρέπει μεταξύ μας, αλλά μόνο το θέλω. Γιατί σε κοιτώ και καταλαβαίνω χωρίς να πεις τίποτα.

Τα μάτια μας ορκίστηκαν στις ψυχές μας να προσέχει η μια την άλλη ό,τι και αν γίνει. Γιατί με χρειάζεσαι και σε χρειάζομαι χωρίς εξάρτηση, χωρίς προσκόλληση. Γιατί το λίγο το κάνουμε να φτάνει για πολύ.


Γι’ αυτό άστην να τρέχει, να γελάει και να χαίρεται σαν παιδί, να νιώθει, να αγαπάει, να προσφέρει, να υπάρχει και να ανθίζει κάθε στιγμή. Γιατί δεν χρειάζεται να με βλέπεις και να σε βλέπω κάθε μέρα. Γιατί δεν χρειάζεται να σου μιλώ και να μου μιλάς κάθε στιγμή. Γιατί δυο κουβέντες φτάνουν να καλύψουν την απόσταση. Οι ψυχές μας δεν υπόκεινται στην συνάντηση, δεν περιμένουν αυτό για να μιλήσουν, γιατί πολύ απλά κάποιες ψυχές γνωρίζονται πολύ καλά πολύ πριν γνωριστούν. Και οι δικιές μας γνωρίστηκαν παιδιά.

Αυτή η αγάπη μας αξίζει, μάτια μου.
Αυτή η αγάπη γράφτηκε για μας.
Η δική μας αγάπη θα μείνει παιδί, ένα μικρό παιδί!


Πηγή
http://www.loveletters.gr