Γράφει η Τάνια Αναγνώστου
Και εκεί που νομίζεις ότι όλα γύρω σου είναι βαρετά και κανείς δε σε καταλαβαίνει, έρχεται και σου χτυπά απροειδοποίητα την πόρτα ο έρωτας. Παίρνει σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια σου.
Πηγή
http://www.loveletters.gr
Και εκεί που νομίζεις ότι όλα γύρω σου είναι βαρετά και κανείς δε σε καταλαβαίνει, έρχεται και σου χτυπά απροειδοποίητα την πόρτα ο έρωτας. Παίρνει σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια σου.
Έχει τη μορφή εκείνου ή εκείνης που σου έχει πάρει το μυαλό. Και όλα αυτά γίνονται τόσο γρήγορα, τόσο απλά. Σαν να κινεί κάποιος άλλος τα νήματα και εσύ απλά να ακολουθείς παραδομένος στα δεσμά του.
Κυριαρχεί πάνω σου, στο μυαλό σου, στο σώμα σου, παντού. Κάθε σκέψη και κίνηση πλημμυρίζεται πλέον από έρωτα. Ξυπνάς και η πρώτη σου σκέψη έχει τη μορφή του. Μια γλυκιά ζάλη σε συνθλίβει και αναστατώνει μαζί όλο σου το είναι!
Ο έρωτας θέλει να τον τιμάς, να ζεις την κάθε στιγμή στο έπακρο, χωρίς δεύτερη σκέψη. Θέλει να βουτάς στα βαθιά και να πέφτεις πάνω του με μετωπική. Θέλει να δίνεσαι ολοκληρωτικά. Ή όλα ή τίποτα. Τίποτα λιγότερο ή περισσότερο. Τα παίζεις όλα για όλα και είτε χάνεις είτε κερδίζεις. Έτσι είναι. Αλλιώς δεν είσαι ακόμη έτοιμος να του ανοίξεις την πόρτα και να τον υποδεχτείς.
Και όταν πια δηλώσεις ερωτευμένος, εκατομμύρια πυροτεχνήματα θα γεμίσουν τον ουρανό σου. Θα πάρεις αγκαλιά ένα σύννεφο και θα αρχίσεις να πετάς. Θα αποκτήσεις τεράστια δύναμη και θέληση που θα πηγάζει ανεξάντλητα από μέσα σου. Και όλα αυτά χάρη στον έρωτα. Εκείνον τον έρωτα που στα μάτια των περισσότερων είναι τιμωρός και δικάζει χωρίς κανένα έλεος ανυποψίαστες ψυχές.
Δε ματώνει, δεν πληγώνει από μόνος του ο έρωτας. Εμείς ευθυνόμαστε γι’ αυτό. Είτε μας τελειώνει είτε δε μας αρκεί η αλήθεια του. Όταν δεν τιμάς τον έρωτα γίνεται φωτιά που σε καίει ολόκληρο, φυλακή που σε πνίγει μέρα τη μέρα και σε αποδυναμώνει.
Ας υψώσουμε , λοιπόν, όλοι τα ποτήρια μας ψηλά και ας πιούμε στην υγειά του έρωτα και ας κάνουμε μία πρόποση στο όνομά του…
Κυριαρχεί πάνω σου, στο μυαλό σου, στο σώμα σου, παντού. Κάθε σκέψη και κίνηση πλημμυρίζεται πλέον από έρωτα. Ξυπνάς και η πρώτη σου σκέψη έχει τη μορφή του. Μια γλυκιά ζάλη σε συνθλίβει και αναστατώνει μαζί όλο σου το είναι!
Ο έρωτας θέλει να τον τιμάς, να ζεις την κάθε στιγμή στο έπακρο, χωρίς δεύτερη σκέψη. Θέλει να βουτάς στα βαθιά και να πέφτεις πάνω του με μετωπική. Θέλει να δίνεσαι ολοκληρωτικά. Ή όλα ή τίποτα. Τίποτα λιγότερο ή περισσότερο. Τα παίζεις όλα για όλα και είτε χάνεις είτε κερδίζεις. Έτσι είναι. Αλλιώς δεν είσαι ακόμη έτοιμος να του ανοίξεις την πόρτα και να τον υποδεχτείς.
Και όταν πια δηλώσεις ερωτευμένος, εκατομμύρια πυροτεχνήματα θα γεμίσουν τον ουρανό σου. Θα πάρεις αγκαλιά ένα σύννεφο και θα αρχίσεις να πετάς. Θα αποκτήσεις τεράστια δύναμη και θέληση που θα πηγάζει ανεξάντλητα από μέσα σου. Και όλα αυτά χάρη στον έρωτα. Εκείνον τον έρωτα που στα μάτια των περισσότερων είναι τιμωρός και δικάζει χωρίς κανένα έλεος ανυποψίαστες ψυχές.
Δε ματώνει, δεν πληγώνει από μόνος του ο έρωτας. Εμείς ευθυνόμαστε γι’ αυτό. Είτε μας τελειώνει είτε δε μας αρκεί η αλήθεια του. Όταν δεν τιμάς τον έρωτα γίνεται φωτιά που σε καίει ολόκληρο, φυλακή που σε πνίγει μέρα τη μέρα και σε αποδυναμώνει.
Ας υψώσουμε , λοιπόν, όλοι τα ποτήρια μας ψηλά και ας πιούμε στην υγειά του έρωτα και ας κάνουμε μία πρόποση στο όνομά του…
Είθε ο έρωτας να γιατρεύει το σώμα μας και να γαληνεύει την ψυχή μας.
Είθε να φωλιάζει στην καρδιά μας και να τη ζεσταίνει, να τη φωτίζει.
Είθε δύο άνθρωποι διαφορετικοί να γίνονται ένας.
”Στην υγειά σου, έρωτα, που όλα τα σαρώνεις στο πέρασμά σου….''
Πηγή
http://www.loveletters.gr