Γράφει η Ελένη Γκίκα
Από τη ζωή μας περνάνε δύο ειδών άνθρωποι!
Είναι αυτοί που έρχονται με το χαμόγελό τους να ζεστάνουν τη δική μας παγωνιά. Να μας πάρουν αγκαλιά και να ξεκλειδώσουν τις δύσκολες πτυχές του εαυτού μας.
Από τη ζωή μας περνάνε δύο ειδών άνθρωποι!
Είναι αυτοί που έρχονται με το χαμόγελό τους να ζεστάνουν τη δική μας παγωνιά. Να μας πάρουν αγκαλιά και να ξεκλειδώσουν τις δύσκολες πτυχές του εαυτού μας.
Είναι αυτοί, που όταν τις νύχτες τα φαντάσματα του παρελθόντος έρχονται να μας ξυπνήσουν τους εφιάλτες μας, είναι εκεί και υπομένουν την κάθε μας γκρίζα μέρα.
Ακόμα και όταν τους διώχνουμε είναι εκεί και ας τους πονά η μοναξιά που τους κερνάμε και η απόσταση που τους βάζουμε.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι λίγοι, να τους κρατάτε. Να τους αγαπάτε. Να τους φωτίζεται και εσείς τα σκοτάδια τους. Το έχουν ανάγκη... Όσο φως και να έχει η ψυχή τους, θέλουν και το δικό σας τις συννεφιασμένες τους μέρες.
Ακόμα και όταν τους διώχνουμε είναι εκεί και ας τους πονά η μοναξιά που τους κερνάμε και η απόσταση που τους βάζουμε.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι λίγοι, να τους κρατάτε. Να τους αγαπάτε. Να τους φωτίζεται και εσείς τα σκοτάδια τους. Το έχουν ανάγκη... Όσο φως και να έχει η ψυχή τους, θέλουν και το δικό σας τις συννεφιασμένες τους μέρες.
Μη τους μπερδεύετε με τους άλλους, με αυτούς που κάνουν φασαρία στη ζωή σας, με αυτούς που σας δίνουν ανασφάλεια και απογοήτευση!
Να τους κρατάτε γερά και να τους προσέχετε!
Πηγή
http://www.ewoman.gr
Πηγή
http://www.ewoman.gr