Πέρασε μια βόλτα από εδώ…
Έστω τυχαία θέλω να σε δω…
Αλλά μην νευριάσεις αν με δεις πάλι που μένω αμίλητη και κοιτώ το κενό…
Έτσι είμαι εγώ,
περνώ την ώρα μου με το να ονειροπολώ για νεράιδες, δράκους και ξωτικά, χωρίς να καπνίζω χόρτα εξωτικά.
Κάποιοι, βέβαια, λένε πως είμαι από άλλη εποχή…
Mα τι ξέρουν αυτοί οι “δολοφόνοι” εποχών;
Νομίζουν τον λογικό κόσμο τους λερώνω με την φαντασία την παιδική που κάποιες φορές ουτοπική και ρομαντική….
Θέλω να μεταμορφωθώ σε ένα πουλί πάνω από τον κόσμο να πετώ να είμαι ανάμεσα στην θάλασσα και τον ουρανό…
Με αυτή την σκέψη συνήθως ονειροπολώ…
Να περνώ από τα σύννεφα που μοιάζουν με βαμβάκι,
να κουρνιάζω σε δεντρά ψηλά,
να παρατηρώ τον κόσμο το μουντό…
Νομίζω χάνω πολύ ζωή όταν απλά περπατώ…
Δεν έχεις την αίσθηση πως θες να πετάξεις;
Να ελευθερωθείς;
Να θες να γίνεις ελαφρύς σαν φτερό;
Κοίτα να δεις που τα πουλιά μας λείπονται…
Σκύβουμε το κεφάλι,
περπατάμε γρήγορα…
Όλο τρέχουμε χωρίς προορισμό….
Κι αν το σκεφτείς αισθανόμαστε ελεύθεροι,
γιατί απλά τα φυλακίζουμε σε κλουβιά…
Και εμείς ελεύθεροι μα φυλακισμένοι στο δικό μας κλουβί…
Γκριζάρουμε μαζί με την εποχή…..
Και μιλάμε για κατακτημένους ουρανούς,
που πότε δεν χαρήκαμε….
Και μιλάμε για εποχές που αφήσαμε και χαθήκανε….
Και μιλάμε για καταστάσεις όμορφες στιγμές που δεν ξαναζήσαμε….
Για όλα αυτά, λοιπόν, ονειροπολώ…..
Τα ξεχασμένα που άφησες εσύ και εγώ
και μοιάζουν ουτοπικά, παιδικά, ρομαντικά ακατόρθωτα για την εποχή…
Έλα, κάτσε δίπλα μου και μίλησε μου για όνειρα
και έλα να τα κάνουμε πράξη δεν είναι αργά….
Και ας σε πουν ονειροπόλο
και ας σε πουν τρελό…
Ποιος από αυτούς ξέρει από την ζωή μας;
Ξέρεις αυτή την με το χαμόγελο!
Όχι την άλλη την μίζερη την συμβατική…
Κάτσε δίπλα μου και μίλα μου για όνειρα….
Ονειρέψου, πριν σε προσγειώσει η άθλια αυτή πραγματικότητα.
Πηγή
https://www.anapnoes.gr
