Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ερωτεύτηκαν ποτέ ή προσπάθησαν να ερωτευτούν αλλά εν τέλει δεν τα κατάφεραν, το ήξερες εσύ αυτό ή πάλι μόνη μου βουτάω απ’ τα σύννεφα;
Δηλαδή ο κόσμος χωρίζεται στα δύο: σε μας που η πρώτη και η τελευταία σκέψη της ημέρας είναι ο έρωτας και σε όλους τους άλλους.
Και είναι πολλοί τελικά, παραπάνω απ’ όσους φαντάζεσαι και είναι παντού γύρω μας.
Είναι εκείνοι που παντρεύτηκαν νωρίς, πριν ωριμάσουν και χωρίς να νιώσουν κανένα σκίρτημα στην καρδιά και κανένα ανατρίχιασμα στο δέρμα. Είτε λόγω σκέτου ενθουσιασμού είτε λόγω γεωγραφικής θέσης, είτε λόγω οικογένειας.
Είναι όλοι αυτοί που σνομπάρουν το συναίσθημα, που γελάνε με τον έρωτα και όλους όσους τον υπακούν τυφλά. Ούτε αγάπες, ούτε λουλούδια, ούτε πάθη γι’ αυτούς.
Αυτοί που μπέρδεψαν τον ενθουσιασμό με τον άγιο έρωτα, που βάφτισαν τη συμπάθεια ερωτική έλξη και χάθηκαν στη μετάφραση. Ναι συμβαίνει και αυτό.
Οι ανικανοποίητοι και οι πολυγαμικοί γιατί το κορμί τους δε χωράει σ’ έναν έρωτα και οι νάρκισσοι γιατί είναι αιώνια ερωτευμένοι με την πάρτη τους.
Αλλά και οι άλλοι, οι πιο ταπεινοί, που υποτιμούν τον εαυτό τους και θεωρούν πως ο έρωτας είναι μεγάλο κι ακατόρθωτο πράγμα γι’ αυτούς.
Και φυσικά οι τετράγωνοι άνθρωποι που αφιέρωσαν ημέρες, χρόνια και στιγμές στην καριέρα τους, που δε σήκωσαν κεφάλι απ’ το γραφείο και δεν πρόλαβαν να ζωγραφίσουν ούτε μια καρδούλα στα χαρτιά τους.
Δεν είναι δύσκολο να τους αναγνωρίσεις αυτούς τους ανθρώπους. Σε κοινές παρέες, σε κουβέντες, θα εκφράσουν με φειδώ τις απορίες τους αλλά και τη ζήλια τους.
Συνήθως δεν πολυμιλάνε για τον έρωτα, τον κουκουλώνουν με ό,τι βρουν, τον γελοιοποιούν και ξεμπερδεύουν. Και τις περισσότερες φορές έχουμε να κάνουμε με ευφυέστατα άτομα. Θαρρείς και η εξυπνάδα ισοπεδώνει τα αισθήματα.
Όλα αυτά όμως ξεκινάνε από κάπου, απ’ το παρελθόν του εκάστοτε ανθρώπου, απ’ τη βάση του, εκεί που κρύβονται όλα τα «γιατί» και τα «επειδή» του.
Το σκληρό διαζύγιο των γονιών του λίγο πριν ξεκινήσει να ανακαλύπτει τον έρωτα, μια βαρβάτη, επώδυνη απόρριψη που τον έκανε να κλειστεί στο καβούκι του.
Πολλά χρήματα που ήρθαν εύκολα κι ακούραστα. Του χαρίστηκαν όλα αυτά για τα οποία άλλοι πρέπει να φτύσουν αίμα για να τ’ αποκτήσουν κι όταν δεν έχεις μάθει να παλεύεις για τίποτα απολύτως, είναι κομματάκι δύσκολο να μπεις σε ερωτικές διαδικασίες που απαιτούν και κόπο και προσπάθεια και πάλη.
Μια σημαντική απώλεια, ένα θάνατος πριν αρχίσει η ερωτική του ζωή που μούδιασε την καρδιά και κλείδωσε τα αίσθηματά του.
Το δικαίωμα που έχουμε όλοι στον έρωτα είναι αδιαμφισβήτητο και μη διαπραγματεύσιμο. Είναι το δώρο της ζωής προς τους ανθρώπους, ο λόγος για να ξυπνάμε το πρωί και να μη γκρινιάζουμε το βράδυ.
Μας ορίζει ο έρωτας, ορίζει τις ζωές μας, την αρχή και το τέλος μας.
Είμαι σίγουρη πως όλοι αυτοί, αν τύχει και ερωτευτούν θα χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο με δύναμη και πάθος για αυτά που έχαναν τόσα χρόνια.
Συντάκτης: Γεωργία Χατζηγεωργίου
Δηλαδή ο κόσμος χωρίζεται στα δύο: σε μας που η πρώτη και η τελευταία σκέψη της ημέρας είναι ο έρωτας και σε όλους τους άλλους.
Και είναι πολλοί τελικά, παραπάνω απ’ όσους φαντάζεσαι και είναι παντού γύρω μας.
Είναι εκείνοι που παντρεύτηκαν νωρίς, πριν ωριμάσουν και χωρίς να νιώσουν κανένα σκίρτημα στην καρδιά και κανένα ανατρίχιασμα στο δέρμα. Είτε λόγω σκέτου ενθουσιασμού είτε λόγω γεωγραφικής θέσης, είτε λόγω οικογένειας.
Είναι όλοι αυτοί που σνομπάρουν το συναίσθημα, που γελάνε με τον έρωτα και όλους όσους τον υπακούν τυφλά. Ούτε αγάπες, ούτε λουλούδια, ούτε πάθη γι’ αυτούς.
Αυτοί που μπέρδεψαν τον ενθουσιασμό με τον άγιο έρωτα, που βάφτισαν τη συμπάθεια ερωτική έλξη και χάθηκαν στη μετάφραση. Ναι συμβαίνει και αυτό.
Οι ανικανοποίητοι και οι πολυγαμικοί γιατί το κορμί τους δε χωράει σ’ έναν έρωτα και οι νάρκισσοι γιατί είναι αιώνια ερωτευμένοι με την πάρτη τους.
Αλλά και οι άλλοι, οι πιο ταπεινοί, που υποτιμούν τον εαυτό τους και θεωρούν πως ο έρωτας είναι μεγάλο κι ακατόρθωτο πράγμα γι’ αυτούς.
Και φυσικά οι τετράγωνοι άνθρωποι που αφιέρωσαν ημέρες, χρόνια και στιγμές στην καριέρα τους, που δε σήκωσαν κεφάλι απ’ το γραφείο και δεν πρόλαβαν να ζωγραφίσουν ούτε μια καρδούλα στα χαρτιά τους.
Δεν είναι δύσκολο να τους αναγνωρίσεις αυτούς τους ανθρώπους. Σε κοινές παρέες, σε κουβέντες, θα εκφράσουν με φειδώ τις απορίες τους αλλά και τη ζήλια τους.
Συνήθως δεν πολυμιλάνε για τον έρωτα, τον κουκουλώνουν με ό,τι βρουν, τον γελοιοποιούν και ξεμπερδεύουν. Και τις περισσότερες φορές έχουμε να κάνουμε με ευφυέστατα άτομα. Θαρρείς και η εξυπνάδα ισοπεδώνει τα αισθήματα.
Όλα αυτά όμως ξεκινάνε από κάπου, απ’ το παρελθόν του εκάστοτε ανθρώπου, απ’ τη βάση του, εκεί που κρύβονται όλα τα «γιατί» και τα «επειδή» του.
Το σκληρό διαζύγιο των γονιών του λίγο πριν ξεκινήσει να ανακαλύπτει τον έρωτα, μια βαρβάτη, επώδυνη απόρριψη που τον έκανε να κλειστεί στο καβούκι του.
Πολλά χρήματα που ήρθαν εύκολα κι ακούραστα. Του χαρίστηκαν όλα αυτά για τα οποία άλλοι πρέπει να φτύσουν αίμα για να τ’ αποκτήσουν κι όταν δεν έχεις μάθει να παλεύεις για τίποτα απολύτως, είναι κομματάκι δύσκολο να μπεις σε ερωτικές διαδικασίες που απαιτούν και κόπο και προσπάθεια και πάλη.
Μια σημαντική απώλεια, ένα θάνατος πριν αρχίσει η ερωτική του ζωή που μούδιασε την καρδιά και κλείδωσε τα αίσθηματά του.
Το δικαίωμα που έχουμε όλοι στον έρωτα είναι αδιαμφισβήτητο και μη διαπραγματεύσιμο. Είναι το δώρο της ζωής προς τους ανθρώπους, ο λόγος για να ξυπνάμε το πρωί και να μη γκρινιάζουμε το βράδυ.
Μας ορίζει ο έρωτας, ορίζει τις ζωές μας, την αρχή και το τέλος μας.
Είμαι σίγουρη πως όλοι αυτοί, αν τύχει και ερωτευτούν θα χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο με δύναμη και πάθος για αυτά που έχαναν τόσα χρόνια.
Συντάκτης: Γεωργία Χατζηγεωργίου