Γράφει η Luna Punk
Ο έρωτας.
Kαι μόνο τη λέξη να προφέρεις, γεμίζεις συναισθήματα ποικίλα κι ανεξήγητα.
Ο έρωτας δεν είναι κάποιο μαθηματικό πρόβλημα που πρέπει να λύσεις.
Καμιά φορά ακούω ανθρώπους που λένε, δεν μπορώ να το διαχειριστώ αυτό που νιώθω κι απορώ γιατί να προσπαθεί κάποιος να διαχειριστεί τον έρωτα του και μετά το σκέφτηκα.
Υπάρχουν πολλα είδη έρωτα.
Κι αν έχεις ζήσει έστω τους μισούς απ’αυτούς, δεν πάυεις να’σαι ένας απ’τους τυχερούς που έζησαν με έρωτα τη ζωή τους.
Ο έρωτας.
Kαι μόνο τη λέξη να προφέρεις, γεμίζεις συναισθήματα ποικίλα κι ανεξήγητα.
Ο έρωτας δεν είναι κάποιο μαθηματικό πρόβλημα που πρέπει να λύσεις.
Καμιά φορά ακούω ανθρώπους που λένε, δεν μπορώ να το διαχειριστώ αυτό που νιώθω κι απορώ γιατί να προσπαθεί κάποιος να διαχειριστεί τον έρωτα του και μετά το σκέφτηκα.
Υπάρχουν πολλα είδη έρωτα.
Κι αν έχεις ζήσει έστω τους μισούς απ’αυτούς, δεν πάυεις να’σαι ένας απ’τους τυχερούς που έζησαν με έρωτα τη ζωή τους.
Υπάρχει ο παιδικός έρωτας που σε σημαδεύει.
Ο εφηβικός, που σου χαρίζει τις πρώτες σου πληγές, υπάρχει ο έρωτας ο ανεκδιήγητος που σε σημαδεύει, που γίνεται σημείο αναφοράς στη ζωή σου κι αλλάζει μέσα σου το είναι κι όλη σου την ουσία, υπάρχει ο έρωτας που σε χαράζει, σε λυγίζει, σε τσακίζει, σε καθιστά ανήμπορο κι αφήνει μοναχά συντρίμμια στο πέρασμα του.
Ο εφηβικός, που σου χαρίζει τις πρώτες σου πληγές, υπάρχει ο έρωτας ο ανεκδιήγητος που σε σημαδεύει, που γίνεται σημείο αναφοράς στη ζωή σου κι αλλάζει μέσα σου το είναι κι όλη σου την ουσία, υπάρχει ο έρωτας που σε χαράζει, σε λυγίζει, σε τσακίζει, σε καθιστά ανήμπορο κι αφήνει μοναχά συντρίμμια στο πέρασμα του.
Yπάρχει ο ανεκπλήρωτος ουτοπικός έρωτας που πάντα παραμονεύει στη γωνία για να ζήσει μα η υφή του είναι φτιαγμένη από όνειρα θερινής νυκτός και δεν μπορεί να επιβιώσει στη σκληρή πραγματικότητα και κάπως έτσι σιγά σιγά μεταμορφώνεται σε κάτι αέναο κι απ’αλλού φερμένο που μοναχά σ’έναν άλλο κόσμο μπορεί να υπάρξει.
Υπάρχει ο έρωτας της οδύνης που μόνο με οδύνη τρέφεται κι αναπαράγεται, υπάρχει ο έρωτας του φόβου που έχει για οδηγό την ασφάλεια και τη σιγουριά κι ο ίδιος ο φόβος της απώλειας είναι εκείνος που του δίνει υπόσταση και μπορεί να υπάρχει, υπάρχει ο έρωτας που σε οδηγεί στη λήθη, ακούς τις σειρήνες και μαγεύεσαι, παραπλανείσαι, εθελοτυφλείς, υπάρχει ο έρωτας της έντασης που χάνεσαι μέσα του κι αυτοκαταστρέφεσαι.
Μα υπάρχει κι ο έρωτας που παγώνει τον χρόνο.Υπάρχει αυτός ο έρωτας, που δεν μπορείς να τον περιγράψεις.
Είναι αυτός ο έρωτας που είναι όλοι οι έρωτες μαζί.
Που ξυπνάει μέσα σου έναν άνθρωπο που δεν ήξερες ότι υπάρχει, έναν άνθρωπο που δεν φοβάται, που πιστεύει ότι μπορεί να κατακτήσει τον κόσμο, που λάμπει από ευτυχία, που ζεί στο σήμερα και φυλακίζει την στιγμή, έναν άνθρωπο που θέλει να γευτεί κάθε χαρά και κάθε λύπη με το ίδιο πάθος, που απολαμβάνει το ταξίδι χωρίς ν’ανησυχεί συνεχώς για τον προορισμό, που συνεχώς κάνει λάθη και μαθαίνει μέσ’απ’αυτά χωρίς να τους δίνει μεγαλύτερη αξία απ’όση έχουν, έναν άνθρωπο που κουβαλάει μέσα του άρωματα καλοκαιριού και τα προσφέρει απλόχερα.
Που ξυπνάει μέσα σου έναν άνθρωπο που δεν ήξερες ότι υπάρχει, έναν άνθρωπο που δεν φοβάται, που πιστεύει ότι μπορεί να κατακτήσει τον κόσμο, που λάμπει από ευτυχία, που ζεί στο σήμερα και φυλακίζει την στιγμή, έναν άνθρωπο που θέλει να γευτεί κάθε χαρά και κάθε λύπη με το ίδιο πάθος, που απολαμβάνει το ταξίδι χωρίς ν’ανησυχεί συνεχώς για τον προορισμό, που συνεχώς κάνει λάθη και μαθαίνει μέσ’απ’αυτά χωρίς να τους δίνει μεγαλύτερη αξία απ’όση έχουν, έναν άνθρωπο που κουβαλάει μέσα του άρωματα καλοκαιριού και τα προσφέρει απλόχερα.
Υπάρχει κι αυτός ο έρωτας, που σου ξυπνάει τον καλύτερο σου εαυτό.
Που είναι κινητήριος δύναμη, σε εξελίσσει, σε σαγηνεύει, σε ωριμάζει, σε ξανακάνει παιδί, σε ξεσηκώνει, σε ηρεμεί, σε στέλνει σε άλλους γαλαξίες, σε βυθίζει στην άβυσσο χωρίς επιστροφή…
Μα είναι αυτός ο έρωτας, που αξίζει να ζείς. Που αξίζει να τον ζείς.
Να πεθαίνεις για να τον ζείς, γιατί να το θυμάσαι, μοναχά με έρωτα το θάνατο ξορκίζεις.
Πηγή
http://www.loveletters.gr
Που είναι κινητήριος δύναμη, σε εξελίσσει, σε σαγηνεύει, σε ωριμάζει, σε ξανακάνει παιδί, σε ξεσηκώνει, σε ηρεμεί, σε στέλνει σε άλλους γαλαξίες, σε βυθίζει στην άβυσσο χωρίς επιστροφή…
Μα είναι αυτός ο έρωτας, που αξίζει να ζείς. Που αξίζει να τον ζείς.
Να πεθαίνεις για να τον ζείς, γιατί να το θυμάσαι, μοναχά με έρωτα το θάνατο ξορκίζεις.
Πηγή
http://www.loveletters.gr