Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019

Ορισμένοι άνθρωποι είναι σαν το τρένο...

Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη

Πέρασε από δίπλα σου, αλλά δεν κατάλαβες τί πέρασε διόλου. Είδηση δεν πήρες. Δεν μπόρεσες να αντιληφθείς, δεν μπόρεσες να ξεχωρίσεις. Και όμως σου έδειξε. Σου έδωσε τα σημάδια. Γιατί γαμώτο, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο! Δεν έχουμε μπει όλοι στην ίδια πλύση και μετά το ξέβγαλμα, δεν έχουμε πάρει όλοι εκείνο το χρώμα, το ξεπλυμμένο.

Δεν γελάμε όλοι με τα ίδια αστεία. Δεν μας αρέσουν οι “έξυπνες ατάκες” που ρίχνουν κάτω ανάσκελα, κάποιους άλλους. Δεν μας αρέσει το εύκολο, το εμπορικό, το χιλιοπαιγμένο. Δεν μας εντυπωσιάζουν όλους τα αστραφτερά και τα δήθεν. Τα illustration περιτυλίγματα! Δεν ξεσηκωνόμαστε ερωτικά όλοι από το πληκτρολόγιο και δεν γουστάρουμε υπονοούμενα και ερωτόλογα πίσω από καλώδια και οθόνες.

Προτιμάμε την παρουσία. Γουστάρουμε τον άνθρωπο από κοντά. Γουστάρουμε να του μιλάμε και να τον κοιτάζουμε στα μάτια. Γουστάρουμε να τον αγγίζουμε και να τον παίρνουμε αγκαλιά. Μην φερθείς, λοιπόν συνηθισμένα στο ασυνήθιστο. Μην φερθείς ρηχά στο ιδιαίτερο. Μάθε να ξεχωρίζεις ποιόν έχεις απέναντί σου. Μάθε να διακρίνεις την διαφορά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Γιατί διαφορετικά σε βλέπω να κολυμπάς μια ζωή σε ρηχά νερά και μάλιστα βουρκωμένα.

Όταν έρθει στο δρόμο σου αυτό που αξίζει, να έχεις τις κεραίες ανοικτές και τις αισθήσεις σου σε αγρυπνία. Γιατί ορισμένοι άνθρωποι έρχονται, περνάνε και δεν ξαναγυρίζουν στην ζωή μας. Ορισμένοι άνθρωποι είναι σαν το τρένο! Όταν κατέβεις από το βαγόνι, χάνεις το ταξίδι!


Πηγή
http://www.loveletters.gr